| Gepost op zaterdag 22 januari 2022 - 12:56 pm: | 
|
|
lang leve het bruidspaar
Toch was de dag voor ‘de dames’ nog niet voorbij. Nadat Moniek en Marjan bij elkaar in het grote bed gekropen waren - ja, Anthony had daar best nog wel bij gekund - en in elkaars armen lagen, vroeg Marjan bedeesd aan Moniek: “Ben je al zo moe dat je wilt gaan slapen?”
“Nee joh. Maar wil je dan nog vrijen? Heb je nog niet genoeg gehad.”
“Ik wel, maar jij niet. Maar da’s voor straks. Kun je nog even wachten?”
“Doe niet zo raar. Ik kan best even zonder seks. En al helemaal met jou.”
“Niet waar,” pruilde Marjan.
“Niet waar,” zuchtte Moniek, “zeg maar wat je op je hart hebt dan. Wat wil je me vertellen.”
Ze kreeg een kus van Marjan.
“Daarom vind ik je nou zo leuk en lief. Dat je dat weet. Dat je dat hoort.”
Ze haalde even diep adem. En begon.
“Weet je nog dat ik je vertelde dat mijn vader me strafte? Dat dat helemaal fout was toen, maar dat ik er later zo naar verlangde? Maar hij dat niet meer wilde?”
Oh ja, dat wist Moniek. En ze wist nog veel meer. Dat ze dat allemaal verteld had op het Instituut aan de Directeur. En daarna aan haarzelf. Dat dat toen had geleid tot de Billekoek Carrousel. En later tot nog véél meer.
“Nou ja, dat heeft niks te maken wat ik wil vertellen, maar toch ook weer wel. Zucht. Nou. Dus.
Ik had toen, dus voor ik hier kwam, best wel vriendjes. En met sommigen zoende ik ook wel. Eentje mocht me zelfs even vingeren. Maar ze waren allemaal of te lief en durfden niks, of ze wilden veel te veel en veel te snel.
Dus ehhh”
Moniek moest van binnen lachen. Die Marjan die alles durfde. Was die Marjan dus nog...
“Maagd. Ik ben nog maagd. Ik heb nog nooit geneukt.”
Zo, dat was eruit.
“Ik vind me zo een suftrut, weet je. En nu durf ik het helemaal niet meer.”
Moniek negeerde dat laatste, maar reageerde wel op het eerste.
“Doe niet zo stom. Je bent een suftrut als je dat vindt.” En toen nadat ze even nadacht: “Mijn Marjan, mijn Marjan die alles durft ... durft niet meer?”
“Niet boos worden, please.”
Natuurlijk werd ze niet boos. In plaats daarvan gaf ze Marjan een lange knuffel. Maar ze had nog wel een vraag: “Waarom vertel je me dit nu? Juist vanavond? Nu we samen in een groot bed liggen? Na jouw pak slaag...” en na een lange pauze “...door mijn man?”
Weer werd het stil. En eindelijk, met een heel klein stemmetje, antwoordde Marjan: “Ik wil zo graag ontmaagd worden.”
“Door mijn man?”
“Alleen als jij... oh mijn god... ik had er nooit over mogen beginnen... ik ben zo’n dom wicht.”
“Wil je nu wel heel eventjes je mond houden... voor ik boos word?”
Marjan gehoorzaamde. Wat kon ze anders.
“Lieve Marjan, ik hou van je. Dat weet je. En ik vind het heel moedig dat je dat vraagt.” Met de nadruk op ‘moedig’. Ze nam bewust een lange pauze voor ze verder ging. “...En ik zou het heel fijn vinden. En heel bijzonder.”
Zo. Toen werd het even heel erg stil. Had Marjan dat nou goed gehoord. Dat zij dus?
“Lieve Marjan,” ze praatte nu even opzettelijk nadrukkelijk, “ik ... zou het ...fijn vinden ... als jij ontmaagd... zou worden ... door mijn lieve echtgenoot. Punt. Als hij dat wil. Punt en sluiten.”
Natuurlijk werd Moniek nu belaagd door Marjan met heel veel kusjes.
En toen weer op gewone toon: “Maar eh, Marjan. Lief vriendinnetje van me. Dat ontmaagden stelt echt niets voor. Soms doet het pijn. Soms merk je het niet. Die eerste keer is meestal sowieso niet fijn. Veel te spannend.”
“Wat heerlijk is het toch als je zo volwassen bent als jij.”
“Kom, zo veel emoties, laten we gewoon lekker gaan slapen,” besloot Moniek.
Waar Marjan het helemaal mee eens was.
De volgende morgen vroeg verliet Moniek heel stilletjes Marjan. Natuurlijk had ze haar graag nog een kusje gegeven, maar wat ze wilde doen was belangrijker: bij haar echtgenoot in bed kruipen. Gelukkig was hun logeerbed ruim genoeg en lag Anthony nog te slapen. Ze wist precies hoe ze bij hem moest kruipen zonder dat hij echt wakker werd. In zijn halfslaap begroette hij haar lichaam en legde zoals hij gewend was zijn arm om haar heen.
Ze zuchtte diep, maar onhoorbaar. Het kon dus toch echt: van twee mensen houden. En de ene man en de andere vrouw. Ze streelde heel even zijn arm die over haar heen lag. Ontspande, en ook zij viel daarna weer in slaap.
Het was haar man die haar wekte. Heel voorzichtig en vooral teder streelde hij haar borst.
“Hmmm,” ze kreunde van genoegen. Of was het meer spinnen als een kat.
Volgens haar was hij stijf geworden
“Wil je in me komen?” vroeg ze.
Was ze vochtig genoeg? Misschien niet, maar hij zou heel voorzichtig zijn. En er was maar weinig nodig om haar geil te krijgen. Ze tilde haar bovenste been een beetje op om hem ruimte te geven. Langzaam voelde ze hem in haar komen. Zo gevuld worden was zo heerlijk. Nee, klaarkomen hoefde ze niet. Nog niet. Maar verlangde er wel naar dat hij kwam. Ze wilde gevuld worden.
En haar vullen was wat hij deed. Ze merkte dat zijn onderliggende arm ook om haar heen geslagen was. Zo hield hij haar stevig vast tot hij weer klein geworden was en ze beide weer op adem waren gekomen.
Ze duwde hem op zijn rug om zo haar hoofd op zijn borst te leggen. Zo bleven ze een hele tijd liggen.
“Even plassen,” zei hij. Dat gold ook voor haar. Toch was het vanzelfsprekend dat ze samen weer bij elkaar in bed kropen.
“Slaapt Marjan nog?”
“Toen ik opstond om naar jou te gaan nog wel. Maar nu vast niet meer. Maar ze weet waar ik ben.”
“Is dat zo?” vroeg Anthony verbaasd.
“Dat is omdat ze mij wat gevraagd heeft. Gevraagd heeft om jou iets te vragen.”
“Of ik jaloers ben?” vroeg hij verbaasd.
Ze moest lachen om zijn reactie.
“Meer het tegenovergestelde.”
“Ik luister.”
“Ze vertelde me dat ze nog maagd was.”
“Echt waar? Marjan? Op wie iedere man valt? En vrouw!”
“Helemaal niet waar. Ik val op haar, dat weet je best. En ik ben niet jaloers. Daarom vroeg ze het mij.”
“Wat vroeg ze jou?” Hij klonk verbaasd maar ook een beetje lacherig.
“Niet lachen, Anthony. Beloof je dat?”
“Marjan een maagd, wie had dat nou gedacht. Nou ik echt niet. Maar beloofd.”
“Ze wil graag dat jij haar ontmaagd.”
Even was het stil. Zag hij dat dan niet aankomen, dacht ze. Ze had het zo’n beetje voor hem uitgespeld. Wat zijn mannen toch ehh kortzichtig als het om seks gaat.
“Ze wil seks met mij? Dat ik haar neuk? Echt waar?”
Hij klonk beslist ongelovig.
Maar even een andere benadering, dacht ze.
“Mag ik kijken?”
Toen begon hij te lachen.
“Vrouwen... ze blijven een mysterie.
Oh ja, dat wil ik. Dat wil toch elke man. Zo’n jong ding. Normaal moest ik natuurlijk zeggen ‘absoluut niet’. Maar nu jij het wil? En zij? Hoe zou ik nou ‘nee’ kunnen zeggen. Ik mag dan misschien een doetje zijn als het om het straffen gaat van jou....” ze wilde protesteren, “maar ik blijf een man.”
Waarvoor hij een dikke zoen kreeg.
“Hmm, heb je haar billen al bekeken vanochtend?”
Moniek schudde van ‘nee’: “ze sliep nog. Maar nu vast niet meer.”
“Zoek haar dan maar even op en vertel je haar dat ik voorzichtig zal zijn. Dat we alle tijd gaan nemen. Maak er maar een romantisch feestje van met zijn drieën.
Maar later, na dat feestje dus, zal ik haar opnieuw straffen. Vanwege die brutale vraag. Maar pas als ze helemaal hersteld is. Van haar ontmaagding en van haar straf van gisteravond. Vertel haar ook dat.”
Maar Moniek wist dat ook dat voor Marjan alleen maar een opwindend vooruitzicht zou zijn. En voor haar idem dito.
Natuurlijk voldeden de dames aan zijn verzoek. Een ontmaagding organiseren, woeii, wat een geweldig idee. De ideeën buitelden over elkaar heen. Totdat het gouden idee kwam.
Heel ouderwets. Traditioneel. En totaal niet bij Marjan passend.
Maar juist daarom vonden ze het niet alleen zo vreselijk leuk, maar ook zó naadloos passen bij de situatie.
Marjan was de bruid. En zou zich laten kleden als een bruid.
Dan hadden ze vooraf een bruidspaar diner. Ja, Anthony moest ook in pak. Dat zou hij helemaal niet leuk vinden, wist Moniek, maar hij moest. Nou ja, hij hield echt van theater. Speelde zelf theatersport. Moest kunnen. En het was maar voor even.
Maar nee, een echt pak hoefde helemaal niet. Iets glamour achtigs, paste ook niet bij hem, maar was gewoon wel eh stijlvol.
En de bruidsjurk van Marjan: wel eh wittig, maar heel erg sexy.
Leuk bedacht, maar hoe kwamen ze aan kleding die ze zelf niet hadden. Kopen was niet een goed idee. Maar van wie leen je nou zoiets. Moniek had een lumineus idee. Een bevriend echtpaar van hen had een theaterbedrijfje. Ze verzorgden theaterdiners en hun acteurs en actrices droegen precies die buitenissige dingen die ze nodig hadden. Die hadden ze zelf verzameld in vele maten en soorten, dat echtpaar dus. Tweedehands allemaal, om het betaalbaar te houden. Die wilden vast wel helpen, zeker als ze wisten waarvoor het was. Nou ja, alle details daarvan hoefden ze natuurlijk niet te weten, toch?
Ze waren thuis en mochten langs komen. Moniek nam snel de maat van Anthony, gewoon voor de zekerheid. Alleen de lol al van het uit mogen kiezen. Zo had het theaterduo zelfs een echte trouwjurk, maar die was veel tè en onhandig voor hun doeleinde. Uiteindelijk vonden ze een mooie strapless jurk met wijde rok, niet echt wit maar licht roze, maar wel met een stretch lijfje. En een glamour broek, wit overhemd met ruches en een opzichtig jasje met veel goud voor Anthony.
Maar tegelijkertijd was ook Anthony in actie gekomen voor een paar verrassingen. Met een paar belletjes naar het Instituut regelde hij net zo’n ‘diner-aan-huis’ service als vorige week in hun nieuwe villa.
Na het diner zette Moniek muziek op: het bruidspaar moest dansen. Daarna op naar de bruidssuite. Ze hadden de slaapkamer prachtig zwoel omgebouwd met veel bloemen en voile draperieën die ze ook van het theaterbedrijfje geleend hadden. Moniek mocht mee als bruidsmeisje. Natuurlijk absoluut ongepast bij de huwelijkse ontmaagding, maar dat waren ze gewoon: ongepast in alles.
Zo zorgde Moniek dat Marjan goed lag en schikte haar kleding. En kleedde Anthony langzaam en verleidelijk uit voor de ogen van Marjan en maakte hem stijf toen hij naakt was. Maar hij ‘mocht’ nog niet van Moniek. Eerst wilde ze ook Marjan voor hem ‘gereed’ maken. Voorzichtig schoof ze haar strapless jurk naar beneden zodat haar halfopen kanten beha met voorsluiting zichtbaar was. Om daarna heel langzaam haar jurk op te schorten. Eerst werden haar witte kousen met jarretels zichtbaar, en daarna haar wit kanten slipje. Even genoot ze van haar verleidelijke meisje zo gewillig wachtend op het bed. Maar ze was nog niet klaar. Voorzichtig spreidde ze Marjans dijen zodanig dat ze haar nieuwbakken echtgenoot uitnodigde om haar in bezit te nemen. Maar ze weigerde Marjans slipje te verwijderen. Dat, vond ze, was Anthony’s taak.
Waarop Anthony voor haar neer knielde en haar borsten ontblootte. Hij streelde haar borsten en speelde met haar tepels. Marjan kreunde en keek hem verlangend aan. Het verlangen was wederzijds. Hij schoof haar dijen bij haar knieholtes omhoog, en eindelijk volgde haar slipje. Zo lag ze geopend voor hem, klaar om hem te ontvangen. Ze keek hem nogmaals verlangend aan. Heel voorzichtig kwam hij in haar. Eerst door wat heen en weer te spelen langs haar klitje en heel even naar binnen te gaan, om daarna zijn spel met haar schaamlipjes weer te hervatten. Daarna nogmaals, maar nu drong hij voorzichtig dieper bij haar naar binnen, om, toen hij weerstand voelde - of was dat slechts verbeelding - zich even weer terug te trekken, om daarna, en nog langzamer, dieper bij haar naar binnen te komen. Hij hoorde haar kreet, hield even stil en trok zich weer terug.
“Ik heb je ontmaagd,” fluisterde hij.
“Jaaah,” zuchtte ze, “toe, neuk me.”
Wat hij deed. Langzaam en voorzichtig, maar nu zonder te stoppen. Tot hij kwam.
Of Marjan ook kwam? Nee, niet toen. Maar wel de tweede keer. Nadat ook zij was uitgekleed en met hem vree alsof ze echt zijn echtgenoot was.
En Moniek? Die keek toe en genoot. Nee, ze bevredigde zichzelf niet, hoe opwindend ze het ook vond. Ze wilde hiervan volop genieten door alle details van hun liefdesspel in zich op te nemen....
Natuurlijk lag daar nog na afloop Anthony’s belofte van straf voor Marjan. Maar niet meer voor vandaag. Iets wat hij toen hij haar die straf aanzegde natuurlijk al wist. Maar een beetje spanning en verlangen daarvoor was altijd welkom. Voor beiden. Nee, voor hen alle drie.
En het was aan het eind van de avond dan ook gedrieën dat ze naar bed gingen. In hetzelfde bed. Anthony besliste dat Moniek in het midden zou slapen. Zij mocht van beide walletjes eten, vond hij. Maar eigenlijk wilde hij vooral de ruimte en mochten de dames in elkaar gaan slapen. Wat ze helemaal geen probleem vonden. Maar wel stil zijn, gebood Anthony. Oeps. Daar werd het wel wat minder leuk van. Maar des te spannender.
wie was nou al weer wie?
lijst met personages Kostschool: herzien - opent in nieuw tabblad
lijst met personages Genootschap - opent in nieuw tabblad
en waar speelde zich het allemaal af?
het Gebouw - opent in nieuw tabblad
© Paul Gérard
 verhalen maken dromen waar 
|
|
    
Artie
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 54
Aangemeld: 10-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 23 januari 2022 - 05:23 pm: |
|
Bijzonder verhaal! |
Beste Paul,
Een heel ander, maar goed verhaal. Goed opgebouwd en goed geschreven zoals jouw verhalen bijna altijd zijn. Althans degene die ik gelezen heb. Tijdens het lezen denk je “dat zal toch niet” maar het gebeurt wel.
In dit verhaal zit meer liefde en romantiek als in je andere verhalen.
Er zit denk ik een verschrijving in: “om dan eindelijk haar slipje omhoog te schuiven” moet omlaag zijn. Of Anthony moet dat slipje eerst stuk getrokken hebben. Niet waarschijnlijk gegeven de manier waarop Marjan ontmaagd wordt. Prachtig beschreven die scène trouwens. In de laatste zinnen zit een omslag die doet vermoeden dat het vervolg wat heftiger zal zijn. Ik ben benieuwd.
Artie
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 395
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 23 januari 2022 - 05:48 pm: |
|
mooi, een beetje romantiek |
Dank je wel Artie, voor je reactie.
Het was ook heel fijn om te schrijven.
Ja, ik ben een romantische geest.
En ik doe er mijn best op om het net even anders te laten lopen dan je denkt.
Ook dank voor je kritische opmerking: het slipje gaat naar beneden, niet omhoog.
Of zit het toch nog effe anders.
Tuurlijk heb ik het meteen opgezocht, en wat blijkt: het kan beide.
Je stroopt een slipje naar beneden.
Maar als ze ligt en ze heeft haar benen gespreid en omhoog, dan schuif je haar slipje ... omhoog.
Dat er ook ook nog bij kunnen staan, maar ik vond het beeld "open en gespreid" voldoende.
Kijken wat ik er mee doe.
Maar bedankt voor het 'close reading'
verhalen maken dromen waar
| |
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 399
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 13 februari 2022 - 04:35 pm: |
|
nogmaals bedankt, Artie |
Ik was nog niet helemaal tevreden met mijn verbetering rond "het slipje gaat naar beneden, niet omhoog."
Lees ik het nog een paar, die hele paragraaf. Het was gewoon niet goed. 'Gewone seks' beschrijven is veel moeilijker dan 'sm seks' merk ik.
dus maar helemaal opnieuw geschreven.
Dus: nogmaals: dankjewel.
verhalen maken dromen waar
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?