sm & spanking verhalen & forum

Gepost op woensdag 13 augustus 2003 - 09:21 pm:

---

citaat:

"'Ik hou van je, vergeet me niet.':
O! hoe zou zij hem kunnen vergeten? Hij was de hand die de blinddoek voor haar ogen bond, de zweep van Pierre, de knecht, hij was de ketting boven haar bed, en de onbekende die in haar buik beet, en alle stemmen die haar bevelen meedeelden waren zijn stem. Doordat zij telkens weer werd verkracht en voortdurend bevoeld en betast, had zij, leek het, eraan gewend moeten raken, zoal niet aan de zweep na alle geselingen die zij moest ondergaan. Door op een verschrikkelijke wijze van pijn en wellust verzadigt te worden, had zij langzamerhand terecht moeten komen in een toestand van gevoelloosheid, als op een hoge oever, verwant aan slaap of verdoving. Maar het tegendeel was waar. Misschien kwam het in zekere zin door het korset, dat haar lichaam overeind hield, de ketenen die haar tot onderworpenheid dwongen, de stilte van het zwijgen waarin zij zich kon hullen, en misschien ook doordat zij al die tijd zag hoe andere meisjes, net als zijzelf, onder handen werden genomen, of hoe hun lichamen, als zij niet onder handen werden genomen, voortdurend toegankelijk bleven. En ook de aanblik en het besef van haar eigen lichaam. Terwijl zij elke dag en om zo te zeggen op rituele wijze met speeksel en sperma werd bezoedeld, en haar zweet zich mengde met het zweet van de mannen, voelde zij zich letterlijk het onreine vat, de poel van ongerechtigheid, waarvan het Schrift spreekt. En toch kwam het haar voor alsof de delen van haar lichaam, die het meest en onophoudelijk werden gekwetst, behalve gevoeliger ook mooier waren geworden. Dat zij in waardigheid toenam, doordat zij werd onteerd, was verwonderlijk, maar daarom niet minder waar. Het straalde van haar af, als door een inwendig licht: aan haar manier van lopen zag je hoe kalm zij was en haar gezicht weerspiegelde de verheven rust en de onmerkbare, uit het hart opwellende glimlach waarvan men, in de ogen van vrouwen die zich uit de wereld hebben teruggetrokken, de aanwezigheid meer vermoedt dan werkelijk ziet."

---

---

citaat:

"Men had zich vooral verbaasd dat zij zo veranderd was. Men zag het bij de eerste blik, zonder dat men er woorden voor had, maar men voelde het eenvoudigweg, en hoe langer men haar gade sloeg des te meer raakte men ervan overtuigd."

---

---

citaat:

"Zij droeg alleen haar leren muiltjes, van hetzelfde groen als haar peignoir – nauwelijks donkerder dan de muiltjes die zij in Roissy had gedragen – en haar ring. Zij had zelfs de leren hals- en armbanden niet om, en zij was alleen, met niemand anders om haar te bekijken. Maar toch had zij zich nooit zo volslagen overgeleverd gevoeld aan de wil van een ander, zich nooit zo volslagen een slavin en daardoor tegelijk zo gelukkig gevoeld."

---

---

citaat:

"Vandaag, nu, moest zij zeggen of zij dat wou. Gaf zij haar toestemming? Maar het was haar onmogelijk een woord uit te brengen. De vrijwilligheid, die plotseling van haar werd verlangd, was de vrijwilligheid om van zichzelf afstand te doen, om bij voorbaat in te stemmen met alles warmee zij ook werkelijk instemde, maar waartegen haar lichaam in opstand kwam"…….
"Hoe moedig en vol verlangen zij ook was, toen zij eindelijk wou antwoorden voelde zij zich plotseling zo zwak worden dat zij op de grond gleed, met de jurk als een waaier om zich heen. In de stilte hoorde zij Sir Stephen op gedempte toon zeggen dat ook de angst haar uitstekend stond"……..
"Hij (Rene) hoefde haar maar een kleine wenk te geven om die twijfel onmiddellijk uit te wissen. Hij gaf haar geen enkele wenk en vroeg haar slechts, voor de derde keer, of zij wou antwoorden. Zij stotterde: ‘Ik vind alles goed wat jullie willen.’ Zij sloeg haar ogen neer, keek naar haar handen die, los van elkaar, in haar schoot lagen en bekende toen, Fluisterend: ‘Ik zou alleen willen weten of ik ook gegeseld word….’ Het duurde heel lang voordat iemand antwoordde, zo lang dat zij haar vraag wel twintigmaal kon betreuren."

---

---

citaat:

"Hoe vaak had zij in Roissy niet zo geknield gelegen, een prooi voor ieder die zin in haar had? Maar toen vond zij steun in de armbanden die haar handen geboeid hielden, een gelukzalige gevangene aan wie alles werd gelast, aan wie niets werd gevraagd. Hier was zij vrijwillig halfnaakt, want een enkel gebaar, al was het maar om op te staan, was voldoende om haar naaktheid te bedekken. Zij werd door haar belofte evenzeer gebonden als door de leren armbanden en de kettingen. Was het alleen haar belofte? Vond zij er, hoe vernederd zij ook was, of liever juist omdat zij vernederd was, niet ook plezier in vanwege haar vernedering gewaardeerd te worden, vanwege de bereidwilligheid waarmee zij zich kromde, de gehoorzaamheid waarmee zij zich openstelde?"

---

---

citaat:

"Iemand op wie men wacht, is, omdat men op hem wacht, al aanwezig, heeft zich al als de meester aangekondigd."

---

Gepost op vrijdag 15 augustus 2003 - 07:17 pm:

---

citaat:

"O had nooit begrepen waarom haar gevoelens altijd zo verward en tegenstrijdig waren, maar zij had er het belang en de onloochenbare waarheid tenslotte van ingezien: zij stelde zich graag voor dat zij gemarteld werd, maar wanneer het werkelijk gebeurde was zij bereid de hele wereld te verraden om eraan te ontsnappen, en wanneer het voorbij was voelde zij zich gelukkig omdat ze die marteling had ondergaan, des te gelukkiger naarmate het martelen wreder was geweest en langer had geduurd."

---

Gepost op zondag 31 augustus 2003 - 02:09 pm:

• kopjes maak je door op het "billetje" te drukken
• vet (voor bijvoorbeeld tussenkopjes), cursief, en onderstrepen door op het desbetreffende icoontje te klikken voor en na het stukje dat je wilt vormgeven (en dus niet door tekst te selecteren: hierin wijkt dit programma dus af van tekstverwerkers)
• een citaat maak je door je citaat in te klemmen tussen \citaat{ en } (geen regel wit voor en na gebruiken, die komen automatisch
• dit lijstje maak je door \lijst{ en }
• en wil je nog een andere bijzondere opmaak: klik op het boek met een vraagteken voor de handleiding.

Gepost op woensdag 02 juli 2008 - 03:09 pm:
Niki Flynn: Dances with Werewolves

1. In de eerste plaats is het een prachtig en intiem relaas van een meisje dat worstelt met haar spanking fantasieën
2. Het geeft een spannend inkijkje achter de films, met name die van Lupus. Hoe ze gemaakt worden, hoe de actrices het ervaren. Hoe de films ontstaan. Maar ook hoe er door anderen op de films gereageerd wordt (en zij als actrice daarin). Als ze dan ook nog een aantal gangbare mythes doorprikt...
3. Het geeft ook een beeld van het internationale spanko-wereldje. Een wereldje waarvan ik het bestaan niet kende.
4. Ten slotte leest het als een spannend boek.

---

Niki schreef::

In één scène besluit de voogd van Frank dat het meisje niet de roe krijgt, maar bedenkt hij dat het meer opwindend is om haar over zijn knie te leggen en haar een pak slaag te geven. Yes, yes, yes! Je aan iemand onderwerpen die de macht heeft om je te straffen - dat was wat ik wilde! Ik hoefde niet onderdanig te zijn; ik moest me alleen onderwerpen. En ik hoefde het niet fijn te vinden; ik hoefde het slechts te ondergaan.

---