Een noodlottige ontmoeting
Het was een bijzonder warme dag geweest, het hoogtepunt van een hittegolf van Afrikaanse proporties, en ik kon absoluut niet slapen. In een opwelling kwam ik uit bed, kleedde me aan en stapte in de auto om een eindje te gaan rijden. Het doel van de excursie was vaag: misschien een van de randmeren om wat te zwemmen. Toen ik over de dijk reed, begon de auto te sputteren, en meteen begreep ik wat er aan de hand was: de benzine op. Drie kwartier rijden van huis, waarschijnlijk geen pomp binnen een straal van 15 kilometer, en wat nog erger was: geen geld bij me. Ik reed de auto in de berm, sloot hem af, en begon terug te wandelen, mezelf vervloekend om mijn stommiteit. Natuurlijk probeerde ik de schaarse voorbijkomende automobilisten ervoor te interesseren mij een lift te geven, maar mijn verwachtingen op dat punt waren niet hoog gespannen. Niet ten onrechte, zo bleek. Ruim een uur lopen over die ellendige dijk en nog steeds de brug niet in zicht. En steeds die drukkende, windstille hitte.
Ik hoorde de auto van achter mij haast niet aankomen en kon pas op het laatste ogenblik een liftsignaal geven. Een witte open Mercedes. Daarin een al even opmerkelijke vrouwelijke verschijning. Een zwarte strapless jurk, diep gebronsde schouders, hoog opgestoken haar.
"Wat een boeiend idee om op deze tijd en plaats te gaan liften. En dat voor een man als u." Ik gaf haar de prozaïsche verklaring van het feit. "O, is dat alles. Ik wens u nog een aangename wandeling." En weg gleed de auto.
Maar een paar minuten later keerde ze terug, passeerde mij, keerde en kwam opnieuw naast mij rijden. Ik zag in de auto dat het zwarte jurkje al boven aan haar dijen ophield.
"Ik heb een voorstel. Waar woon je precies? Goed, ik zal je thuisbrengen in ruil voor je broek."
"Wat bedoelt u?"
"Wat ik zeg. Trek je broek uit en geef die aan mij. Dan mag je in de auto en zet ik je binnen het half uur voor je huis af."
"En dan moet ik in mijn onderbroek naar binnen? Wat zullen de buren daarvan zeggen?" Dat was een uitermate onnozele reactie, begreep ik meteen.
"Liggen die iedere nacht op de loer om te kijken of je wel thuiskomt met je broek aan?"
Ik stribbelde verder tegen: het idee was absurd, ik zag er absoluut de zin niet van in etcetera. Maar ze maakte duidelijk dat ik anders verder zou moeten lopen. Het was een oude broek, en ik droeg een nette onderbroek en een overhemd met lange slippen. "Nou vooruit, als je dat nu een kick geeft." Ik trok het gevraagde artikel uit, en opende voor alle zekerheid het portier voor ik het afstond. Ze pakte het aan, stapte aan haar kant uit en deponeerde het in de achterbak. Daarna liep ze om me heen, me kritisch bekijkend. "Je houdt blijkbaar niet van zonnebaden." Het leek me het juiste ogenblik om in te stappen. We zoefden weg.
"Ach, een kick. Hoef ik eigenlijk niet meer. Ik heb juist op de snelweg 160 kilometer gereden en daarbij gemasturbeerd. Lekker hoor. Mijn hart klopt er nog van. Voel maar."
"Je bedoelt?"
"Ja, ik bedoel altijd precies wat ik zeg. Leg je hand maar op mijn tietjes. Nee, ik draag vandaag geen bh, meestal wel hoor, ik houd van chique ondergoed. Stevig zijn ze, he? Doe die onderbroek eens uit."
"Nu moet het niet gekker worden. Nee, dat doe ik beslist niet."
"O ja, de buren. Goed dan, dan krijg je in ruil mijn slipje terug. Heb je ook nog een aandenken aan vanavond."
"Ik denk er niet aan."
Ze bracht langzaam de wagen tot stilstand. "Flauw hoor. Dan weiger ik verder te rijden." We kibbelden nog enige tijd. Ik dacht aan de eindeloze kilometers voor me; het was middernacht; ik woonde in een stille straat. En de volgorde van haar proposities begon me te interesseren.
"Vooruit dan." Ik duwde mij van mijn zitplaats omhoog en wurmde het slipje uit, zorgend dat mijn overhemd mijn lendenen bleef bedekken. "Gelijk oversteken." Tot mijn verbazing opende ze nu het dashboard en reikte mij daaruit het ruilobject aan. Dat bleek slechts te bestaan uit een minuscule wit kanten voorzijde, en twee touwtjes. Opnieuw stapte ze uit om het verkregen goed in de achterbak veilig op te bergen.
Toen ze doorreed, wipte ze de bovenzijde van haar jurk naar beneden en onthulde twee prachtige spitse borsten.
"Je moet nu langzamerhand wel een beetje geil zijn, nietwaar. Neem je temperatuur eens op." Opnieuw opende ze het dashboard en bracht een thermometer tevoorschijn. "Nee, niet in je oksel, schat, in je kontje natuurlijk." Haar eisen werden steeds bizarder, maar ik kon in dit stadium haast niet anders meer dan toegeven, en het kon ook niet veel kwaad. Ze begon trouwens weer vaart te minderen. Ik bracht het instrument in en ging ongemakkelijk zitten, met mijn hand mijn overhemd op z'n plaats houdend. We reden enkele minuten langzaam en zwijgend verder. Een tegenligger passeerde luid toeterend.
"Geef nu maar hier. Eens kijken. 36.7 maar. Ben je blijkbaar toch niet echt geil. Misschien een beetje bang. Probeer hem eens omhoog te krijgen. Als het je lukt, trek ik mijn jurk uit."
Ik dacht nu haar spel te begrijpen: een soort strip-poker zonder poker. Dat kon maar één natuurlijk einde hebben, en dat vooruitzicht boeide me wel. Veel keus had ik trouwens niet: elke concessie maakte de volgende onontkoombaarder. Ik begon voorzichtig onder mijn overhemd te vingeren.
"Lukt het?" "Ja hoor."
Ze greep plotseling met haar rechterhand met een doelbewuste beweging tussen mijn benen. "Je liegt." Ze remde abrupt, reed de uitrijstrook in en stopte. We stonden midden op de grote brug over het Gooimeer. Ze stapte uit, liep om de auto heen en opende mijn portier. "Kom er eens uit." Was het herdersuurtje aangebroken? Haar gedrag suggereerde dat niet.
"Ik stop nu met die flauwekul. Het is mooi genoeg geweest. Rij nu maar door, of geef me mijn kleren terug."
Ze bleef staan wachten zonder me te antwoorden. Na een paar minuten kwam ik met tegenzin de auto uit. Wat kon ik anders?
Ze knielde voor me neer en nam mijn penis in haar mond. Ze gebruikte haar tong, lippen en tanden met grote vaardigheid, zodat de wederopstanding des vlezes niet lang op zich liet wachten. Maar daarna stond ze op en begon de knoopjes van mijn overhemd los te knopen. En ik liet haar, nu we eenmaal in dit stadium waren gekomen, begaan.
Toen ze mijn laatste kledingstuk eenmaal in handen had, begaf ze zich daarmee naar de achterbak. Ze pakte ook mijn broek en onderbroek. En voor ik had kunnen ingrijpen, was ze al bij de railing, en wierp mijn gehele uitrusting in het meer. Ik voer hevig tegen haar uit, maar dat had allemaal geen enkele zin meer.
Er kwam een tegenligger aan, en ik was gedwongen me achter de auto te verschuilen. Terwijl het geluid wegstierf, opende ik de achterbak en daarna het dashboard, maar ik vond niets om mijn naaktheid te bedekken. Ik overwoog haar de zwarte jurk van het lijf te scheuren, of haar in elk geval het autosleuteltje af te pakken, maar ik betwijfelde of ik haar wel werkelijk de baas zou kunnen. En ze was gek genoeg om zo nodig ook dat sleuteltje in het meer te gooien. Hoe zou ik vervolgens de toestand aan het wettig gezag kunnen uitleggen? Ik beperkte mij er dus maar toe haar slipje aan te trekken, al kostte het zelfs moeite te zorgen dat mijn penis achter dat kleine lapje stof bleef hangen. En dat terwijl mijn erectie allang verdwenen was.
Ze had mijn activiteiten met belangstelling maar zonder commentaar gadegeslagen. Nu werd het blijkbaar tijd voor een volgende verrassing.
"Ik neem aan dat je nog steeds prijs stelt op verder vervoer?" Ik gromde. "Nu, dan wil ik dat je eerst met je buik op de motorkap gaat liggen. Dan leer ik je even af om tegen mij te jokken."
Ik stond daar naast de auto, in dat belachelijke broekje, en begreep dat ik volledig klem zat. Mijn laatste voordeel was mijn fysieke vrijheid: ik was niet vastgebonden, de mogelijkheid haar aan te vallen had ik altijd nog, als het te gek werd. Alles beter dan naakt aan de dijk te blijven staan. Opnieuw deed ik dus maar wat ze zei.
Ik hoorde haar rommelen in de achterbak, en, schuin opkijkend, zag ik dat ze een breed en plat stuk hout tevoorschijn had gehaald. "Strek je armen en benen uit. Zover als je kunt."
Ze sloeg hard, en telde hardop de klappen. Boven de tien nam de pijn snel tot bijna ondraaglijk toe, ik had moeite op mijn plaats te blijven liggen en niet luid te schreeuwen. Ook was ik mij pijnlijk bewust van de kans op verdere passerende auto's.
Toen ze er genoeg van had, liet ze mij instappen. Langzaam reed ze de brug af, en meteen de grote weg af. Na enige tijd bereikte ze een onverhard bospad dat diep het bos inleidde. Daar liet ze me opnieuw uitstappen. Ze zocht een boom uit met een lange zijtak op ongeveer twee en een halve meter hoogte. Ik moest opspringen en daaraan gaan hangen.
Zo volgde een tweede serie klappen, die ik zelf moest tellen. Ze gebruikte nu een lange berkentak, die een sterk zoevend, bijna fluitend geluid maakte en diep in het vlees sneed. Vanaf de eerste klap kon ik mijn kreten niet onderdrukken. Ze bewerkte behalve mijn billen ook mijn dijen. Enkele malen liet ik los, waarna ze me opnieuw op liet springen en opnieuw begon te tellen. Ergens in dit proces raakte ik ook het G-snaartje kwijt, en zij het minijurkje. Tenslotte dreef ze mij met slagen over mijn rug het meer in.
Naakt en nat liep ik terug naar de auto. Ze liet me voor zich knielen en haar clitoris likken tot ze hijgend klaarkwam. Vervolgens stapte ze in, bedankte me hartelijk voor mijn inspanningen, en reed, tot mijn pure ontzetting, plotseling weg.
Ik bleef aan de kant van de weg staan, hopend dat ze terug zou komen. Er was hier geen verder verkeer. Na een minuut of tien van stijgende paniek kwam ze inderdaad aanrijden, vertraagde, reed tergend langzaam langs me heen, stopte terwijl ik aan kwam rennen, maar reed verder als ik de auto bijna bereikt had. Dat herhaalde ze een keer of tien. Toen had ze ook van dat spelletje genoeg, en trok gierend op.
Ik realiseerde me dat ik ergens midden in het bos op de Veluwe stond, zonder ook maar bij benadering te weten waar, zo’n 60 kilometer van huis. Met rood gestriemde billen. En spiernaakt.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?