ook een manier om contact te maken
Mijn vakantiewoning in Twente beviel me uitstekend. Ruim, gezellig en met aan de achterzijde een weids uitzicht over een terrein met heide en bos. Bij de schemering kwamen daar iedere avond reeën grazen. Hoewel ik mijn videocamera eigenlijk alleen nog maar gebruik voor seksspelletjes, besloot ik de tweede avond daar toch een opname van te maken.
Het huis stond een flink eind buiten het dorp en had maar één buurwoning, die zo te zien echter niet bewoond werd. Ik had vanaf het begin dan ook naakt en in lingerie over mijn erf gelopen, maar omdat er die avond een flinke wind stond had ik nadat ik boodschappen had gedaan bij het filmen mijn jas aangehouden. Opeens hoorde ik een geluid bij het buurhuis. Ik keek om en zag een vrouw uit de achterdeur komen. Een knappe jonge vrouw met opvallend rood haar. Maar het meest bijzondere was wat ze aanhad: een glanzend zwart dienstmeisjeskostuum met witte zomen en een wit kanten schortje voor. Bijna zonder na te denken richtte ik mijn videocamera op haar.
Ze droeg een plastic zakje dat ze blijkbaar in een vuilnisemmer wilde deponeren. Juist toen ze het deksel van de emmer oplichtte, kwam er een windvlaag die haar jurk tot aan haar middel optilde. Daaronder bleek ze witte kousen en een dito jarretelgordel te dragen en verder niets! Een weelderig begroeide venusheuvel.
Terwijl ze haar jurk neersloeg keek ze om zich heen en nu pas zag ze mij. Ze schrok zichtbaar en riep me toe:
“Wat sta je daar te doen?”
“Ik maak een opname van de reeën. Ik had geen idee dat er iemand thuis was.”
“Ik wil dat je meteen de opname weghaalt die je daar van mij gemaakt hebt.”
Als ze het vriendelijk gevraagd had, had ik het misschien wel gedaan, maar op zo'n toon moet je tegen mij niet beginnen.
“Geen sprake van. Ik mag van mijn erf af filmen wat ik wil, en het was een heel bijzonder gezicht.”
“Ik sta erop! Anders...”
“Anders wat?”
Daar had ze even niet van terug.
“Wat wil je met die opname doen?”
Opnieuw stuurde ze me eigenlijk door wat ze zei. Ik was niet anders van plan dan het filmpje op mijn laptop te uploaden.
“Die ga ik zo meteen op Facebook zetten. Met het onderschrift: 'buurvrouw in Buurse'.”
“Als je me dat toch flikt. Dan bel ik meteen de politie.”
Tijdens het gesprek was haar jurk nog een keer opgewaaid, en terwijl ze zich nu boos omdraaide om naar binnen te gaan gebeurde het nog eens. Prachtige billen, stevig en rond. Ik hoefde mijn camera alleen maar op te heffen om ze op te nemen, de opname liep nog.
Een uur later belde ze aan. Ik zag haar door het glas-in-lood van de voordeur al staan, nog steeds in dat fraaie jurkje.
“Ik eis dat je meteen dat filmpje van Facebook haalt. Schandelijk om dat zonder mijn toestemming te plaatsen.”
“Ik eis, ik eis...Snap je nou nog niet dat je niets te eisen hebt? Je bent gewoon zelf in je blote kont naar buiten gelopen, en toen had je de pech dat ik daar net stond te filmen.”
“Maar je kunt dat niet laten staan. Als ze er hier in het dorp achter komen, kan ik meteen wel verhuizen.”
“Dat is jouw probleem.”
Het leek even of ze me aan wilde vliegen. Maar ze bedacht zich en liep zonder verder een woord te zeggen weg. Blijkbaar realiseerde ze zich, nu pas, dat ze geen been had om op te staan. Figuurlijk dan.
Ik keek haar na. Dit ging niet helemaal zoals ik gepland had. Maar ze was het hekje nog niet uit of ze keerde zich alweer om.
“Wat moet je hebben om dat filmpje weg te halen?”
“Wat bied je?”
“Eh...Honderd euro?
“Dat is weinig om publieke schande te vermijden.”
“Driehonderd?”
“Dat klinkt al beter. Maar eigenlijk ben ik niet zo geïnteresseerd in je geld.”
“O, waarin dan wel?”
“Raad eens.”
“In seks, neem ik aan?”
Ik wachtte zwijgend af.
“Oké, je mag het met me doen.”
“Tjonge, wat ben jij vrijgevig met je lichaam. De waarde is, begrijp ik, 300 euro. Maar ik heb een ander voorstel.”
“Wat dan?”
“Een pak voor je bips!”
“Hè? Wat bedoel je?”
“Precies wat ik zeg. Een flink pak slaag op die mooie blote billen van je die je al zo gul aan mij hebt laten zien.”
“Oké. Deal.”
Dit ging zo adembenemend snel dat ik even overrompeld was.
“Eh...juist. Nou, kom dan maar mee.”
“Ik moet even naar huis, om het gasstel uit te zetten.”
“Kom dan daarna maar naar het plaatsje achter mijn huis. Binnen vijf minuten.”
Ze was er op tijd. Ik nam aan dat ze inmiddels een slipje had aangetrokken. Ze drong erop aan dat we naar binnen zouden gaan, omdat het buiten zo koud was. En mensen zouden ons kunnen zien vanaf het pad langs de bosrand. Maar ik zei dat de kou een deel van de straf was, en dat er nu toch niemand over dat pad ging lopen. Ik had een goede reden om per se buiten te willen blijven: in de klimop die weelderig tegen mijn achtergevel groeide had ik mijn videocamera verstopt. Ik ging zo zitten dat niet alleen haar hele lichaam zichtbaar zou zijn, maar vooral ook haar billen.
“Ga maar over mijn schoot liggen.”
Ik sloeg de zoom van het jurkje op, en, ja hoor, ze had nu inderdaad een slipje aan. Maar tot mijn verbazing waren het hotpants die haar billen geheel bloot lieten. Wat een prachtige welvingen! Ik streelde ze liefkozend en voelde hoe ze onder mijn aanraking rilde.
“Daar gaan we dan. Heere, zegen deze tuchtiging. Amen.”
“Je mag niet spotten.”
Niet kuis, maar wel christelijk, blijkbaar.
“Even vooraf, voor alle duidelijkheid: waarom heb je deze bestraffing verdiend?”
“Ik heb niets verdiend. Ik word gechanteerd.”
“Dat hoeft elkaar niet uit te sluiten. Om te beginnen ben je vrijwillig in dat jurkje naar buiten gegaan, ik vraag me af wat de dorpelingen daarvan zouden vinden als ze het zagen. En je was toen even vergeten een broekje aan te trekken, zodat je in no time je kut aan het heelal liet zien. Dat is de eerste zonde.
De tweede is dat je vervolgens zo extreem arrogant deed: ik wil dat, ik eis dat, in plaats van: lieve buurman, zou u zo aardig willen zijn om mijn kut en mijn kont niet op Facebook te laten zien?
En de derde zonde is dat je zo vlot bereid was tot geslachtsverkeer om alsnog je zin te krijgen. Dat is een zonde tegen de kuisheid, dus een hoofdzonde.”
“Ja ja. Preken doen ze in de kerk. Schiet nu maar op.”
Ik sloeg in een onregelmatig ritme, tamelijk hard en steeds harder. Heerlijk, dat zachte lillende vlees onder je handen. Ze kreunde en steunde bijna vanaf het begin, en schoof heen en weer over mijn schoot. Ik stopte even.
“Ik weet niet of je het door hebt maar door dat geschuif van jou maak je me helemaal geil.”
“Ik kan er niets aan doen, het doet nu eenmaal pijn.”
Ik breidde het gebied van de klappen nu uit naar haar dijen. En vervolgens trok ik toch die hotpants naar beneden om ook de bovenkant van haar billen bij te kleuren. Zo werd natuurlijk ook meteen haar kut weer zichtbaar, maar ze protesteerde niet.
Opeens stond ze op.
“Zo is het wel genoeg. Mijn billen staan ongeveer in brand. En nu haal je meteen dat filmpje weg.”
“Begin je weer te commanderen, heb je je lesje nog niet geleerd? Ik zal wel beoordelen wanneer het genoeg is. Dit was ongeveer genoeg om voor de eerste zonde te boeten. Trek dat schattige broekje maar helemaal uit en geef het aan mij. Ziezo, dat bewaar ik als aandenken. Haal nu dat voorwerp dat daar op de vensterbank ligt. Ja, dat zie je heel goed, dat is een schoenveer. En nu weer op je buik over mijn schoot.”
Het kostte nog enig soebatten, maar uiteindelijk lag ze er weer. Maar na de eerste klap met de schoenveer schoot ze meteen weer overeind.
“Au, au, dat doet echt vreselijk zeer.”
“Ja, dat is de bedoeling, je krijgt straf, weet je nog? Je krijgt hier twintig klappen mee. Ga maar op je buik op de tuintafel liggen, dat is handiger. En de kuisheid is daar ook mee gediend. Ik wil dat je zelf de klappen telt. En na elke klap zeg je: 'ik ben een arrogante snol, ik moet op mijn bips hebben'. Blijf netjes op je buik liggen. Elke keer als je overeind komt, begin ik de serie van twintig opnieuw.”
Tweemaal moest ik inderdaad opnieuw beginnen voor ze begreep dat dit menens was. Daarna legde ze na elke klap haar handen op haar billen. Ze jammerde aan één stuk door. Van het prevelementje kwam zo eerst niets terecht, ook dat moest ik haar geduldig leren serieus te nemen. Het kostte haar kennelijk grote moeite om die tekst over haar lippen te krijgen.
Na de officiële twintigste, in feite zeker dertigste klap sprong ze overeind en danste ze rond over het plaatsje met haar handen op haar billen. Ze maakte daar echt een mooi stukje theater van. Toen ik vervolgens aankondigde dat we nu aan de derde zonde toekwamen, weigerde ze beslist. Ik had haar 'een pak voor de bips' gegeven, zoals afgesproken. En hoe. Dus zij had haar aandeel nu geleverd, en dat verwachtte ze ook van mij. Nog steeds met haar jurk omhoog en haar handen op haar dieprode billen liep ze naar huis.
De opname was een plezier om naar te kijken. Wat me wel opviel was dat de manier waarop ze tussen de klappen door haar billen heen en weer bewoog bijna genot leek uit te stralen. Ik had dat toen we bezig waren niet zo opgemerkt. Was het mogelijk dat ze eigenlijk SM was, met tenminste ook een ‘maso’ kant? Zou ze dat dan van zichzelf weten? Dat dienstmeisjesjurkje droeg ze toch ook niet voor niets?
Een half uur later stond ze weer op de stoep.
“O wat een vreselijk gemene rotstreek. Dit is zo ongelofelijk onsportief, dat snap je zelf toch ook wel?”
“Je bent weggelopen voor de straf klaar was. Dat kan ik echt niet over mijn kant laten gaan. Maar ik ben nog steeds bereid de overeenkomst uit te voeren. Dan gaan we gewoon door waar we gebleven waren.”
Ze jeremieerde nog een hele poos door voor ze zich gewonnen gaf. Ditmaal gingen we naar de woonkamer van mijn huis, met open keuken. Ze bekeek eerst alle wanden zorgvuldig, of de videocamera daar weer niet ergens stond. Dat was even spannend, want die camera stond daar inderdaad. In de keuken stond een kastje met allemaal laatjes, met knoppen erop. Van een van de laatjes was de knop afgebroken, zodat op die plek een gat was ontstaan. Ze opende nota bene een paar laatjes, maar zag het laatje waar de camera in stond over het hoofd.
“Trek nu dat fraaie jurkje van je eerst maar eens uit.”
“O nee hoor, dat is nergens voor nodig. Daar hebben we niets over afgesproken en seks wilde je niet. Je kunt heel goed op mijn billen slaan terwijl ik dat jurkje aanhoud.”
“Als je niet mee wilt werken ga je maar weer naar huis.
En natuurlijk, uiteindelijk ging ook dat jurkje toch uit. Daaronder bleek ze nu een keurige witte slip en bh te dragen. Na enig verder tegenstribbelen trok ze ook die slip uit. Ik kon nu vaststellen dat het haar op haar onderbuik inderdaad dezelfde rossige kleur had als dat op haar hoofd.
Ik vroeg haar op ongeveer een meter afstand van de muur te gaan staan, haar handen steunend tegen die muur, haar benen wijd uiteen. In die houding kreeg ze dertig klappen met een stevige houten paddle met gaatjes erin.
Natuurlijk moest ze de klappen weer tellen en daarbij een prevelementje doen:
Lieve buurman, mag ik alstublieft nog een klapje op mijn onkuise bips?”
Ze wierp nog even tegen dat een eventueel gebrek aan kuisheid niet in haar billen school, maar gehoorzaamde uiteindelijk toch. Merkwaardig was dat ze nu veel minder bewoog en ook veel minder lawaai maakte dan de eerste keer, terwijl die klappen toch minstens even pijnlijk moesten zijn als die met de schoenveer. Alsof ze de bestraffing nu pas serieus nam en probeerde die zo goed mogelijk te doorstaan.
Na de twintigste klap onderbrak ik even.
“We zijn nu bezig met de bestraffing van een zonde tegen de kuisheid. Laten we even precies krijgen welke zonde. Weet je het verschil tussen een hoer en een slet?”
“Ja hoor, een slet doet het voor niets en een hoer tegen betaling.”
“Heel goed! 'Het', zeg je, maar wat bedoel je precies?”
“Nou, seks natuurlijk. Hoe noemde je dat eerder? Het ter beschikking stellen van je lichaam voor geslachtsverkeer.”
“Geweldig. En wat ben jij nu, een hoer of een slet?”
“Geen van beiden. Ik heb mijn lichaam wel ter beschikking gesteld, maar niet voor geslachtsverkeer. Niet voor het plezier en niet om geld.”
“Nou, je spaarde wel 300 euro uit. En in elk geval bood je dat lichaam aan om iets te krijgen, namelijk dat ik dat filmpje zou weghalen. Dus, je bent een...”
Het kostte me vijf heel harde klappen voor ze het woord over haar lippen kreeg.
“Een hoer dus, in jouw definitie.”
“Braaf zo, deze vijf klappen waren extra, je hebt ze trouwens zelf ook niet geteld. We gaan verder bij eenëntwintig.
Na de dertigste klap wilde ze haastig haar slipje weer aantrekken.
“Wacht even, ik ben nog niet helemaal met je klaar. Je hebt nog wat extra straf verdiend voor het weglopen. Ga maar op je handen en je knieën op de tafel zitten.”
“Daar ga ik beslist niet mee akkoord, je kunt niet eenzijdig de deal veranderen. Je hebt me toch al zo bont en blauw geslagen dat ik een week lang niet zal kunnen zitten, en je hebt precies gedaan wat je van plan was. Daar kun je niet opeens iets aan toevoegen.”
“Doe nu maar braaf wat ik je zeg. Dan krijg je nog tien klappen met de cane. Weet je wat dat is? Als je binnen vijf minuten niet op die tafel zit, worden het er twintig.”
Ze had intussen het slipje aangetrokken. Ze pakte haar jurkje en liep naar de deur.
“Ik verwacht van je dat je nu dat filmpje weghaalt. En wel meteen!”
Ook die reactie gaf me te denken. Ze kende me intussen goed genoeg om te begrijpen dat ik niet op haar ultimatum in zou gaan. Zou ze echt, bewust of onbewust, bezig zijn de bestraffing langer te laten duren?
Natuurlijk was ze binnen het half uur terug. Ditmaal verraste ze me volledig door, toen ik de deur opendeed, zonder iets te zeggen een stap naar voren te doen, en me twee harde klappen te geven, links en rechts op mijn gezicht. Mijn bril vloog door de gang. Terwijl ik die opzocht, rende ze langs mij heen, de trap op naar boven. Maar gelukkig had ik de kamer waar mijn computer stond afgesloten.
Met een strak gezicht kwam ze beneden.
“Ik kan je dus helemaal voor geen cent vertrouwen. Wat moet ik nu?”
“Luister goed. Ik zal nu alles van Facebook afhalen. Over een uur bel ik dan bij je aan en dan doen we het laatste bedrijf bij jou thuis, dan weet je zeker dat het niet opgenomen wordt. Dan wil ik wel dat je me naakt opendoet. Ik bedoel echt: spiernaakt, poedelnaakt, met alleen witte sokjes aan.”
Ze liep de deur uit zonder me verder aan te kijken.
Dat werd dus wel een heel spannend moment, een uur later. Had ik me toch vergist, zou ze nu afhaken? Die filmpjes waren natuurlijk zo weer op Facebook gezet, maar ik had al besloten dat niet weer te doen. Om de spanning op te voeren liet ze me zeker twee minuten wachten voor ze opendeed. Maar ze had inderdaad alleen witte sokken aan. Wel had ze ook nog een zwarte band om haar nek gedaan, wat mijn vermoedens natuurlijk bevestigde. Ze keek wat nerveus heen en weer de straat af voor ze me binnenliet.
“Mooi zo, braaf meisje. Leg je handen maar even in je nek, dan kan ik je beter bekijken. Geweldig. En laat me nu eerst je huis maar eens zien. We beginnen boven.”
Wiegend met haar goddelijke billen liep ze voor me uit de trap op. De zolder bleek een open ruimte met hanebalken te zijn. Aan een van die balken hingen twee korte ijzeren kettingen met leren boeien daaraan. In een hoekje lagen een paar leren paddles en zwepen. Daarmee werden mijn vermoedens zekerheid.
“Dat had je niet verwacht zeker?”
“Nou, eigenlijk al wel. Het was natuurlijk al opmerkelijk dat je dat pakje droeg. En je werd kennelijk erg geil van die eerste klappen. En dan zojuist natuurlijk die halsband. Ik zie daar trouwens een prachtige cane liggen, veel mooier dan die van mij. Die neem ik vast mee.”
In haar slaapkamer, een verdieping lager, vond ik een kast vol met sexy lingerie. Om van te smullen. In een andere kast kleding van leer en latex, voor een vermogen. Op een klein werkkamertje met een computer na werd de rest van de verdieping ingenomen door een grote badkamer. Het enorme bad stond niet tegen de wand maar midden in de ruimte.
Ik nam haar mee naar het plaatsje achter haar huis.
“Ga op je rug op die tuintafel liggen. Weet je wat de luierhouding is? Juist, benen omhoog en wijd uit elkaar. Ik weet het trouwens nog leuker.”
Ik duwde haar benen over haar hoofd heen tot haar voeten de tafel weer raakten. Zo lag ze als een rolmops met haar billen omhoog.
“Ik weet niet eens meer waar je deze klappen ook alweer voor kreeg maar je krijgt ze sowieso. Even horen of die cane van jou goed swingt. Zoef, zoef, prachtig. Ben je er klaar voor? Daar komt nummer één.”
Ik sloeg niet zo heel hard en ze had zich kennelijk voorgenomen haar mond stijf dicht te houden. Rode banen welden op haar al zo rode billen en dijen op, ik probeerde er een fraai patroon van te maken. Na de tiende klap gaf ik onmiddellijk nog een elfde. Ze gleed van de tafel.
“Gemeen tot op het laatst. Bedankt voor de ervaring, maar ik blijf je een rotzak vinden. Ajuus.”
Dat abrupte afscheid verraste me.
“Oh. Zullen we niet even...”
“Lekker verder spelen in mijn mooie badkamer? Onze lichamen beschikbaar stellen voor geslachtsverkeer? Dat kan, maar dat kost je dan 300 euro. Ja, de rest vergeef ik je wel, daar heb ik op mijn manier ook van genoten. Maar die 'hoer' neem ik je kwalijk.”
Ik moet verzuimd hebben de achterdeur af te sluiten. Niet bewust, maar waarschijnlijk toch ook niet helemaal bij toeval. Het was nog donker, dus voor zes uur, dat ik ruw wakker werd geschud uit een sexy droom. Iemand trok de dekens en lakens van mijn bed. Het was Marita, zoals ik inmiddels wist dat ze heette. Ze was gekleed in een zwart leren corset met ijzeren sluitingen en jarretels die zwarte kousen droegen die tot in haar liezen reikten, een kleine zwarte string, hoge pumps.
“Dat ligt daar nog in zijn luie bed te ronken terwijl de dag allang begonnen is. En ja hoor, net wat ik dacht: geen pyjama aan, zelfs geen slipje, spier; wat zeg ik?: poedelnaakt. En ja hoor, net wat ik dacht, met een erectie van hier tot Tokio, de god Pan zou er 'u' tegen zeggen. Lekker gedroomd, jongen? Nee, je hoeft het me niet te vertellen, ik wil al die liederlijkheid niet horen, en trouwens ook niet zien. Doet pijn aan mijn ogen. Ga jij maar eens gauw op je buikje liggen. Schuif er wel even een paar kussens onder. Ja, steek die onkuise billen van jou maar flink omhoog.
Nu wil ik toch wel even weten waar jij van droomde dat je zo opgegeild bent. Ja, ja, ochtenderectie, ik ken dat smoesje. Jij was zeker bezig een arm onschuldig meisje een pak voor haar bips te geven, zoals jij dat noemt? Juist, dat dacht ik al. Hier, pak aan.”
Ze sloeg met een leren paddle en de klappen volgden elkaar snel op. Ik drukte mijn lendenen in de kussens en probeerde geen kik te geven. Maar na de eerste twintig klappen lukte dat niet langer en ontsnapte mij een 'au, au' bij elke klap. Ik moest mijzelf dwingen om niet op mijn zij te rollen.
Pas na een klap of vijftig gaf ze het op. Mijn billen gloeiden en moeten dieprood geweest zijn.
“Draai je om. Wat zie ik? Zelfs nu nog niet alle zondige gedachten kwijt? Toch nog steeds lillende meisjesbillen voor je geestesoog? Kom dan maar eens snel uit dat luie nest van je. En naar beneden, voorwaarts, mars. Naar buiten, en vlug een beetje! Ja, dat is een beetje koud, dat is precies de bedoeling, dat hoort bij de straf, weet je nog wel? Helpt ook heel goed tegen de geilheid. Je zult het trouwens nog een heel stuk kouder krijgen.”
Waardoor, dat werd al meteen duidelijk toen ik op het plaatsje kwam: ze had de tuinslang uitgerold. En blijkbaar ook de kraan al opengedraaid, want ze pakte de slang op en begon meteen te spuiten. Ik ben zelden in mijn leven zo geschrokken als van die keiharde straal ijskoud water op mijn onderbuik. Onwillekeurig deed ik een paar stappen achteruit maar ze beval me te blijven staan en ik gehoorzaamde. Ze spoot me van boven tot onder nat, ook mijn armen en benen, van voren en van achteren. Pas toen ik geen droog plekje huid meer had legde ze de slang neer. Ze pakte een groot stuk zeep van de tafel en begon me daarmee in te zepen, te beginnen met mijn rug. Ze deed dat zo hardhandig mogelijk wat vooral bij mijn geslachtsdelen erg onaangenaam werd.
Inmiddels stond ik in de ochtendkou, het zal amper vier of vijf graden zijn geweest, te bibberen als een juffershondje. Het werd nog erger toen ze me helemaal had ingezeept en nu weer met de tuinslang af ging spoelen. En vervolgens werd ik nog een tweede keer ingezeept en schoongespoeld.
“En dan nu de ochtendgymnastiek. Spring over dat hekje en hol over de akker naar het achterpad en terug. Nee, om deze tijd van de dag gaat daar niemand lopen.”
Ik holde zo hard mogelijk. Toen ik terug bij het huis was moest ik oefeningen doen, zwaaien met mijn armen naar links en naar rechts en mijn tenen raken. Grappig genoeg trad er nu op mijn ijskoude huid een soort gloei-effect op.
Ze nam me nu, nota bene over de weg, mee naar haar eigen huis. Op haar slaapkamer gaf ze mij uit haar lingeriekast kleren om aan te trekken. Een push'up bh die mij echte borstjes leek te geven, maar wel de tepels bloot liet. Een rijke jarretelgordel met zes jarretels, en daaraan kousen. Het verbaasde haar maar even dat ik precies wist hoe ik die aan moest trekken.
“Aha, een sissy. Nou jochie, of liever gezegd meisjelief, dan ga jij nu wat beleven. Meer dan je lief is.”
Pumps met een hakje van zeker tien centimeter. Alles zwart. Tenslotte een klein wit kanten schortje dat net mijn navel bedekte. In dit tenue, met blote billen en blote geslachtsdelen, stuurde ze me naar de badkamer die ik op mijn knieën moest dweilen. Met de douche spoot ze water over de vloer, sneller dan ik het op kon dweilen, zodat de badkamer al gauw blank stond. Eindelijk zette ze de douche uit. Ze pakte een zweepje om mij tot harder werken aan te sporen en bewerkte daarmee steeds opnieuw mijn toch al zo geteisterde bips.
“En nu op je ruggetje op de keukentafel. Ja, in luierpositie, ik weet het nog, ik ben een snelle leerling. Maar eens kijken of die cane van mij echt zoveel beter zwiept dan die van jou. De klappen tellen, natuurlijk. En je tekst is: ‘ik mag geen meisjes met naaktfilmpjes chanteren. Daarvoor krijg ik op mijn bips.’
En straks gaan we even doornemen of je nu een slet bent of een hoer, denk daar maar vast over na.”
Ik vroeg me af of het me ooit nog zou lukken de rollen weer om te draaien.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?