Een fictief verhaal over vergelding tussen 2 tweelingzussen
De hoofdpersonen van dit verhaal zijn een filmmaker, zijn vrouw en haar tweelingzus die editor is. Alle genoemde namen en gebeurtenissen zijn fictief.
“IK WIST HET WEL! JE WAS ER GEWOON OP UIT OM MIJN MAN VAN MIJ AF TE PAKKEN!”
Ze geeft haar zus een klap in het gezicht en gooit haar de deur uit. Als ze de deur met een knal heeft dichtgeslagen roept ze nog: “KUTKIND!”
Mijn hemel. Ik heb Wendy nog nooit zo kwaad gezien en naar haar eigen zus nog wel. Ik probeer haar wat te kalmeren. Maar het adrenalinepeil is nog te hoog. Toch probeer ik het want als zwangere vrouw mag ze zich eigenlijk helemaal niet opwinden. De zwangerschap is toch al een risico aangezien ze al 41 is en dan moet je dit er niet ook nog eens bij hebben.
“Wat is er toch allemaal aan de hand?” vraag ik. “Ik heb je nog nooit zo kwaad gezien. En het is nota bene je tweelingzus.”
“Weet ik,” zegt Wendy terwijl ze nog loopt na te hijgen van de enorme explosie die zich zojuist voltrokken had, “maar je zag toch hoe ze jou probeerde te verleiden? Ze heeft vroeger al vaker vriendjes van mij afgepakt.”
“Maar dan ben ik er ook nog,” zeg ik, “en je weet toch dat ik daar nooit op in zou gaan? Ik hou van jou en van niemand anders! Ik ben niet zoals die Arda uit Temptation Island (die serie hadden we onlangs nog gekeken) die een mooie vrouw laat lopen voor iemand anders.”
“Weet ik,” zegt Wendy. “Jou vertrouw ik ook wel maar die Bianca is gewoon niet te vertrouwen! Ze doet wel heel lief maar eigenlijk is het gewoon een bitch!”
“Nou lieverd. Probeer eerst even te kalmeren en vertel mij dan rustig het hele verhaal. Je bent nu nog te opgefokt en bovendien is dit niet goed voor je zwangerschap. Daarnaast moet je volgende maand het WK Bowling spelen en dan moet je mentaal gefocust kunnen zijn en dan kun je zoiets als dit er niet bij hebben.”
Ik neem Wendy in mijn armen en terwijl ik met mijn hand rustig over haar rug ga zie ik haar langzaam maar zeker wat rustiger worden. Ondertussen blijf ik mij verbazen over de explosie die ik bij Wendy heb gezien. Dit was een Wendy die ik tot nu toe nog niet kende. Oke, ze was allang niet meer het verlegen en teruggetrokken meisje zoals ik haar 19 jaar geleden leerde kennen, maar zelfs dit was nieuw voor me.
Ondertussen komt onze oudste dochter Sarah de kamer binnen.
“Wat is er met mamma aan de hand?” vraag ze.
“Laat haar maar even,” zeg ik. “Ze heeft een beetje ruzie met je tante. Ga jij nou maar naar de manege. Over een paar weken moet je immers het NK rijden. Veel plezier lieverd.”
Ik geef haar een zoen en terwijl Sarah de deur uit loopt merk ik dat Wendy voldoende gekalmeerd is. Dus ga ik weer naast haar zitten en nog voordat ik haar iets kan vragen begint ze te vertellen.
“Weet je. Tweelingzussen horen een eenheid te zijn. Zeker als het eeneiige tweelingzussen zijn. Maar zoals je kunt zien is daar in ons geval niet echt sprake van. Dat was vroeger al zo toen we nog kinderen waren. Ik heb dankzij haar de nodige tijd over mijn vaders knie moeten doorbrengen. Altijd haalde zij ondeugende streken uit maar wist het dan altijd zo te versieren dat ik daarvoor gestraft werd. Ja, dan is het een nadeel als je als 2 druppels water op je zus lijkt. En mijn vader was toch al een man die je bij het minste of geringste over zijn knie legde om je een kneiterhard pak slaag te geven. Mijn moeder trouwens ook maar die kon tenminste nog tot 10 tellen en het eerst met praten op proberen te lossen. Maar Bianca was wel slim genoeg om mij de klappen te laten opvangen ook al was zij degene die de stouterik was.”
“Ja echt liefde heb je niet gekend in je jeugd. Dat had je mij al eens verteld toen je mij vertelde over de tijd dat je slachtoffer was van een loverboy.”
“Precies. Als meisje van 16 snak je naar liefde en als je die thuis niet krijgt dan ben je daar heel gevoelig voor. Maar ik prijs mij gelukkig dat jij echt zielsveel van mij houdt en dat heeft mij ook een ander mens gemaakt.”
“Maar goed,” zeg ik, “we hadden het over je zus.”
“Ja. Dat is zo. Nadat ik in de armen van die loverboy was gevallen heb ik haar niet meer gezien. Ze bleek naar Australië te zijn gegaan om daar Cineografie te studeren en later daar als editor te gaan werken. Nadat ik jou leerde kennen verdween zij ook steeds meer uit mijn hoofd en kon ik mijn leven, ook dankzij jouw onvoorwaardelijke steun, weer opbouwen. Ik wilde ook geen contact met haar want ik was nog altijd kwaad over de streken die zij uithaalde. Zeker toen zij in onze tienertijd in een paar maanden tijd 3x een vriendje van mij wist af te pakken. O wat dat betreft leek zij een beetje op die Eline uit Temptation Island want ze deed dat altijd op een net zo'n zeer geraffineerde manier. Als ik een nieuw vriendje had wist zij die binnen no-time helemaal in te pakken.”
“Dat is ook niet netjes.”
“Precies. En ze was nu ook weer van plan om mijn liefje van me af te pakken.”
“Ik snap best dat je daarvan overstuur bent. Ik zou het ook niet pikken als iemand jou van mij zou afpakken. Nu ik het hele verhaal van je gehoord heb kan ik mij die explosie van daarstraks wel voorstellen.
Maar aan de andere kant, hoe erg het ook is wat zij allemaal geflikt heeft, het blijft wel je tweelingzus die ook nog eens 1 etage lager is komen wonen en waarmee ik moet samenwerken om mijn nieuwe film in de bioscopen te krijgen. Is er echt geen mogelijkheid dat jullie vrede sluiten?”
“Nou als ze echt spijt heeft van haar daden en belooft het nooit meer te doen dan wil daar nog wel over nadenken maar voorlopig even niet!”
Inmiddels gaat mijn telefoon. Bianca.
“Ja Bianca, zeg het eens”.
“Zou je zo even bij me langs willen komen. Ik wil even met je overleggen over een aantal scenes.”
“Oke, ik kom er zo aan.”
Ik leg mijn telefoon weer weg.
“Nou Wendy, je hebt het gehoord. Het werk roept. Ik denk wel dat het verstandig is als jullie op korte termijn goed met elkaar gaan praten om dit op te lossen. Als je wil kan ik zometeen wel even met haar praten om haar kant van het verhaal te horen. Ik wil jullie graag helpen om weer vrede met elkaar te sluiten maar dan moet ik immers wel het hele verhaal weten.”
“Dat is goed. Maar zou je mij wel een plezier willen doen?”
“Wat dan lieverd?”
“Zou je haar sowieso een ongenadig pak slaag op haar blote kont willen geven? Als vergelding voor alle klappen die ik voor haar heb moeten opvangen in het verleden en voor alles wat zij mij heeft aangedaan? Ik zou dat eigenlijk zelf willen doen maar nu ik zwanger ben gaat dat even een beetje lastig.”
“Tuurlijk, als jou dat een goed gevoel geeft. Maar ze zal dan wel moeten begrijpen waarom ik haar dan namens jou dat pak slaag ga geven.”
“Zeker. Maar als je dat voor me zou willen doen dan ben je een kanjer!”
En terwijl ik aanstalten maak om op te staan geeft Wendy mij een zoen op de mond.
“En ga nou maar even rustig liggen lieverd en wees ontspannen. Ik zal Classic FM voor je op zetten voor wat rustige muziek. Dat is ook beter voor ons ongeboren kindje.”
Ik loop de trap af naar de 2e etage van het appartementencomplex en ik bel aan bij het appartement van Bianca en haar onderneming “Bianca’s Editing B.V.”
Bianca doet open en laat mij binnen. Haar haar zit helemaal in de war en ik kan zien dat ze gehuild heeft. Aan de rode plek op haar wang kan ik nog altijd zien waar de hand van Wendy haar geraakt heeft (het was dan ook een behoorlijk harde faceslap die Wendy aan haar zus had uitgedeeld).
“Ik weet al wat je wil zeggen” zegt Bianca, “maar ze heeft helemaal gelijk. Ik verdiende die klap ook gewoon. Ik had nooit moeten proberen om jou te verleiden en ik kan mij de reactie van Wendy heel goed voorstellen. Zoiets doe je niet bij je zus.”
“Nou,” zeg ik, “Wendy heeft mij het hele verhaal verteld en volgens mij had jij vroeger wel meer streken als ik haar mag geloven.”
“Klopt,” zegt Bianca, “maar ik was voornemens om mijn leven te beteren. Om een nieuwe start met haar te kunnen maken. We hadden elkaar immers 25 jaar niet gezien.”
“Snap ik. Maar toch doe je het. Toch probeerde je mij van haar af te pakken.”
“Ja, ik weet ook niet wat mij bezielde. Ik wou maar dat ik iets kon doen om het goed te maken.”
“Je hebt haar veel pijn gedaan, Bianca. Niet alleen nu maar ook in het verleden. Zij heeft alle klappen voor jouw ondeugendheden moeten opvangen. Je hebt meerdere keren een vriendje van haar afgepakt. Daar is zij nog altijd kwaad over.”
Ik zie dat Bianca schrikt van alle feiten die ik over hun verleden te horen heb gekregen.
“Dat heeft haar allemaal veel pijn gedaan. Om dan nog maar te zwijgen van het gevolg daarvan dat zij destijds in de handen van een loverboy was gekomen en daar in de eerste jaren van ons huwelijk daar nog heel veel last van gehad heeft. Ze heeft er heel veel slapeloze nachten van gehad en ik heb haar heel vaak huilend in mijn armen gehad. En nu ik weet dat jij daar indirect achter zat maakt het dat ik ook wel boos op je ben.”
“Snap ik. Ik weet dat ik straf verdien en ik ben bereid om elke straf te ondergaan.”
“Mooi” zeg ik, “want Wendy heeft mij gevraagd om jou namens haar een flink pak slaag op je blote kont te geven voor alles wat je haar hebt aangedaan. Ze had dit natuurlijk liever zelf willen doen maar omdat ze zwanger is heeft ze het mij gevraagd en ik wil die straf ook zeker uitvoeren. Jij moet maar eens voelen wat Wendy als kind dankzij jou steeds heeft moeten voelen. Het wordt eens tijd dat jouw billen ook een keertje rood gaan worden en dat je even niet meer kunt zitten!”
Terwijl ik dat zeg merk ik dat mij stem begint over te slaan. Zoiets gebeurt mij doorgaans nooit en ik merk dat Bianca daardoor de essentie van het verhaal wel begrijpt.
“Ook al ben je 41, je bent nooit te oud voor een pak slaag op je blote kont.”
Bianca knikt en begrijpt terdege dat zij deze straf binnen nu en een paar minuten zal moeten ondergaan.
“Ik denk dat het sowieso verstandig is om dit eerst even af te handelen voordat we naar jouw editing werk gaan kijken van mijn nieuwe film “Het meisje van Yde”. Dus kom maar hier.”
Ik ga op de bank zitten en Bianca komt langzaam naar mij toe. Ik pak haar hand vast en trek haar verder naar mij toe. Ik zie in haar ogen dat ze voelt wat er komen gaat. Ze sputtert niet tegen. Ze beseft maar al te goed dat zij er nu niet meer onderuit gaat komen. Een vonnis wat jaren geleden al voltrokken had moeten worden zou nu voltrokken gaan worden. Daar was geen ontkomen meer aan. Nu zou Bianca gaan voelen wat zij gedaan heeft. Ik maak haar broek los en trek die naar beneden en vervolgens gaat ook haar slipje naar beneden.
“Ga maar over mijn knie liggen Bianca,” zeg ik.
Ze gehoorzaamt. Daar ligt ze over mijn knie met haar mooie blote kont naar mij toe. En terwijl ik haar in de juiste houding probeer te leggen moet ik constateren dat het echt eeneiige tweelingzussen zijn want haar billen zijn net zo mooi en rond als die van Wendy. Maar voordat ik haar de eerste klap wil geven gaat de bel.
“Ik zal wel even open doen,” zeg ik. “Jij blijft waar je bent.”
Ik doe de deur open en ik zie Wendy staan.
“Wat kom jij doen?” vraag ik.
“Ik wil zien hoe jij mijn zus over de knie legt. Ik wil haar hierdoor laten zien dat het mij menens is.”
Ik laat Wendy binnen en ik merk dat Bianca nogal verbaasd is haar zus in de kamer te zien staan. Maar voordat ze wat kan zeggen zeg ik: “oke. Take 2. Over mijn knie!”
Bianca gehoorzaamt.
“En stil liggen!” zeg ik met een wat strenge toon, “je maakt er dit pak slaag niet korter door als je je beweegt. Eerder langer!”
Bianca knikt. Dan leg ik mijn hand op haar billen en begin over haar billen te aaien. Ik merk dat Bianca deze actie wel relaxed vind maar ze beseft ook dat deze strelingen maar van korte duur zouden zijn. En inderdaad want nadat ik nog een paar flinke vegen over haar billen heb gedaan gaat mijn hand omhoog en landt de eerste klap op haar billen. En de volgende….. in een steeds sneller tempo en met steeds meer kracht komen de klappen op haar billen aan die na een tijdje flink rood beginnen te worden.
“Harder, HARder, HARDER” roept Wendy die mij aanmoedigt om nog harder te slaan.
Maar op een gegeven moment merk ik dat ik uitgeput begin te raken en besluit dat het voldoende is. Toch kan Wendy het niet laten om haar zus nog een allerlaatste klap op haar billen te geven waar zoveel venijn in zit dat Bianca het helemaal begint uit te schreeuwen en begint te huilen. Als Wendy aanstalten maakt om nog een klap uit te delen zeg ik: “genoeg Wendy. Ik denk dat ze nu wel genoeg gevoeld heeft wat ze jou heeft aangedaan.”
“Oke,” zegt Wendy.
Ik laat Bianca opstaan. Haar billen zijn roodgloeiend en de tranen lopen als een vloedgolf over haar gezicht heen. Dan gebeurt er iets wat ik niet verwacht. Wendy neemt haar zus in haar armen en begint haar te knuffelen.
“Ik hoop dat je nu je lesje wel geleerd hebt, zus van me.”
“Ja” zegt Bianca. “Ik zal jou nooit meer pijn doen. Ik heb nu zelf aan den lijve gevoeld hoe het is om de klappen te krijgen en gestraft te worden voor mijn daden.”
Huilend vallen de zussen elkaar in de armen en ik kan constateren dat de vrede tussen de zussen is gesloten. Al besef ik wel dat de dames nog heel veel met elkaar uit te praten hebben.
Inmiddels is het avond en terwijl ik vanuit bed nog even wat TV lig te kijken komt Wendy naast mij liggen.
“Dank je wel voor je hulp lieverd. Dit voelde zo goed voor mij vanmiddag. Eerst om te zien hoe mijn zus haar welgemeende straf kreeg en daarna dat ik haar toch weer in mijn armen kon sluiten.”
“Zeker. Maar jullie zijn er nog lang niet. Er zal nog heel veel gepraat moeten worden en het vertrouwen tussen jullie zal nog helemaal opgebouwd moeten worden. Maar ik ben blij dat het begin er is.”
Ik kus Wendy op haar mond en op haar 4 maanden zwangere buik en wel vallen in elkaars armen in slaap.
Eén etage lager ligt Bianca inmiddels ook in haar bed. Haar billen doen nog behoorlijk pijn van de klappen die zij die middag gehad heeft maar ze is opgelucht dat het dan toch eindelijk een keer gebeurd is. Het voelt voor haar als een bevrijding en ze wil ook niets liever dan de band met haar tweelingzus weer opbouwen. Met die gedachte valt zij ook in slaap.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?