| Gepost op dinsdag 08 januari 2008 - 11:03 pm: | 
|
|
een warme zomerdag ...
Het is een warme zomerdag, en het is op dagen als deze dat ik mijn flatje ontvlucht, zoekend naar verkoeling...
Gelukkig is er niet ver hier vandaan een plek waar ik me al vaker teruggetrokken heb. Daar staat een huis dat al jaren onbewoond is geweest, en bij dat huis hoort een groot stuk grond, begroeid met veel struiken en bomen, en het beste van alles: er is een klein meertje...
Nu is het zo dat het huis sinds vorige maand bewoond is: ik heb geen idee wie de eigenaar is. Hij is vast een zakenman die regelmatig op reis is, want niet alleen heb ik hem nog nooit gezien, ik heb ook nooit licht zien branden in het huis...
Dus ook vandaag ga ik mijzelf afkoelen in dat heerlijke meertje... Ik ga erheen op de fiets, slechts gekleed in een string, een kort rokje en een strak topje.
Als ik er ben, moet ik over het hek heen klimmen, dat het stuk grond afschermt van de rest van de wereld. Ik heb dat al zo vaak gedaan dat het geen problemen meer geeft. Ik zet mijn fiets tegen een dikke boom, waarvan een tak over het hek heen groeit, ik klim op de bagagedrager van mijn fiets, kan zo de tak bereiken, en sta binnen de kortste keren aan de andere kant van het hek. Kijk om me heen of de bewoner van het huis er niet aankomt, maar er is niemand te zien. Ik aarzel niet langer, trek mijn kleren uit, en stap in het water, heerlijk!
Als ik afgekoeld ben ga ik in de zon liggen, na eerst gekeken te hebben of er echt niemand te zien is bij het huis...
Ik neem me voor even te liggen, maar dan overvalt de slaap me... en ik word wakker door een boze stem!
“Wat doe jij hier!” klinkt het luid, de stem is afkomstig van een man die over mij heen gebogen staat..
Ik ben meteen klaarwakker en reageer op de boze klank in zijn stem.
“Nou, het is wel duidelijk wat ik hier doe!”
Hij kijkt alsof hij het in Keulen hoort donderen en trekt me aan mijn arm overeind. Nu zie ik pas hoe lang hij is, en dat hij er erg aantrekkelijk uitziet, en tegelijkertijd realiseer ik me dat ik volkomen naakt ben...
Hij gebiedt me nu antwoord te geven op zijn vraag, maar ik zwijg nu in alle talen..
Met een vastberaden trek om zijn mond sleept hij me mee, gaat op een grote steen zitten, en legt me over de knie. Hij begint te slaan, ik klem mijn lippen op elkaar, vastbesloten hem niet te laten merken dat het pijn doet. Maar hij is ook vastbesloten, en gaat maar door, steeds harder. De pijn wordt ondraaglijk, mijn billen gloeien...
Ik begin te gillen en te spartelen, maar tevergeefs, hij doet alsof hij niets merkt. Pas als er tranen over mijn wangen rollen, stopt hij even en eist weer antwoord op zijn vraag. Ik geef toe dat ik over het hek ben geklommen, terwijl ik wist dat het huis bewoond was. Nu wil hij nog excuses van me horen, maar dat gaat me te ver, hij heeft nu toch wel gemerkt dat ik er spijt van heb?
Dan hervat hij het pak slaag en uiteindelijk geef ik toe, maak mijn excuses en dan stopt hij eindelijk...
Mijn billen voelen alsof ze in brand staan, maar tegelijkertijd merk ik dat ik nat tussen mijn benen geworden ben. Ondanks de vernedering van het pak slaag, heb ik een heerlijk opgewonden gevoel in mijn onderbuik gekregen, en ik voel een straaltje vocht langs mijn benen lopen..
Hij heeft het in de gaten, en de blik in zijn ogen verandert... Hij draait me met mijn gezicht naar een boom toe, en duwt me bij mijn schouders voorover, laat me met mijn handen tegen de stam leunen. Hij staat vlak achter me, rillingen lopen over mijn rug van spanning.
Dan dringt hij bij me naar binnen, in een harde stoot, en ik word genomen zoals nooit eerder gebeurd is. Geheel onderworpen aan zijn wellust, en dat maakt me gewilliger dan ik ooit geweest ben...
Na afloop ga ik afkoelen in het water, maar nu heeft de hitte een heel andere oorzaak gehad.....
|
|
    
The Inventress
Lid
Inlognaam: Inventress
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 10-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 09 januari 2008 - 10:38 am: |
|
Af ? |
Waarom zo kort ? Begint het net een beetje spannend te worden ontknoop je het verhaal al.
Echt jammer.
Greetz
Inventress
|
boterbloem
Lid
Inlognaam: Boterbloem
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 02-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 09 januari 2008 - 08:52 pm: |
|
reactie |
Dank voor je reactie,hoewel die wat kort was...heb ook wat prive-reacties gekregen op mijn verhaal,die geven me stof tot nadenken,leuk om te lezen hoe anderen mijn verhaal zien.Op- en aanmerkingen zijn welkom,en stimuleren me om een volgend verhaal te schrijven...
In mijn hoofd zit een scala aan verhalen,diep verborgen fantasieen,die ik al jaren en jaren koester...
groet boterbloem
|
Rein
Bevlogen lid
Inlognaam: Rein
Bericht Nummer: 67
Aangemeld: 05-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 11 januari 2008 - 05:50 pm: |
|
kort verhaal, hoop op meer |
Hallo Boterbloem,
Leuk, een verhaal over een naturiste die met de fiets komt.
Je verhaal was zeer krachtig, maar ook vrij kort, vooral het slot.
Ik hoop op meer verhalen van je die blijkbaar ergens borrelen.
groet
Rein
|
Nieuwsgierig
Actief lid
Inlognaam: Nieuwsgierig
Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 juni 2008 - 02:14 pm: |
|
Kort, maar... |
Inderdaad een wat kort verhaal, maar het doet verlangen naar meer... Waarvoor mijn dank. ;)
Vooral het trotse karakter van de sub was erg herkenbaar.
Gewoon de lippen stijf op elkaar houden en doen alsof het je allemaal niets doet.
(En dan maar hopen dat je dat lang genoeg vol kan houden..!)
Ik kijk in ieder geval uit naar eventuele toevoegingen dan wel nieuwe verhalen!
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
Verhitte gemoederen...
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?