| Gepost op donderdag 28 augustus 2014 - 08:09 pm: | 
|
| Zo wijd de wereld strekt 
Elam wordt ontvoerd uit zijn dorp en aan de amazones verkocht...
Ze kopen slaven van de nomadenvolkeren die over de steppe zwerven. Zelf leven ze in dorpen die ze afschermen van de buitenwereld. Dorpen omringd door eindeloze vlakten van graasland voor hun kudden paarden en hun vee.
De vrouwelijke krijgers van de amazone stammen uit het oosten leven in een wereld van geweld, bloed en dood. Ze ontzien niemand en zijn streng voor anderen, en voor zichzelf. Dat is hun reputatie en daarom was ik zo bang toen ik hoorde dat men mij aan de amazones zou proberen te verkopen.
Mijn naam is Elam. Ik was een zoon, een broer en een vrije man, maar nu ben ik een slaaf. De drie zwaar bewapende en gepantserde krijgers die ons dorp aanvielen en in brand staken, spraken een taal die ik niet begreep. Ze sloegen me in de ijzers en namen me mee naar het oosten. Bij een grote, eeuwenoude boom legden ze een vuur aan en wachtten. De avondschemering had zich ingezet, we hadden drie dagen gereden en ik was blij dat ik wat kon rusten. Ik was zoiets niet gewend. Mijn kont deed pijn van het hobbelen op dat paard.
Die nacht, uit de schaduwen, verscheen een vrouw. Ze was blootsvoets, droeg een bruinleren broek en een strakzittend borstpantser, ook in leer. Ze was groot en haar lichaam en spieren waren ontzagwekkend. Niemand had haar horen aankomen.
“Wat hebben jullie voor me?”
Ze sprak een dialect dat ik begreep, het leek op mijn eigen taal, maar had iets zangerig. De drie krijgers wezen naar mij en het onderhandelen begon. Ze noemden haar Akho. Het ging er nogal heetbloedig aan toe, met veel geschreeuw en ruzie. De amazone betaalde uiteindelijk in zilvergeld. Ik werd van mijn ijzeren enkelboeien bevrijd.
“Meekomen, slaaf,” zei ze tegen mij.
Ze bond een koord rond mijn hals. Ik liep met haar mee, weg van het kampvuur en in de inktzwarte duisternis van de nacht. We kwamen bij de plek waar ze haar paard had achtergelaten. Ik vloekte in stilte. Alweer rijden, dacht ik terwijl de amazone me op de rug van zo een ander rotbeest hielp. Hoe ze haar weg vond in het donker weet ik niet, maar we reden de halve nacht. Mijn kont voelde nu echt beurs.
Rond het dorp was een omheining en het telde honderden houten huizen. Het was ochtend toen ik er aankwam. Men verspilde weinig tijd. Ik werd meteen naar het dorpsplein gebracht, naakt uitgekleed en openbaar geveild. Tientallen krijgshaftig uitziende vrouwen kwamen naar me kijken. Sommige deden meer dan alleen maar kijken, ze raakten me aan. Sommige onder hen voelden zelfs aan mijn pik en ballen. Ze lachten en praatten onder elkaar in hun zangerige dialect. Of ze stelden me een vraag. Zoals nu.
“Waar kom jij vandaan, mooie kerel?”
“Uit Haddich, mevrouw,” antwoordde ik. “Een klein dorp, u zult het wel niet kennen.”
De amazone die ik met mevrouw had aangesproken, schoot in de lach. Ze had mooie witte tanden, groene ogen en kastanjebruine haren.
“Hier zijn geen mevrouwen, slaaf,” zei ze spottend. “Wij zijn sterke krijgers. En je meerderen. Wie jou koopt, spreek je aan als je meesteres. Andere amazones mag je niet aanspreken tenzij je iets gevraagd wordt.”
Ik knikte haar toe, maar deze keer hield ik mijn mond.
“Je leert snel, slaaf,” zei ze opgewekt. Ze keek naar mijn pik. “En je bent geen lelijke slaaf. Misschien breng ik wel een bod uit, wie weet?”
Niet goed wetend wat te doen, glimlachte ik alleen maar. Gewoon glimlachen is vaak de beste oplossing als je in een situatie zit, waar je leven afhankelijk is van anderen. Dat had mijn moeder me geleerd. Ik keek de vrouw met de groene ogen na terwijl ze van me weg liep. Ze had een prachtig atletisch figuur. Ze droeg een borstpantser en een lange bruinleren broek, maar dat droegen ze allemaal. Ik staarde naar de spieren onder de huid van haar bruine rug en naar haar forse billen, zo strak in haar broek. Opeens kreeg ik een klap in mijn gezicht.
“Auw!”
Ik keek geschrokken opzij. Een oude vrouw grinnikte. Zij had me geslagen en blijkbaar was zij het die mijn verkoop in goede banen moest leiden.
“Deze slaaf staarde naar Ouma ’s kont,” zei de oude vrouw, nog steeds lachend. Ze miste een groot aantal tanden vooraan in haar mond. “Hij verdiende die klap, de onbeschaamde aap. Maar laten we beginnen, zusters. Mijn dochter Akho kocht deze slaaf voor twaalf zilverstukken. Wie biedt meer?”
Ik keek om me heen en zag de blikken van tientallen vrouwen op mij gericht. Spiernaakt stond ik daar terwijl ze me keurend bekeken en hun bod op me uitbrachten.
“Drie schapen,” riep een vrouw. “Twee ooien en één ram.”
“Veertien zilveren munten,” riep een andere.
“Een van mijn veulens,” zei Ouma opeens. “Jouw dochter mag zelf kiezen welk. Ik heb er drie op dit moment.”
Alle blikken richtten zich op haar. Blijkbaar was dat een bod dat indruk maakte op de andere amazones. Er werd druk gepraat en de oude vrouw die me verkocht, klapte in haar handen.
“Verkocht aan Ouma,” riep ze met luide stem.
Tot mijn verbazing liet Ouma me daar gewoon staan. Ik werd naar het slavenhuis gebracht, blijkbaar werden wij apart gehouden van de vrouwen. Ik zou dus niet bij Ouma gaan wonen. Voor ik in het slavenhuis naar binnen ging, werd ik door twee amazones beetgegrepen terwijl een derde haar dolk trok.
“Alle slaven worden kreupel gemaakt,” zei die vrouw. “Als je wegloopt, zal je dus niet ver komen, slaaf. Dit slavenhuis is zo wijd je wereld strekt. Hier, neem dit en bijt erop.”
Ze gaf me een stuk hout en ik stak het in mijn mond. Ik beet hard op het hout toen de vrouw in mijn been begon te snijden. Er knapte iets, het deed vreselijk veel pijn en ik voelde tranen in mijn ogen prikken. Daarna bond ze een doek rond de wonde om het bloeden te stelpen.
“Er zo weinig mogelijk op steunen vandaag,” snauwde ze me kort toe.
Ik knikte, maar zei niets.
De amazone veegde het lemmet van haar dolk schoon en overhandigde me een lendenschort, gewoon een lap leer aan een koord om rond mijn middel te binden.
“Bind dit voor je pik, slaaf,” zei ze. “Die is nu van Ouma alleen. Zij heeft je gekocht, maar wanneer zij je niet nodig heeft, werk je voor haar familie of voor de gemeenschap. Er is werk genoeg.”
In het slavenhuis maakte ik kennis met andere slaven. Er waren geen vrije mannen in het amazone dorp, alleen slaven. Een slaaf die een dochter had verwekt bij een van de amazones, kreeg gemakkelijke taken. Wie een zoon verwekte, werd samen met het kind uit het dorp verbannen en aan slavenhandelaars in het zuiden verkocht. En wie nieuw was, zoals ik, moest bang zijn lot afwachten.
Al na enkele uren begreep ik dat ik in een uiterst wrede wereld was terechtgekomen. Voor de amazone die me gekocht had, betekende ik niets. Dat vertelde men mij in het slavenhuis. Ouma zou me gebruiken voor seks en om voor haar te werken tot ik erbij neerviel. En wanneer een slaaf zich opstandig gedroeg, zo zeiden ze, werd hij gefolterd, soms zelfs gedood. Echt hoopgevend klonk dat allemaal niet en mijn moreel was laag toen ik me te slapen legde.
Omdat ik de hele nacht had gereden en men mij nog maar net kreupel had gemaakt, mocht ik een dag en een nacht rusten. Dat nieuws was het enige positieve dat ik hoorde. Ik sliep, lag soms uren na te denken en viel dan weer in slaap. De ochtend brak aan en een andere slaaf maakte me wakker.
“Je meesteres is hier, Elam,” zei hij. “Ze wacht buiten.”
Ik krabbelde moeizaam overeind, schikte mijn lendenschortje tussen mijn benen en mankte naar de uitgang van het slavenhuis. Daar stond Ouma op me te wachten. Ze trok één wenkbrauw op toen ze me zag en haar eeltige hand greep mijn kin beet. Ze tilde mijn gezicht omhoog en keek me recht in de ogen.
“Waren je ouders boeren?”
“Ja, meesteres,” antwoordde ik. “Ze hadden een akker, een boomgaard en wat geiten.”
“Ik dacht al zoiets,” zei Ouma. “Boerenzonen doen het hier altijd beter dan andere mannen. Ze hebben de juiste mentaliteit. Misschien ben jij jouw prijs wel waard.”
Ze liet mijn kin los en beval me om haar te volgen. Ik hinkte achter haar aan, naar haar huis. Binnen gekomen reeg ze haar lederen borstkuras los. Ze droeg alleen nog haar broek. Ik zag dat ze maar één borst had. Boven haar hart zat een litteken.
“Ja,” zei ze grijnzend toen ze zag waar ik naar keek. “Ik heb maar één tiet. Je mag eraan zuigen, ik vind dat opwindend, als het goed gedaan wordt.”
Ik slikte even, maar kwam toch naar voren. Aarzelend likte ik aan haar stijve tepel. Daarna nam ik een deel van haar borst in mijn mond. Ik zoog zachtjes. Ik wist niet of het goed was wat ik deed, maar ik dacht van wel, want Ouma tastte onder mijn lendenschortje.
“Je pik is flink hard,” zei ze.
Ik vroeg me af wat ik moest zeggen.
“Euh… ja…,” stamelde ik.
Ouma kneep even in mijn ballen, maar zonder me pijn te doen. Ze liet mijn pik los en wurmde zich uit de strakke leren broek die ze droeg. Ze wist dat ik keek en liet me kijken. Ik zag een gespierd en naakt vrouwenlichaam met vele littekens. Ik vind haar mooi, dacht ik bij mezelf. Een platte buik, brede heupen, een harig geslacht en sterke rechte benen.
Zonder een woord te zeggen, knoopte ze mijn lendenschortje los. Toen draaide ze zich om en ze pakte iets om rond mijn erectie te binden. Een dun riempje dat ze strak aanspande.
“Hhhggg,” kreunde ik.
“Tss, niet flauw doen, slaaf,” zei ze tegen me. “Jouw pik kan ertegen. Jij bent hier voor mijn genot, niet omgekeerd. En ik wil meer dan alleen seks. Ik wil een dochter. Ik behoor al zes jaar tot de krijgerkaste. Nu kijk ik uit naar een zwangerschap.”
Ik weet niet hoe lang ik haar moest plezieren, maar het voelde niet lang. Misschien omdat ik er ook genot aan beleefde. De vrouw die me in mijn jeugd had ontmaagd, had me eerlijk gezegd wat ze leuk vond en wat niet. Die kennis paste ik toe op Ouma. We lagen op haar bed. Ik streelde en likte haar meest gevoelige plekjes tot de vochtige opening van haar geslacht helemaal nat en glibberig was. Mijn enige doel was om haar zo veel mogelijk genot te bezorgen.
“Mmmh…,” kreunde ze. “Jij bent je prijs waard, slaaf. Ja, daar… O, ja… mmmh, dat voelt lekker… niet ophouden met likken nu, niet ophouden…”
Nadat Ouma een paar keer was klaargekomen, wilde ze mijn pik in haar voelen. Ze had mijn erectie en mijn ballen voortdurend aangeraakt en gestreeld. Omdat ze dat leuk vond, om mij te plezieren of allebei. Daar had ik het raden naar.
“Je moet dat riempje losmaken,” fluisterde ze mij toe. “Nu, voor je in mij komt.”
Ik knikte. Zwijgend bevrijdde ik mijn stijve pik van het leren riempje. Ze legde haar sterke benen op mijn schouders en beval me om haar krachtig te neuken. Diep en hard. Zo wil ik het, voegde ze er nog aan toe. Diep en hard. Ik kon alleen maar gehoorzamen. Ik stootte flink door terwijl ik in haar mooie borst kneep en aan haar tepel trok, nog iets wat mijn vroegere vriendinnetje fantastisch had gevonden. En ook op Ouma miste het zijn effect niet, want ik kon zien dat ze ervan genoot.
“Ben je klaar?”
Ik knikte, buiten adem en nog nahijgend van inspanning.
“Ja, meesteres.”
Ze glimlachte zonder me aan te kijken en ze strekte haar naakte lichaam op het bed uit. Toen slaakte ze een diepe zucht. Haar gezicht drukte tevredenheid uit.
“Daar staat een kruikje met balsemolie,” zei ze naar links wijzend. “Wrijf mijn lichaam ermee in. Je mag spieren en pezen goed kneden, een beetje pijn stoort me niet, integendeel..”
Ik deed wat ze me vroeg. Die dag leerde ik het lichaam van mijn meesteres kennen. Haar huid, haar rondingen, haar botten, spieren en pezen, maar ook haar openingen. Van top tot teen wreef ik haar in. Toen ik klaar was, vroeg ze me om haar nog eens lekker naar een climax toe te vingeren. Ze wilde dat ik ondertussen haar anus masseerde, en lang genoeg tot ik er moeiteloos drie vingers in kon steken.
“Je mag de rest van de dag rusten,” zei ze nadat ze kronkelend en hijgend was klaargekomen. “Morgen zal ik mijn naam op je pik tatoeëren. Daarna zal niemand van mijn zusters nog een vinger naar je uitsteken. Je hebt het verdiend, slaaf.”
Later in het slavenhuis sprak ik mijn angst hardop uit. Een tatoeage op mijn pik, dat zou wel eens pijnlijk kunnen worden, zo zei ik. Een al wat oudere man wees me terecht door te zeggen dat het een mooi geschenk was en dat ik dankbaar moest zijn in plaats van te klagen. Ik was beschermd nu. En zo een tatoeage duurde niet lang en de pijn, die moest ik maar verbijten.
Voor men ons eten bracht, moesten we allemaal naar buiten. Achter het slavenhuis werd een man gefolterd omdat hij betrapt was op het stelen van een dolk. De amazones vermoedden dat hij dat wapen tegen zijn meesteres had willen gebruiken. Ze hadden hem zijn lendenschort uitgetrokken en de slaaf naakt tussen twee palen vastgebonden, met zijn armen en benen weid gespreid.
Ik schatte hem ongeveer van mijn leeftijd, een man in de kracht van zijn leven. Een amazone geselde hem met een zweep. Hij schreeuwde en smeekte haar om genade. Ze sloeg hem op zijn rug en billen tot hij flauwviel. Iedereen moest naar binnen om te eten toen dat gebeurde.
Na de maaltijd werden we opnieuw gedwongen om toe te kijken hoe de amazones die arme slaaf verder folterden door hem een oog uit te steken. Hij krijste als een dier dat geslacht wordt. Zijn meesteres, iemand uit de krijgerkaste, trad naar voren met de dolk die haar slaaf had gestolen. Ze stak hem een keer of tien in lichaam en ledematen, op plaatsen waar zich geen vitale organen bevonden. Daarna bond ze een dun touw rond zijn balzak, als een tourniquet, ontzettend strak.
“Castratie is je straf, slaaf,” zei ze met luide stem. “En op de meest langzame en pijnlijke manier die er bestaat. Je ballen zullen donker kleuren en onder folterende pijnen afsterven. Als je morgen nog leeft, wat ik niet geloof, word je verbannen en in het zuiden als een castraat aan de meestbiedende verkocht.”
Van slapen kwam er die nacht niet veel in huis. Ik deed geen oog dicht en lag op mijn bed naar de zoldering te staren. Buiten klonken de kreten en jammerklachten van de gefolterde man. Vanbinnen stierf ik een beetje die nacht. Ik voelde me geradbraakt toen de zon opkwam. Achter het slavenhuis, in de schaduw ervan, hing de arme man dood in zijn touwen.
Nu ik wist waar de amazones toe in staat waren, gedroeg ik me nog beleefder en onderdaniger tegenover Ouma. Ze gaf me een houtje om op te bijten terwijl ze mijn slappe pik tussen twee plankjes vastklemde en haar naam in sierlijke zwarte letters op mijn voorhuid tatoeëerde.
“Er komt geen klacht over je lippen, slaaf,” zei ze toen ze klaar was. “Dat bewonder ik. Het zal nog een paar dagen pijn doen, maar ik zal je pik sparen en wachten alvorens je opnieuw voor seks te gebruiken. Mijn zus Vynn zal je vertellen wat je andere taken zijn.”
“Ja, meesteres,” zei ik stilletjes.
Ik schikte mijn lendenschort opnieuw voor mijn geslachtsdelen en wachtte bij Ouma ‘s huis op haar zus. Vynn bleek zwanger te zijn en haar buik was zo dik dat zelfs gewoon lopen haar moeite kostte. De rest van de dag was ik voor haar in de weer. Ik werkte door, liep mankend van hier naar daar, klaagde niet en deed alles wat ze me opdroeg. Zij gaf me iets lekkers te eten, anders dan de flauwe kost die ze ons in het slavenhuis serveerden. En ik kreeg zelfs een paar slokjes brandewijn, vlak voor ze me naar de andere slaven terugzond.
“Je werkt goed, slaaf,” zei ze. “Ik heb je niet meer nodig nu, je mag gaan.”
Ik bedankte Vynn en wenste haar een gezonde dochter toe. Mijn beleefd uitgesproken wens was oprecht en welgemeend, ik had geen enkele reden om Vynn een slecht hart toe te dragen.
“Bij de tiet van de Almoeder,” zei ze terwijl ze me vorsend aankeek. “En ik verklaarde mijn kleine zusje nog wel voor gek. Wie ruilt er nu een veulen voor een stomme slaaf? Dat dacht ik. Maar nu merk ik dat ze ons weer allemaal te slim is af geweest. Ik wilde dat ik je had gekocht!”
Die nacht sliep ik als een roos en de volgende twee nachten ook. De tatoeage op mijn voorhuid genas sneller dan ik had gedacht en ik voelde er al niets meer van. Veel andere slaven benijdden mij omdat ik nooit zware arbeid hoefde te verrichten. Ik betrapte mezelf er op dat ik reikhalzend uitkeek naar mijn weerzien met Ouma. Ik verlangde naar haar lichaam en naar seks.
Ergens was dit niet eens zo vreemd. Mijn leven bestond voornamelijk uit bevelen opvolgen en klussen doen voor Vynn of voor andere amazones uit de moederkaste, meestal vriendinnen van Vynn. Het was eentonig. Zij sprak nochtans goed over mij. Ik zag Ouma niet die drie dagen, dus ik wist niet wat mijn meesteres over me had rond verteld. Hoe dan ook, opeens wist iedereen in het dorp wie ik was. Niet dat ze mijn naam kenden of zo, maar ze wisten dat ik die slaaf was, waar Ouma een veulen voor had geruild. En dat ik mijn prijs waard was.
Ouma kwam me ophalen aan het slavenhuis. Ze vertelde me dat ze enkele dagen weg was geweest, op een missie voor grootmoe Griess, die de stam leidde. Ik kon zien dat Ouma gewond was geraakt, want in plaats van haar leren borstkuras droeg ze een verband rond haar schouder. Haar bovenlichaam was naakt en ik keek naar haar mooi gevormde tiet. De tepel was hard.
Ze lachte naar me.
“Ja, ja, slaaf, je mag er straks aan zuigen. Eerst wil ik praten.”
Ik knikte en volgde Ouma naar haar huis. Zo nu en dan wierp ik een steelse blik op haar grote ronde billen in haar rijbroek. Ik had er echt naar uitgekeken om die nog eens te mogen strelen en kussen. Ouma zelf praatte honderduit en vertelde me over hoe ze met rivierpiraten had gevochten. Ze sprak met vuur over de strijd. Daarna keek ze me recht aan en zei:
“Vynn spreekt vol lof over jou. Ik geloof zowaar dat mijn grote zus een tikkeltje jaloers is. Haar eigen slaaf voldeed niet en ze verkocht hem door aan Akho zodra ze zwanger was. Dankzij jou heb ik aan respect gewonnen, men beschouwt me nu als iemand met een goed oog voor kwaliteit.”
Ik was Ouma naar binnen gevolgd. Ze had me zojuist een compliment gegeven en ik kon zien dat ze straalde, het deed haar zichtbaar plezier dat haar zus jaloers was. Ze glimlachte naar me. In haar ogen zag ik een ondeugende fonkeling.
“Je verdient een beloning,” zei ze. Ineens voelde ik haar hand bij mijn lendenschortje. Ze trok het los en bevochtigde haar lippen terwijl ze naar mijn pik en ballen keek. Haar vingertoppen streelden de vacht van krullende haartjes die er omheen groeiden.
“Ga liggen, slaaf,” zei ze bevelend. “Ontspan je en geniet gerust, maar laat je zaad niet verloren gaan. Waarschuw me op tijd, dan kom ik op je zitten.”
Het uur dat volgde, was onbeschrijflijk. Ouma wurmde zich uit haar strakke broek en kwam naakt naast me liggen. Haar zwartbehaarde kutje schuurde langs mijn been. Ze streelde mijn buik, dijen en ballen, heel zachtjes. Mijn pik kwam overeind. Mijn voorhuid schoof naar achteren en mijn eikel werd ontbloot. Ouma trok speels aan mijn schaamhaar en plaagde mijn stijve pik met strelingen, tikjes en kneepjes. Ik had nog nooit in mijn leven zo genoten, die amazone deed dingen met mijn eikel waar ik zelf versteld van stond. Soms laste ze een korte pauze in om me wat op adem te laten komen, maar na een tijdje hielp dat niet meer en moest ik eerlijk bekennen dat ik me op het randje bevond.
“Euh… meesteres? Ik… ik kan het niet lang meer tegenhouden.”
Ouma bewoog zich op het bed. Ze kwam op me zitten en ik gleed als vanzelf bij haar naar binnen. Ze is zo glibberig als een aal, dacht ik verrast. Dat kan alleen maar betekenen dat ze het opwindend vond om mijn stijve pik zo te plagen…
Nog geen tien tellen later kwam ik klaar, die in haar verankerd en terwijl ze me recht aan bleef kijken. Haar mooie borst rees en daalde op het ritme van haar ademhaling. Haar volle zinnelijke lippen krulden zich in een glimlach toen ze begreep dat ik mijn hoogtepunt had bereikt.
“Schenk me een dochter,” fluisterde ze. Eerst dacht ik dat ze tegen mij sprak, maar dat was niet zo. Ouma was nog niet uitgesproken.
“Een dochter, o machtige Almoeder.” Haar woorden klonken als een gebed. “Schenk me een dochter om voor te zorgen en groot te brengen.”
Het werd nog warmer en Ouma ‘s zus Vynn beviel van een dochter. Moeder en kind waren gezond. De geboorte was reden voor grote vreugde bij grootmoe Griess en bij de hele stam. De amazones waren in feeststemming. Alles werd in gereedheid gebracht voor een offerfeest om de Almoeder te eren.
“Mijn grote zus is gelukkig,” zei Ouma tegen me. Ouma en ik hadden seks gehad en ik lag naakt naast haar te snoezen in bed. “Maar nu heeft Vynn spijt dat ze haar slaaf aan Akho heeft verkocht. Hij is een dochtermaker, dus Akho zal er veel aan verdienen als ze hem verkoopt tijdens het offerfeest.”
“Een dochtermaker?”
“Ja,” zei Ouma. “Als jouw zaad me een dochter zou schenken, stijgt je waarde. Je bent nu al een dure vogel, maar dan zou je me een enorm bedrag opleveren.”
Ik keek haar vragend aan.
“Zou je me verkopen dan?”
Ze aaide over mijn buik en keek naar mijn geslachtsdelen. Mijn pik lag slap tussen mijn benen, omkranst door een warrig vachtje van lange zwarte haren.
“Ik weet het niet,” zei ze aarzelend. “Ik ben nogal aan je gehecht geraakt, slaaf. Aan jou en aan je lekkere pik. Je weet precies hoe je me genot moet schenken. Onder krijgers praten we er niet vaak openlijk over, maar ik heb toch de indruk dat niet al mijn zusters zo tevreden zijn over hun slaven als ik over jou.”
Door die woorden en de manier waarop ze over mijn buik aaide, voelde ik een golf van warmte voor de amazone aan wie ik toebehoorde. Mijn pik bewoog. Hij werd een beetje langer en dikker.
“Mag ik u kussen, meesteres?”
Ze lachte en gaf een kneepje in mijn groeiende pik.
“Alleen als je me overal kust,” antwoordde ze. “En dan bedoel ik echt overal…”
Een wens die ik maar wat graag in vervulling liet komen. Ik was ondertussen verliefd op het lichaam van Ouma, dat was zo atletisch en gespierd, en tegelijkertijd zo voluptueus. Ze had slechts één borst, maar die was prachtig. Hah, soms kreeg ik al een stijve, alleen van haar geur. Alles aan Ouma rook lekker; haar dikke haren, haar hals, haar oksels en het behaarde plekje tussen haar grote ronde dijen. En wanneer ik de geur van haar kut opsnoof, wilde ik eraan likken en haar mooie vulva met huid en haar verslinden. Als het omgekeerd zou zijn en zij was mijn slavin, dacht ik, dan zou ik Ouma nooit verkopen. Nooit van mijn leven.
EINDE
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?