| Gepost op zondag 22 juli 2007 - 11:26 am: | 
|
|
Hoe een
... 'klein meisje' een lesje leert
Het is een rustige winterse zondagavond en het is al vroeg donker.
Ik zit rustig wat op de bank te lezen nadat we net lekker hebben gegeten.
Jij bent best wel onrustig en probeert in al je meligheid mij van het lezen af te leiden.
Ik heb inmiddels al propjes naar mijn hoofd gehad, gezeur van jouw kant gehoord dat je je verveelt maar ik vind het prima om gewoon even rustig wat te lezen en verder te niksen.
Gelukkig vind ook jij (voor even) je rust en je zit aan tafel door wat blaadjes heen te bladeren. Net als ik denk dat ik in alle rust met mijn boek verder kan gaan heb jij een plantenspuit gepakt en die zo ingesteld dat je van 2 meter afstand mijn hoofd kan natspuiten.
Ik kan er niet om lachen en zeg dat ik je een beetje kinderachtig vind. Jij zegt echter dat je je nog steeds verveelt en zit wat te lachen als ik de spetters water van mijn gezicht afhaal.
Opeens spring je op en roep je uit dat je koffie gaat maken.
“Wil jij ook,” vraag je, waarop ik “ja” zeg en rustig weer een bladzijde van mijn boek omsla.
Ineens is er een hoop kabaal en hoor ik in de keuken meerdere kopjes en schoteltjes kapot vallen. Ik sta op om te kijken en zie dat jij in al je meligheid in de lach geschoten bent van je eigen onhandigheid en dat de hele keukenvloer onder de scherven ligt.
“En nu ben ik het zat!” spreek ik je streng toe.
Ik beveel je om naar de slaapkamer te gaan en alles uit te trekken behalve je bh’tje en je slipje en op het bed te gaan zitten. Jij gaat met een hoop gegiechel naar boven en ik kan je nog net naroepen dat je vooral moet blijven lachen. Als ik met een liniaal boven kom zit jij op het bed wat te grijnzen maar hebt wel zoals ik gezegd had je kleren uitgetrokken. Met een veel te brutale glimlach zeg je dat het je allemaal spijt waarop ik zeg dat je het a. niet meent omdat je een brutale glimlach op je gezicht hebt en b. dat je veel te laat ben met je berouw.
Voor je het weet zit ik naast je op het bed en trek ik je over mijn knie heen. Ik begin je met mijn blote hand stevig op je billen te spanken en trek al binnen een halve minuut je slip naar beneden om te kijken wat voor kleur ik aan het maken ben.
Jij roept op een steeds serieuzere toon dat het je allemaal spijt, maar ik zeg je dat ik je nog steeds niet geloof.
“Je lijkt wel een klein meisje met al dat melige en onhandige gedoe” zeg ik tegen je en je hoort aan mijn toon dat er nog meer slaag op komst is.
Ik pak de liniaal en begin je daarmee stevig op je steeds roder wordende billen te slaan.
Jij begint wat te kreunen en te zuchten en ik vraag je hoe het voelt om als een klein meisje over de knie te gaan. Jij kreunt uit dat het zeer doet en dat je je lesje wel hebt geleerd. Ik ben daar niet zeker van en sla je nog even door.
Na enkele minuten met de liniaal zijn je billen aardig rood geworden en besluit ik je even rust te geven. Ik masseer je billen wat op de rode plekken en vraag wat er met dat brutale meisje is gebeurd. Jij zegt dat ze spijt heeft en gestopt is met melig zijn waarop ik besluit je in de hoek te zetten.
Terwijl jij daar staat met je handen op je rug hoor ik je stevig zuchten.
“Volgens mij heeft ze wel een lesje geleerd,” denk ik bij mezelf en ik kom achter je staan en speel wat met je haar.
“Zo, en brutaal meisje wie is hier nu de baas,” vraag ik, waarop jij veel te snel antwoord geeft met “jij”.
“Oh, ben ik een JIJ voor jou,” vraag ik op strenge toon en je probeert je nog snel te verbeteren met “U”.
“Te laat!” zeg ik streng en ik trek je vanuit de hoek in een keer terug het bed op over mij knie.
Voor je het weet ben ik weer fel aan het spanken en ik gebruik zowel mijn handen als de liniaal. Wederom hoor ik je zuchten, kreunen en “auw” zeggen en binnen de kortste keren is je hele achterkant rood. Als ik merk dat je het weer moeilijk begin te krijgen stop ik en vraag ik je wat voor een les je hebt geleerd.
“Ik moet u altijd met U aanspreken, meneer,” zeg jij en ik besluit te stoppen met de fysieke straf.
“Nu je je toch als een klein meisje aan het gedragen bent wil ik dat je hier op je zij op het bed gaat liggen,” zeg ik, en jij gehoorzaamt.
“Trek nu je benen eens wat omhoog en stop als een klein meisje je duim in je mond,” beveel ik je, waarop jij met je tintelende billen direct reageert.
“Zo, heel goed” zeg ik je toe, “Het wordt tijd dat je eens even over je daden gaat nadenken.”
Ik verplicht je om zo te blijven liggen en loop de kamer uit en laat de deur open.
Ik besluit wat dingen boven te gaan doen en kan je op deze manier goed in de gaten houden.
Kennelijk heb ik je billen goed geraakt, want iedere keer als ik voorbij kom of stiekem even snel om de hoek kijk zie ik je keurig in de juiste houding liggen.
Na een half uur besluit ik naar je toe te komen en vraag ik of je je lesje voor vandaag geleerd hebt. Jij zegt zonder twijfelen “Ja” en ik beveel je om naar beneden te gaan om de rommel op te ruimen.
Jij wilt de kamer uit lopen waarop ik streng vraag wat de bedoeling is.
“Ik moet toch alles gaan opruimen meneer,” vraag je verbaast, waarop ik zeg dat jij het recht niet hebt om te lopen en ik beveel je om op je knieën naar de trap te kruipen. Jij doet dit gestaag en bij de trap aangekomen zeg ik je dat je als een klein meisje de trap af moet.
“Ik weet niet hoe een klein meisje dat doet,” zeg jij waarop ik zeg dat je in een zithouding met je billen trede voor trede naar beneden moet. Ook dit doe je, al vind ik wel dat je wat te zeurderig erbij aan het zuchten bent.
Beneden aangekomen wil je uit automatisme weer opstaan waarop ik vraag wat de bedoeling is.
Jij leert kennelijk snel want je zit binnen een tel weer op je knieën.
Ik tover vanuit de kast een veger en blik te voorschijn en geef je daarbij een vuilniszak.
Gewapend met dit gereedschap laat ik je de kamer ingaan zodat je de keuken schoon kunt maken.
Je ontdekt dat ik nog voor ik daarstraks de slaapkamer in kwam al het licht heb uitgedaan en er branden alleen nog 2 kaarsjes. Ik beveel je te stoppen en na wat gestommel zie je dat ik een zaklamp heb gepakt.
Ik schijn op de plaatsen waar de rommel ligt en laat je op je hurken alle scherven opruimen.
Al snel zit alles in de vuilniszak en ben je klaar met je opdracht. Ik geniet echter redelijk van mijn macht en laat je in het donker, met enkel wat schemering in het midden van de kamer op een kleed je op je rug liggen.
Jij kijkt wat vaag omhoog en probeert te zien wat ik voor een plan heb.
Ik kom schuin voor je staan en ineens heb ik mijn zaklamp weer aan. Ik beschijn je benen en begin daarbij bij je voeten.
Langzaam aan ga ik omhoog en bij je slipje besluit ik even te blijven hangen. Jij ligt stil op de grond en ziet van mij bijna helemaal niets.
Ik zie dat je met je hoofd wat zoekt en beveel je om stil te liggen. Terwijl ik langzaam verder ga blijf ik ook bij je borsten hangen.
Uiteindelijk schijn ik even in je gezicht en jij draait je ogen weg van het licht.
Ik doe ineens het licht uit en ga naar boven. Na een half uur kom ik terug en jij ligt nog braaf op je rug.
“En nu ga je naar boven en naar bed,” zeg ik streng.
“Het is immers al lang bedtijd voor een klein meisje.”
|
|
    
Nimfe
Bevlogen lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 52
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 22 juli 2007 - 01:39 pm: |
|
Ja leuk!! |
Ja,leuk!! Hihihihihi. Goed gevonden zo.
En helemaal terecht en verdient,uiteraard.
Vooral dat met het licht uit en enkel wat kaarsjes aan....dat is mooi.
Je kunt dan idd haast niets zien,terwijl je toch alles op dient te ruimen.
En op je bips de traptreden af is ook erg gevoelig na zo'n pak slaag.
Goed verhaal,of eigenlijk meer een verslag...
Mocht je nog eens het idee hebben dat zoiets leuk zou zijn voor ons,
laat je vooral niet tegenhouden om weer een verhaal te plaatsen!!!
Grtz,Nimfe.
|
Heelmeester
Beginnend lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 juli 2007 - 03:37 pm: |
|
bijzondere verstoring van de zondagsrust! |
Rutger, je hebt een (voor mij) onweerstaanbaar subje neergezet in een prachtig opgebouwd verhaal. Eindelijk weer een verhaal op deze site met een flinke dosis ouderwetse spanking voor de billen erin. Daar lust ik wel (billen-)koek van! Aan de uitvoerende kant dan wel.
Huiselijke Discipline vrije stijl, zo noem ik het maar. Helemaal mijn ding!
Je hebt het "brattende" damessubje zo levensecht neergezet, dat ik al lezend zelfs een beetje medelijden met haar kreeg. Maar toegegeven: ik ben gewoon te lief. Toch hoop ik voor het stoute schatje dat ze achteraf in bed nog een aai over haar bol krijgt van de Dom.
Of misschien bedenkt hij iets anders om de verzoening tot stand te brengen; hij is creatief genoeg tenslotte. Ik heb natuurlijk geen idéé (gniffel gniffel gniffel......)
Iedereen de zondagsgroeten van Heelmeester
|
Nieuwsgierig
Lid
Inlognaam: Nieuwsgierig
Bericht Nummer: 11
Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 13 september 2007 - 01:26 pm: |
|
Good ol' spanking... |
Ik vond het een erg mooi verhaal: het kleine 'bratty' sub-meisje is heel goed neergezet.
En later ook erg goed (en hard) op haar plaats gezet ;)
Ik kon me echt inleven in het brutale meisje (die trap, au!).
Vooral de manier waarop de Dominant het meisje op haar gedrag aansprak en strafte (als een klein meisje), vind ik erg mooi gevonden en beschreven.
Keep the good work up!
|
Robert van de Reul
Beginnend lid
Inlognaam: Robert
Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 12-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 01 januari 2008 - 11:33 pm: |
|
Stout meisje...... |
Een mooi en heerlijk verhaal!
Ik kan me wel vinden in dat er daarna nog wel even getrooste en/of geknuffeld word!
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
De 'rustige' zondagavond 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende