gevoel uit de weg gaan heeft geen zin, het volgt je overal..
Eindelijk thuis! De hele week had alles al tegengezeten, en het enige dat ze nu wilde was een lang heet stomend bad met heel veel badzout; lekker ontspannen… even het gezeur van de dag van zich af laten glijden. Ze zou net in het warme stoombad stappen, toen de bel van de voordeur door het huis galmde.
Ze sloeg haar badjasje om zich heen. Nog even een vlugge blik in de spiegel; wel wat bloot, maar als ze de deur niet te ver opende, moest het kunnen. Toen ze de deur op een kiertje opende, werd er van de andere kant met zoveel kracht tegen de deur geduwd, dat deze met een klap openvloog.
Met een gilletje sprong ze opzij. De man die voor de deur stond, stapte meteen naar binnen.
“Zo,” zei hij, “Ik dacht wel dat je thuis zou zijn. De hele week probeer ik je telefonisch te bereiken, en ik heb heel duidelijk gezegd dat ik voor het weekeind antwoord moest hebben; je wist hoe dringend dit was. Je blijft me maar gewoon afpoeieren via de telefoniste. Eigenlijk heb je me dus uitgenodigd om het nu in personae te komen afhandelen.”
Ze stond stokstijf in de hal. Die stem… dat was die man waar ze aan de telefoon al zo onrustig van werd, dat ze had besloten hem te mijden. Sinds zijn account aan haar was toegewezen, had ze meer erotische dromen gehad dan in haar puberjaren. Dit was een ramp! Hier stond ze, bijna naakt voor hem, totaal niet voorbereid op zijn bezoek..
“Ik euh… ik wilde net in bad gaan..” stamelde zij. “Wilt u misschien even wat drinken,dan trek ik intussen even iets aan..”
Tijdens haar gehaspel ging zijn blik van boven naar beneden over haar lichaam.
Overal waar zijn ogen iets langer bleven hangen, leek het wel of haar huid gloeide.
Langzaam werd haar hoofd rood,en haar ademhaling ging moeizaam.
Haar tepels waren nu duidelijk zichtbaar als twee harde knopjes onder haar badjasje.
Het kon de man voor haar niet ontgaan, dat ze de klassieke symptomen vertoonde van een opgewonden vrouwtje.
Hij glimlachte dan ook traag na de visuele inspectie.
“Heb jij enig idee hoe vernederend het is, om 10 keer per week een vrouw te bellen en te horen van een tienermeisje achter de telefoon dat mevrouw geen tijd heeft of geen mogelijkheid ziet om je te woord te staan? Daar mag wat mij betreft best tegenover staan dat jij nu een beetje vernederd wordt door mij bijna naakt te woord te moeten staan. Maar een drankje om mee te beginnen is misschien wel een goed idee. Neem er zelf ook eentje. Maken we het ons gezellig…”
“Waar heb je zin in?” vroeg ze.
“Gevaarlijke vraag, voor een bijna bloot meisje..” plaagde hij haar met pretlichtjes in zijn ogen.
“Doe maar een whisky, en graag wat ijsblokjes los in een bakje erbij.”
Ze schonk het drankje in. Toen ze zich omdraaide, was hij op de bank gaan zitten. Precies in het midden van de bank.
Hoe moest ze nu afstand houden? Ze pakte zijn drankje en het bakje met ijs, en bukte voorover om beiden op tafel te zetten.
“Juist, dat beeld wil ik even stopzetten,” hoort ze hem zeggen: “niet bewegen!”
Verschrikt kijkt ze op, om te zien dat er een ietwat harde, dwingende blik in zijn ogen is verschenen.
Als ze zijn blik volgt, kijkt ze van bovenaf recht in haar badjasje, en ze ziet dat haar borsten zichtbaar zijn.
Snel wil ze rechtop gaan staan, maar zijn stem houdt haar tegen.
“Ik zei: Niet bewegen! Of kun je gewoon niet luisteren? Wil je daarom geen telefoontjes aannemen? Lastig lijkt me dat.. maar ik kan je daar wel mee helpen. Ik heb al verscheidene koppige meisjes leren luisteren. En op het moment heb ik wat tijd over, omdat ik een goede deal misgelopen ben deze week, aangezien een zeker vrouwtje de telefoon niet aanpakte, toen ik belde om een simpel overnamerapport. Klinkt je dit bekend in je oortjes?”
Haar rode hoofd werd nog roder van schaamte. Het was waar.. ze had zich uiterst onprofessioneel gedragen.
En dat alleen omdat ze van het horen van zijn stem minstens een uur met een nat slipje liep.
Ze merkt nu trouwens dat het effect bij persoonlijk contact nog heftiger is. Haar bloed suist door haar lijf, haar gedachten vliegen alle kanten op behalve de goede, en haar stem gehoorzaamt ook niet meer.
Er komt alleen maar een gefluisterd: “Sorry!” uit.
“Ik geloof niet dat ik dat goed gehoord heb..” zegt hij.
Een snelle blik op hem leert haar dat ze harder haar best zal moeten doen.
“Sorry, dat ik zo ongelooflijk stom ben geweest u niet terug te bellen,” zegt ze, “maar ik deed het echt niet met kwade opzet. Het is gewoon.. ik raak gewoon in de war van u. Maar ik had u natuurlijk moeten doorsturen naar een collega. Het spijt me echt verschrikkelijk.”
Hij kijkt haar nadenkend aan, met een ondoorgrondelijke blik.
“Hoe bedoel je, je raakt in de war van me? Doe ik dan iets om je in de war te brengen? Of .. ben je gewoon van nature een beetje warrig? Je moet wel duidelijk zijn, meisje.”
Ze kijkt naar de grond, en haar lippen beginnen te trillen.
“Ik ben normaal gesproken helemaal niet warrig! Alleen als u belt, dan kan ik me niet meer concentreren, kan ik niet zo goed meer denken...”
Hij verbergt een voldaan glimlachje.
“Kijk,” zegt hij, “Dat is informatie waar ik wat mee kan. Natuurlijk vergoedt het niet de mislukte zakendeal, maar het is een begin. En … wat stel je voor aan die verwarde staat van jou te doen? Zal ik je concentratievermogen trainen, of je communicatievaardigheden? Een combinatie is natuurlijk ook altijd nog een optie. Een collega, daar is geen sprake van, daar ga ik absoluut niet mee akkoord. Ik vind dat we hier gewoon samen uit moeten kunnen komen, wat jij?”
Onzeker kijkt ze hem aan. Als ze dit afslaat, zal hij een klacht over haar kunnen indienen bij de directeur, en banen liggen niet voor het oprapen. En als hij er echt van overtuigd is dat ze er samen wel uit kunnen komen?
Is ze dan niet verplicht aan zichzelf om deze kans aan te pakken? Ze neemt een besluit.
“Oké,” zegt ze, “wie ben ik om dit te weigeren? Hoe wilt u dit aanpakken? Hebt u daar ervaring mee?”
Hij kan een lachje niet verbijten.
O, ervaring heeft hij genoeg. Vooral met onzekere, opgewonden leergierige meisjes..
“Allereerst gaan jouw kleren uit,” zegt hij, “dat vergroot de openheid tussen ons. Bovendien kan ik je dan beter corrigeren als je iets niet goed doet. Je snapt toch wel dat er ook sprake zal zijn van straf bij fouten? Anders leer je niets.”
Haar kutje begint te druipen bij deze woorden, en haar ogen krijgen een vreemde glans.
“Ja, natuurlijk,” zegt ze, “dat snap ik heel goed. Stoute meisjes moeten gestraft worden, en het liefst door iemand die daar ervaring mee heeft.”
Tijdens het spreken trekt ze langzaam haar badjasje uit.
Hij kijkt haar aan, ziet de verlegen blik, en draait met zijn vinger een rondje in de lucht om aan te geven dat ze rond moet draaien. Ze voelt zijn blik overal op haar lijf.
“Oké,” zegt hij,”en nu op je knietjes.”
Onmiddellijk gaat ze door haar knieën, en zit onderdanig voor hem op de grond.
“Eerst de grondregels vaststellen,” zegt hij.
“Jij spreekt mij altijd aan met Mijnheer; er komt geen discussie over de oefeningen die ik jou opdraag om jouw concentratie- en communicatieprobleempjes te verhelpen; jouw plezier in de oefening is altijd ondergeschikt aan mijn plezier (ik doe dit tenslotte om jou te helpen) en als je goed je best doet, bepaal ik welke beloning je aan het eind van een oefening verdiend hebt. Verder nog vragen?”
“Nee, Mijnheer,” zegt ze, terwijl ze naar de grond staart.
Hij draait haar een kwart slag naar links, en voelt met zijn hand over haar billen.
“Mooi strak kontje,” mompelt hij…”heeft zeker mogelijkheden…”
Dan glijdt zijn hand verder naar beneden, en voelt haar glibberige spleetje.
“O jee,” zegt hij, “beetje oververhit typetje… even afkoelen dus…”
Hij doet met zijn hand een greep in het bakje op tafel, en duwt een ijsklontje regelrecht haar kutje in.
“Zo, dat moet voorlopig voldoende koeling geven,” zegt hij nadenkend.
Hij kijkt om zich heen, en ziet een laag tafeltje verderop in de kamer staan.
Hierop staat de telefoon en een grote telefoonklapper.
Hij geeft haar een knipoog, en zegt:”Kruip eerst door de kamer naar dat tafeltje en haal de telefoonklapper voor me op.”
Ze vraagt niets, stribbelt niet tegen en begint te kruipen. Haar billen wiegen heen en weer.
Haar haren zwieren over de grond. Het smeltende ijsklontje zorgt voor een druppelend kutje.Hij kijkt haar genietend na.
Als ze hem de klapper overhandigt, kijkt hij haar aan en vraagt: “Je weet toch wat ik nu ga doen, hč? En waarom?”
Aan haar ogen te zien, heeft ze geen idee.
“Ik zal het je uitleggen. Voor iedere keer dat ik jou heb gebeld deze week en jij geweigerd hebt met me te spreken, krijg je 10 klappen op je billen met de telefoonklapper. Dat heet tenslotte niet voor niks een klapper, toch?”
Ze staart hem sprakeloos aan.
Hij zet haar zo neer, dat haar billen onder zijn rechterarm omhoog steken, zijn linkerhand rust in haar nek.
De eerste klap klinkt als een doffe dreun door de stille kamer. Bij de vierde klap worden haar billen al knap rood, en bij de tiende klap smeekt ze om genade. Hij geeft haar even de tijd om op adem te komen. Het is tenslotte haar eerste keer.
Hij bindt haar armen vast met het snoer van haar eigen telefoon, en legt haar over zijn knie.
“Heel goed,” zegt hij, “je leert al beter te communiceren, vragen om genade is in ieder geval beter dan weigeren met iemand te spreken. De volgende reeks klappen ga je ontvangen op je dijen en je billen. Wel met mijn hand, en niet met de klapper, dus je vraag om genade heeft je een beloning opgeleverd. Je hebt er nog zo’n 90 tegoed. Zullen we zeggen, eerst maar eens 30 met de vlakke hand?”
Het meisje weet niet goed wat te zeggen. Ze vindt het vernederend om geslagen te worden, maar ook vreselijk geil… en zoals hij het zegt, klinkt het wel redelijk. Zwijgend knikt ze “Ja.”
Haar warme billen voelen de klappen die hard aankomen. Haar bovenlijf schokt omhoog in een poging de klappen op te vangen, wat niet lukt in haar positie. Na 20 klappen om en om op haar nu vuurrode billen en trillende dijen, lopen de tranen over haar wangen. Hij stopt even.
“Nog 10 te gaan van deze dertig,” zegt hij rustig.
“Kom maar even op adem, en zeg het maar als je er klaar voor bent.”
Hij pakt nog een ijsklontje, en wrijft ermee over haar rode billen, en door haar bilspleet, langzaam langs haar kontgaatje.
Ze rilt, en krijgt kippenvel over haar hele lichaam. Het ijs smelt door de hitte die haar billen afgeven, en stroompjes water druppen naar beneden, langs haar kutje en clitje. Geile rillingen trekken door haar heen.
Dit kan hem niet ontgaan, zoals ze op zijn schoot ligt.
“Wat is er meisje? Koud of gewoon geil?”
“Allebei, Mijnheer,” antwoordt het meisje.
“Goed zo,” zegt hij, “dan zal mijn behandeling in ieder geval aanslaan. Vergeef me de woordspeling.”
Het meisje is inmiddels wat gekalmeerd, en zegt: “Ik geloof dat ik de laatste 10 klappen nu wel hebben kan, Meneer.”
Hij geeft een kort knikje, en geeft haar 10 snelle, felle klappen op haar rode natte billen.
Het geluid klinkt luid door de kamer. Bij de tiende slag voegt haar kreet van pijn zich bij het geluid van de klap.
“Goed gedaan, meisje,” zegt hij.
Ze mag weer even tot rust komen, en hij laat haar tijdens de rustperiode met haar hoofd op zijn schoenen liggen.
Hij aait over haar haren, die wat verward om haar hoofd krullen. Na ongeveer tien minuten kijkt ze naar hem omhoog.
“Mijnheer, mag ik u wat vragen?”
“Natuurlijk, het gaat tenslotte om training in communicatie, zeg het maar..”
“Mijnheer, ik denk niet dat ik nog 60 slagen kan verdragen.. mijn kontje staat in brand, en dit is allemaal nieuw voor me..”
De man kijkt haar peinzend aan.
“Goed,” zegt hij,”omdat je nog nieuw bent op mijn training, krijg je er vanavond nog tien, en kom ik morgen de rest van de training uitvoeren. Dus morgenavond nog eens 50 klappen. De volgende tien klappen worden echter wel pijnlijker dan de vorige, zodat je niet iedere keer komt zeuren over strafvermindering.”
De man wijst naar de krantenbak, waarin het telefoonboek bewaard wordt.
“Kruip daar maar heen, en dan klem je het telefoonboek met beide handen tussen je borsten, daarna kom je op je knieën schuivend mijn kant weer op.”
Het meisje kruipt wat onhandig door de kamer. De man kijkt toe, en ziet haar wankelend dichterbij komen.
Ze biedt hem het boek met haar borsten omhoog gedrukt aan. Hij knijpt hard in de beide tepels die naar hem opgericht zijn, en pakt het boek van haar aan. Daarna leidt hij haar naar de muur. Hier zet hij haar wijdbeens tegenaan, armen gestrekt tegen de muur, kontje naar achteren.
“Laat maar eens horen, hoe goed je kunt tellen en bedanken,” zegt hij.
Even wacht hij nog, genietend van het uitzicht dat zij biedt.
Dan haalt hij uit met het boek. Het raakt haar hele bilpartij in een klap. Ze knalt door de klap naar voren, en een hese kreet rolt uit haar mond. Daarna hoort hij heel zachtjes: “Dat was een, en dank u wel, Mijnheer..”
Hij laat haar weer in de houding staan, en zwaait het boek naar achteren, waarna het met een boogje weer terecht komt op haar billen. Een hardere kreet is het gevolg, waarna er braaf geteld en bedankt wordt.
Na de vijfde klap zakt het meisje bijna door haar benen. De man voelt aan haar kontje, voelt het gloeien en aait erover heen.
“Zeg het maar wanneer je klaar bent voor de laatste 5,” zegt hij.
Het meisje haalt diep adem, en neemt haar positie weer in. De klappen worden steeds slechter opgevangen, maar na de achtste klap ziet de man een spontaan straaltje geil uit haar kutje stromen.
Glimlachend geeft hij haar de laatste 2 klappen snel achter elkaar.
Hij legt het telefoonboek op de eettafel, tilt haar op, en draagt haar naar de bank.
“Dat was heel indrukwekkend voor een eerste keer,” zegt hij. “Ik ben trots op je. Vanavond bel ik je mobiel, en die zet jij nu op de trilstand. Dan hou je die vanavond lekker tegen dat geile clitje van je. Dat heb je wel verdiend. Ik laat hem 10 keer trillen en ik wil dat je bij de tiende keer klaar komt. Het wordt tijd dat jij vriendjes wordt met de telefoon. Ik heb goede hoop op een voorspoedige samenwerking tussen ons beiden.”
Het meisje fluistert alleen maar: “Ja Mijnheer, en dank u wel Mijnheer.”
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?