home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

 

Een verhaal van:  
Nitewriter


  Nieuw lid

Beoordeling: 

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:
 (Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 7

Gepost op woensdag 21 april 2010 - 02:10 pm:       


Het bevrijde beeld


Een omstreden uitspraak leidt tot een bijzondere opdracht




‘Zoals Michelangelo het beeld bevrijdde uit de steen, bevrijd ik het teefje uit de vrouw. Ik kneed, hak en schuur net zolang tot ik de juiste vorm en ziel te pakken heb. Zo creëer ik een schitterende intense wellust’.

Met dat citaat opende een damesblad het artikel waarin ik werd geïnterviewd over mijn werk en leven als beeldend kunstenaar.
Niet handig, en aanvoeren dat ik verkeerd geciteerd was kon niet. Het was mijn letterlijke tekst. Na de obligate vragen waren bij de wijn, relaties ter sprake gekomen en hoe die vorm gegeven konden worden. Ik had mijn voorkeur over de man/vrouw verhouding nogal duidelijk uitgesproken. Metaforisch weliswaar, maar toch. Echter, in de veronderstelling dat het recordertje van de journaliste niet meer aanstond. Dat had ze slim weten te verbergen. Ook een kunst!
Gek genoeg kreeg het citaat elders in het stuk bijna geen aandacht meer.
‘Jilke Friesma (Grou, 1955) is een robuust kunstenaar, zijn schilderijen en beelden, veelal naakte en knielende vrouwen, zijn dominant door buitensporige grootte en soms controversieel, evenals zijn boude uitspraken’.
Ik had veel meer gezegd bij de wijn, maar blijkbaar was de batterij leeg geraakt, en aantekeningen had ze niet gemaakt. Ze moest werken met wat ze had. De rest ging over mijn loopbaan, dat hoefde ik niet te lezen.

Kunst mag choqueren en controversieel zijn.
Een ‘off the record’-verzoek was niet in me opgekomen. Toon het publiek de expliciete kunstenaar en de duistere perversiteit van het leven.
Aan die opdracht had ik met mijn uitspraak voldaan, zij het onbewust.
Glimlachend scheurde ik de kop uit het blad en plakte het op de wc-deur in mijn atelier. Iedereen die bij mij zou pissen had nu iets om over na te denken. Ik kon met een gerust hart aan het werk.

Kunst maken is lef hebben, voorbij geldende normen gaan, door innerlijke belemmeringen breken. Nieuwe wegen zoeken. Dat kost moeite. Het is geen kunst om vanachter een pc kwade mailtjes te sturen. Of geile. Dat is te simpel, te banaal. Toegeven aan een impuls en meteen iets anders gaan doen. Middelmatigheid ten top. Ik kreeg van beide vele tientallen. Ik las ze allemaal, beantwoorde geen enkele en drukte de meest amusante exemplaren af.
Mijn wc-deur werd een bonte afspiegeling van weerstand, ordinaire scheldpartijen, verlangen en hitsige smeekbedes. De perversiteit van het leven in geprinte vorm. Een boek waardig. Ik hakte en schilderde vrolijk verder, en maakte tussendoor kunst met straattaal op een wc-deur. Met zoveel teksten had ik uitgever kunnen worden.
Bij elk nieuw werk zijn de belangrijkste vragen, wat wil ik eruit halen en waar begin ik? Waar zit de magie en de schoonheid verborgen, waar zet ik de eerste penseelstreek, waar de eerste beitel om die te onthullen? Geloof me, het zijn kwellende vragen. Het is elke keer het gevecht met de beer. En als je het niet goed aanpakt, blijf je vechten.
De confrontatie zoeken, dat is kunst. De beer in zijn ogen kijken, om hem heen cirkelen en hem dan genadeloos uit de weg ruimen. Hoe bloederig de strijd ook wordt. Spring hem op een onverwacht moment op de rug, grijp zijn oren en fluister hem toe dat je hem vermorzelt. Het is heftiger dan het berijden van een rodeostier maar met minder kans op botbreuken.

Drie weken na het verschijnen van mijn interview kreeg ik bezoek van ene Juliette Kilado. Om met haar beer te vechten, bleek binnen een uur.
Ze was een aantrekkelijke vrouw van ergens in de veertig. Beschaafd en voorkomend, en vooral bloednerveus. Goed gevormd, dacht ik toen ik haar opnam, maar haar kleding verhulde veel van haar contouren. Ze deed zich voor als een potentiële klant, op zoek naar een beeld. Maar mevrouw Kilado zou niets kopen, ze was hier om een andere reden. Alles in haar ogen verraadde het. Ze moest alleen nog even op de beer springen. Ik wachtte geduldig af, leidde haar voor de vorm rond, vertelde over mijn kunst en serveerde haar wijn. Dezelfde die ik met de journaliste had genuttigd.
“Hebt u hier een toilet?”
Ik wees haar de weg.
In de verte zag ik haar de deur opentrekken en haar hoofd opheffen toen ze het uitgescheurde citaat boven verzameling mailtjes ontdekte. Ze las even, stapte toen naar binnen en sloot de deur.
“Waarom zijn uw beelden en schilderijen van die enorme omvang?” begon ze toen ze weer aan tafel plaatsnam.
“Ze zijn mijn ode aan de vrouw in het algemeen, en de onderdanige vrouw in het bijzonder,” antwoordde ik haar recht aankijkend.
Ze sloeg haar ogen neer en hakkelde haar volgende vraag er aarzelend uit.
“Wat bedoelde u met uw uitspraak in dat artikel?” Ze knikte richting wc-deur.
Juliette Kilado was op haar beer gesprongen. Ik was benieuwd of ze hem uit de weg zou ruimen, totaal zou vermorzelen.

Mij als kunstenaar naar mijn bedoelingen vragen is als lucht in een lekke band pompen. De vraag moet zijn ‘wat betekent het voor mij’? Dat legde ik haar uit. Instemmend bewoog ze haar hoofd.
“En?” spoorde ik haar aan.
Ze aarzelde, nam een slok en zuchtte diep. Toen kwam mevrouw Kilado langzaam los. De beer kreeg een tik.
Binnen een uur had ze me alles verteld over haar diepste verlangen. Gedachten en gevoelens die ze nooit met iemand gedeeld had, laat staan een wildvreemde. Ze had gedacht gek en abnormaal te zijn, ze voelde zich opgesloten in zichzelf en had geen idee hoe daar uit te komen. Jarenlang had ze haar duistere gevoel onderdrukt. Toen las ze het interview en uiteindelijk had ze hetzelfde gedaan als ik, de kop uitgescheurd en op haar spiegel bevestigd. Elke dag had ze het meerdere keren gelezen en haar verlangen was alleen maar groter geworden. Het citaat op de spiegel begon een uitweg te vormen.
De in zichzelf gevangen vrouw had alles van mij gegoogled, uitgezocht waar mijn atelier was en zich dagen moed ingesproken. Twee keer had ze voor de deur gestaan en op het laatste moment op haar schreden teruggekeerd. Tot haar drang naar bevrijding groter was dan haar angst.
“En nu zit ik hier…,” verzuchtte ze.
Voor het eerst raakte ik haar aan, een geruststellende hand.
“Wat wil je, Juliette?”
Ze keek me met vochtige ogen aan, vragend. Alsof ze wilde dat ik haar antwoord zou formuleren. Maar het was háár beer, zij moest hem vermorzelen.
Ze sloeg haar blik neer en fluisterde snikkend, “ik wil dat je het teefje in mij bevrijdt.”
Haar beer knalde voor de eerste keer flink tegen de vlakte en eerlijk is eerlijk, mijn pik omhoog.

Waar zet ik de eerste penseelstreek, waar plaats ik de eerste keer de beitel? Hoe onthul ik de schoonheid van het verborgene? Elk nieuw werk begint met die kwellende vraag. Maar ik had genoeg met beren gevochten om nu te twijfelen. Zonder aarzeling sloeg ik de kop van mijn beer af. Ik voelde hoe ik het teefje zou bevrijden. Mijn opwinding nam toe. Ik keek naar mijn onzekere gaste. De sfeer was veranderd, evenals mijn stem.
“Loop naar het toilet, draai je daar om en kom langzaam terug. Bij elke tweede pas trek je iets uit.”
Ik tekende een kruis op de vloer.
“Je laatste stap eindigt precies hier, dan ben je naakt op je schoenen na.”
Ik zag in haar ogen de beer weer opstaan. Nu zou ik haar helpen hem te vloeren.
“Het is geen vraag, Juliette. Het is nu, of niet.”
Ik bleef haar aankijken en even vroeg ik me af of ik haar beer hard genoeg had geraakt. Hij wankelde. Ik hield mijn adem in. Toen draaide ze zich om en begon aan haar nieuwe tocht.

Strippen is niet geil. Uitkleden heeft niets erotisch, met twee uitzonderingen. Het uitgestrekte lichaam als ze met gekruiste armen de onderkant van een shirtje beetpakken en over hun hoofd trekken, en het loshaken van de bh. Borsten die in een lichte deining onder invloed van de zwaartekracht hun eigen natuurlijke positie vinden.
Ik keek uit naar die handelingen van Juliette. Net weifelend begonnen aan haar eerste passen naar het kruis.
Als ik 9½ weken had gehad zou er wellicht met veel oefenen iets van te maken zijn, nu stuntelde Juliette zich tussen lopen, stoppen en strippen naar de plaats van bestemming. Een spoor van textiel achterlatend. In haar schaamte en onzekerheid durfde ze me niet aan te kijken, maar ze stond er wel!
Ik liet haar even staan en liep om haar heen. Licht voorover gebogen, een arm voor haar borsten, de andere hand beschermend tussen haar benen. Ik duwde met een vinger onder haar kin haar hoofd omhoog.
“Ken je Venus van Urbino?”
“Wat?” ze was volkomen verrast.
“Laat maar, het verhaal van Olympia vertel ik je nog wel eens.”
Ik ging achter haar staan. Haar lichaam had een prachtige welving.
Volle, stevige billen. Juliette was naakt aantrekkelijker dan ik me had voorgesteld. Hoe goed de kunstenaar ook is, nooit zal hij de werkelijkheid evenaren. We hakken en schilderen idealen, maar altijd zonder leven. Zelfs de Mona Lisa blijft statisch. Een schilder kan weken nadenken over de diepte van een meer, uiteindelijk schildert hij slechts de oppervlakte, sprak ooit iemand.
Met mijn vingertop raakte ik een moedervlekje op haar rug aan. Ze schrok en trok samen.
Ik legde mijn kin op haar schouder en fluisterde in haar oor.
“Strek je armen boven je hoofd, zet de muizen van je hand tegen elkaar en spreid je vingers, maak een kelk.”
Aarzelend maakte ze haar beschermende armen los en stak ze omhoog.

Ik streelde haar ogen dicht. Ik houd van het beeld van de naar de hemel reikende vrouw. Onbeschermd, kwetsbaar en verlangend. Ik kan er uren naar kijken, maar het werd tijd om het teefje te bevrijden.
Ik omvatte haar heupen, duwde mijn vingers in haar vlees. Een rijpe vrucht, volgroeid en klaar om uitgeperst te worden. Mijn vlakke hand tikte zacht op haar billen.
“Hoe voelt het zo te staan, Juliette?” vroeg ik terwijl mijn rechterhand over haar buik naar de ronding van haar hunkerende borst gleed. Uit haar oksel rolde in slow motion een druppel zweet naar beneden. De verleidelijk erotische geur van angst en lust. Ik likte het op.
Haar antwoord werd gesmoord in onderdrukt gehijg. Ik greep haar tepel, rolde die stevig tussen mijn vingers.
“Spreek duidelijk!”
“Lekker,” kermde ze.
Minutenlang streelde en masseerde ik de zachte, glooiende lijnen van haar lichaam. Langzaam begon ze te ontspannen. Juliette gaf ze zich over aan de intensiteit van het moment. Elke aanraking was een nieuwe penseelstreek waarmee het teefje vorm kreeg.
Ik stond achter haar, drukte mijn borst tegen haar rug. Mijn armen om haar heen. Onder mijn handpalm klopte haar hart als een razende.
“Hoe is het om je tieten zo schaamteloos te laten bevoelen?”
“Mmmm…”
“Spreid je benen.”
Onmiddellijk plaatste ze een voet opzij.
Mijn tong likte langs haar oorschelp, mijn hand zocht haar lippen. Ze opende haar mond en zoog een vinger naar binnen. Haar gulzigheid nam met de minuut toe.
“Is je kut nat?”
Ze knikte grommend.
“Wat ben je, Juliette?” Ik trok mijn vinger uit haar zuigende mond.
“Warm en geil,” kreunde ze.

Ik legde mijn hand vlak op buik, vingers vlak boven haar kut, haar spieren trokken samen, alsof ze een schok kreeg toegediend.
“Hoe nat ben je?”
“Oh God…”
“Zak door je knieën.”
Haar dijen draaiden naar buiten, haar billen spanden zich en trillend zakte ze een stuk naar de vloer. Met mijn linkerhand op haar rug hield ik haar in balans.
Hier zat madam. Nog geen twee uur geleden had ze zich voor gedaan als klant, nu hurkte ze wijdbeens en toonde mij haar druipende kut.
Ik legde mijn hand op haar strak gespannen dijbeen. Kneedde en streelde haar.
“Wat ben je nu Juliette?”
De laatste penseelstreek. Mijn hand schoot van haar rug naar haar halflange haar. Voor ze dreigde om te vallen had ik het in een krachtige greep. Ze hing in mijn hand en balanceerde op haar tenen.
Toen brak ze.
Tranen rolden langs haar wangen. Ze zou me haar ziel tonen.
“Een geil teefje, Meester.”
Op dat moment gleed ik mijn vingers in haar. Ze had zichzelf én de juiste woorden gevonden. Haar kut zoog me naar binnen, haar lichaam schokkend. Huilend en kreunend reed ze zich klaar op mijn hand.
Ze was bevrijd. Ze had haar beer vermorzeld.

© 2010, Nitewriter



 

Jean-Louis Sabatier
Nieuw lid
Inlognaam: jeanlouis

Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 06-2009

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op woensdag 21 april 2010 - 04:07 pm:       

Hoe verder na de bevrijding



Een uitstekend verhaal Nitewriter! Vlot geschreven, bloemrijk van taal en psychologisch fijnzinnig. Maar helaas houdt het op, daar waar het eigenlijk begint. Juliette onderwerpt zich aan jou, beleeft haar eerste orgasme als onderworpen teefje, maar dan, hoe gaat het verder?

Daarover laat je ons in twijfel. Graag zou ik vernemen hoe de relatie zich ontwikkelt. Juliette heeft volle, stevige billen schrijf je. Maar je tikt er alleen maar zachtjes op. Krijgt ze in het vervolg ook billenkoek als straf? Ervaart ze dan ook hoe het is flink hard op haar blote billen te worden geslagen? Of geef je de voorkeur aan andere vormen van lijfstraffen om haar in het gareel te houden? Kortom, je bijdrage schreeuwt gewoon om een vervolg.

Jean-Louis Sabatier

 

Dominum
Nieuw lid
Inlognaam: dominum

Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 03-2010

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op woensdag 21 april 2010 - 04:25 pm:       

Goed !



Ik ben het in het geheel niet eens met de vorige schrijver. Dit verhaal klopt en heeft wel degelijk een kop en een staart. De overwinning, het uitkomen voor datgene wat deze dame doet leven kwam eruit.......letterlijk. Daar ging het om. Nitewriter "right on the button"!

Ik heb zelf net een subteefje gevonden die is uitgekomen voor haar voorkeur en nu pas instaat is om gestalte te geven aan haar positie. Dit is een prachtig proces, en ik vind dat deze sfeer goed te vinden is in het "bevrijde beeld " .

ga zo door ! ik herken het en heb ervan genoten....

Dominum.

 

Nitewriter
Nieuw lid
Inlognaam: nitewriter

Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 05-2007

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op woensdag 21 april 2010 - 06:21 pm:       

Dank



Voor jullie aardige woorden. Juliette heeft een mooie eerste stap gemaakt, of zij nog meer zal beleven ligt in de toekomst verborgen.

Met groet,
Nitewriter

 

Subadoration
Actief lid
Inlognaam: subadoration

Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 06-2006


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op woensdag 21 april 2010 - 09:47 pm:       

Klasse



Origineel, opwindend, en goed en beeldend geschreven. Het beperken tot de kern vind ik heel sterk. Het biedt de lezer de ruimte eigen beelden en fantasieën toe te voegen. Uitgebreid en gedetailleerd beschrijven wat er verder nog gebeurde zou in mijn ogen juist afbreuk doen aan het verhaal. In de beperking herkent men de meester! Ik wou dat ik me in mijn verhalen op deze manier wist te beperken.

Klasse dus!


SubAdoration

 

Tharl
Beginnend lid
Inlognaam: mastertharl

Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 07-2009

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op donderdag 22 april 2010 - 12:19 am:       

al zoekend gevend



Juist zoals Dominum heb ik nu drie weken geleden een subje gevonden, nieuw lekker nieuw die haar beer nog moet vloeren.
De eerste ervaring was leuk zonder meer, de verwachting van nu zaterdag en zondag is hoger gespannen en dan Moet ze haar beer gevloerd hebben zoals in het verhaal van Nitewriter.

Het is een leuk mooi realistisch geschreven verhaal en heel herkenbaar.
Ben benieuwd naar het vervolg juist zoals ik benieuwd ben naar het vervolg van mijn nieuw subje.

Hopelijk lees wij snel het vervolg.


LDofAr

 

Lot
Productief lid
Inlognaam: lot

Bericht Nummer: 39
Aangemeld: 04-2007


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op donderdag 22 april 2010 - 09:04 pm:       

Beren



Wat is dit een heerlijk verhaal!
Zo'n verhaal waar je zelf in zou willen stappen. Dat je je -met blos- afvraagt hoe de Kunstenaar je met jóuw beren zou helpen. Beren..., je kunt niet met en niet zonder ze.

Ik heb ervan genoten.
Dank!

X,
lot.


Ik ben de baas over mijn fantasie...
En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.

 

Janneman
Oppasser

Bericht Nummer: 440
Aangemeld: 03-2004


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op zaterdag 01 mei 2010 - 09:31 am:       

Schitterend



Schit-te-rend. Wat een verhaal. Wat een verteltrant. Wat een tekening. Van het gebeuren. Van het gevoelen.
Heerlijk.

Janneman


Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein


Een verzoek!


Deze site is bedoeld voor discussies/verhalen/vragen/weetjes die wat langer blijven staan.
We willen jullie daarom vragen:
  zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie.
  kijk even naar de opmaak.
  corrigeer type- en spelfouten
      (een eenvoudige spellingscontrole verschijnt bij de voorbeeldweergave).
  en maak gebruik van de vele opmaak mogelijkheden.
  Echt: het is niet ingewikkeld.
  En wist je dat achter de   button een heleboel verschillende     zitten?


geef hier je reactie op het verhaal en/of op de commentaren van anderen
Je Onderwerp:

Vermeld hier onderwerp, of kopje, of samenvatting, of blikvanger van je reactie.
Je reactie:
Gebruik Opmaakbuttons
Selecteer tekst en klik op de button
of: klik 1 maal voor begincode en nogmaals voor sluitcode
Voor uitleg van de buttons: glij er overheen met je muis
Vet Cursief Onderstrepen maak tekst heel klein maak tekst klein maak tekst groot maak tekst extra groot centreer maak een lijst met bullets maak een genummerde lijst
voorbeelden van de beschikbare fonts + instructie opmaak hulp: geeft uitgebreide uitleg -ook van diversen- plus extra mogelijkheden!
onderstaande buttons geven direct resultaat (selecteer dus geen tekst!):
een kop maken: vet + groot (geen tekst selecteren) plaats je e-mail adres (geen tekst selecteren) Maak een hyperlink (geen tekst selecteren) Voeg clipart plaatje toe (geen sluitcode!) trek een lijn (geen sluitcode) maak wit/spatie (geen sluitcode!) maak een dichte bullet (geen sluitcode!) maak een open bullet (geen sluitcode!) maak een vierkante bullet (geen sluitcode!) maak een een curren - een soort bullet (geen sluitcode!) maak het copyrightteken (geen sluitcode!) { voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!) } voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!)  ECHTE komma: voor gebruik BINNEN opmaakcode van een TABEL (geen sluitcode!)

Inlognaam: Gebruiksaanwijzing:
Geef je Inlognaam en Wachtwoord.
Aanmelden is verplicht, kostenloos en heel eenvoudig!
Maak gebruik van de vele opmaakbuttons hierboven!
Wachtwoord:
Opties: Je mag HTML opmaakcode in je bericht gebruiken
Activeer eventuele links in je bericht
Actie: