Spoedopleiding tot dienstmeid
Onverwacht bezoek
Spoedopleiding tot dienstmeid
F/M*
Corry Hartong
Ieder jaar probeer ik een zogenaamde werkvakantie door te brengen in een zomerhuisje. Ditmaal kreeg ik een aanbod van een vage kennis. Het "zomerhuisje" bleek een geheel verbouwde boerderij met allerlei bijgebouwen op het erf. Ik stortte mij onmiddellijk in de masturbatierituelen waar ik eigenlijk voor gekomen was. Ik was daar een uurtje mee bezig, ik had van die kunststof handboeien vastgemaakt aan het gebint op de deel, en stond naakt met mijn polsen boven mijn hoofd in die handboeien gestoken, toen ik opeens achter me de deur hoorde opengaan. "Goedemiddag", zei een vrouwenstem, nogal hulpeloos en een beetje dwaas. "O sorry", zei ik, niet minder dwaas. Ik keek zo goed en zo kwaad als het ging achterom, en zag een rijzige hoogblonde vrouw in de deuropening. Iets in wat ik zag, deed mij intuïtief besluiten nog maar even te blijven staan waar ik stond.
"Ik wist niet dat er iemand kon komen", zei ik verontschuldigend.
“Wie bent u en wat doet u hier?”
“Ik ben een kennis van Mevrouw T en woon hier een weekje. Echt, ik had geen idee dat er verder nog iemand een sleutel had. En wie bent u, als ik vragen mag?”
“Ik kom hier iedere week om te werken. Ik vind het toch maar gek wat u daar aan het doen bent. Ik snap het niet.”
“Het is een spelletje. Het windt me op.”
"Dat zie ik", merkte ze droog op. Ze was verder naar binnen gelopen, wat eigenlijk tamelijk vrijpostig was. "O, u bent, hoe noemen ze dat tegenwoordig ook alweer, een es”emmer. Maar wie heeft u hier dan vastgemaakt?"
“Niemand. Ikzelf.”
“O. Maar dan kunt u zich toch ook weer losmaken?"
“Dat zou kunnen, natuurlijk. Maar ik hoorde u niet aankomen.”
“Dan had u dat toch intussen wel kunnen doen? Of vindt u het leuk dat ik naar u kijk?”
“Als het u shockeert...”
“Nee hoor, blijft u maar rustig zo staan. Ik kan wel om u heen dweilen.”
Ze trok haar bontjasje uit en ging die aan een haakje hangen. Voor een vrouw van ver in de veertig was ze met haar korte zwarte jurkje veel te jeugdig gekleed. Ik kreeg een idee.
“Hebt u altijd veel zin in dit werk?”
“Nee, dat niet, maar het betaalt goed, hoor. Waarom?”
“Wat zou u ervan zeggen als ik het werk vandaag eens deed? Dan moet u mij maar vertellen wat ik precies moet doen.”
Ze keek peinzend naar me, en vooral naar die onfeilbare maatstaf voor mijn gevoelens die ze al eerder had ontdekt.
“Dat hoort ook bij een spel zeker?”
“Dat klopt. Maar bij een spel horen ook spelregels.”
Het feit dat ze de hele situatie zo gemakkelijk had opgenomen gaf me moed.
“Wat bedoel je precies?”
De overgang naar een meer familiaire aanspreekwijze ontging me niet. Ik besloot nu maar eens mijn polsen uit de boeien te wringen.
“Punt een. Als ik het niet goed doe, moet u me straffen.”
“Je bedoelt dat ik je op je billen moet slaan? Dat is prima, dat lijkt me wel leuk. Eerlijk gezegd was het idee al bij me opgekomen.”
“En verder, als ik de dienstmeid ben, moet ik ook bijpassende kleding aanhebben.”
“Waar heb je het over? Je bent me een rare, hoor. Wil je vrouwenkleren aan? Die zijn hier in huis niet.”
“Jawel. U hebt ze aan.”
Ze keek me verbluft aan, terwijl ik de handboeien op de tafel legde, en vervolgens even met mijn handen geen raad wist. Toen begon ze te lachen. Ze zwaaide naar me met haar wijsvinger.
“O, nu heb ik je door. Je wilt mij ook uit de kleren hebben. Vergeet het maar, hoor, ik ben helemaal geen vrouw voor slippertjes. En zeker niet met zo'n gekke vent als jij.”
“U begrijpt me verkeerd. Ik wil helemaal niet met u naar bed of zoiets. Ik moet alleen uw kleren aan, als ik uw werk ga doen.
“No way, boy. Leuk geprobeerd.
“Jammer. Dan ga ik maar eens kijken hoe u dat werk doet.”
Ik ging op een stoel zitten, sloeg mijn benen over elkaar en stak een sigaretje op.
“Je mag je wel aankleden, hoor.”
“Ik had anders niet de indruk dat het je erg stoorde dat ik naakt ben.”
Ze gaf geen antwoord meer, maar liep door naar de keuken. Ik hoorde haar rommelen en na enkele minuten begon een stofzuiger te loeien. Ik kreeg het gevoel een beetje overbodig en dus een beetje belachelijk te zijn. Opeens sloeg de stofzuiger af. Ze kwam met grote stappen de deel oplopen, ging vlak voor me staan en zette haar handen op haar heupen.
“Nu ik er over nadenk, vind ik eigenlijk dat je me nogal onbeschoft behandeld hebt. Ik ben geen hoer. Jij wilde zo graag een pak slaag hebben, hè? Nou, dat kun je krijgen.”
Ze greep me bij een arm en trok me met zich mee naar de keuken. Daar duwde ze me met mijn buik op de keukentafel, en begon met haar rechterhand mijn billen te bewerken. Dat was, zeker na de eerste paar klappen, gevoeliger dan ik dacht, maar wat een genot veroorzaakte die pijn. Het was een situatie waar ik alleen maar van had kunnen dromen.
“Klets, klats, klander, van de ene bil op de ander.”
Ze werkte stevig door. Na misschien wel zestig klappen te hebben uitgedeeld, greep ze een stoffer van de keukentafel en ging daar mee verder. De pijn werd steeds heviger, ik ging meer en meer bewegen met mijn benen en mijn billen, en tenslotte begon ik ook te kreunen en te zuchten. Maar ik dwong mezelf daar te blijven staan en mijn billen zelfs provocerend omhoog te steken. Mijn erectie was allang verdwenen.
Tenslotte had ze er genoeg van.
"Ziezo", zei ze, "dat zal je wel genezen hebben." Ik weet niet precies waar ik van genezen had moeten worden, maar in elk geval had ze dat helemaal mis. Ik bleef in dezelfde houding over het aanrecht gebogen staan.
"Mevrouw", zei ik plechtig, "dit is echt een misverstand. Ik heb u echt niet willen verleiden tot seksueel verkeer. Ik wilde alleen maar voor dienstmeid spelen."
Ze sloeg de armen over elkaar. "Nou, als dat echt alles is... Dan wil ik wel meespelen. Ik ben niet preuts of zo. Maar je weet nu dat ik erg hardhandig ben, als iets me niet bevalt. En ik wil niet dat je me met een vinger aanraakt. Heb je dat goed begrepen?"
Het klonk me als muziek in de oren.
“Zeker, mevrouw.”
Ze trok haar zwarte jurkje uit en wierp me dat toe. Daaronder droeg ze alleen een witte bh en dito tanga. Ze was uitgesproken mollig, met rond, weelderig vlees op alle plaatsen waar het telde.
“Waar wacht je op?”
“Op de rest, mevrouw.”
“Jij bent ook echt onverbeterlijk, nietwaar. Denk je nu serieus dat ik hier in mijn blote kont ga rondlopen zoals jij? Geef dat jurkje maar meteen terug.”
Ik begreep dat ik bezig was mijn hand te overspelen. "OK", zei ik snel, "zo kan het ook wel", en ik begon het jurkje aan te trekken. Ik bleek toch nog wel iets forser te zijn uitgevallen dan zij, maar het kledingstuk was van rekbaar materiaal gemaakt, het spande strak om mijn tors en kwam net niet tot aan de onderrand van mijn billen. Ze trok wat aan de mouwen, bracht de taille op de juiste plaats onder mijn “inderdaad licht welvende” boezem, en bewonderde mij spottend.
“Staat je mooi hoor. Maar je had echt wel een bh-tje mogen dragen. En je ziet het dienstmeisje er nog niet helemaal aan af. Wacht even, er is hier toch wat in huis wat kan helpen.
Ze liep de deel op, mij daarmee voor het eerst een blik gunnend op haar nogal geprononceerde billen. Het slipje was in haar bilnaad gekropen en ze deed geen moeite om het recht te trekken. Ze kwam tot mijn opperste verbazing terug met een klein wit diensterschortje dat ze om mijn middel bond. Dit was boven alle verwachting! Het dienstmeisjes-effect was bijna compleet. Alleen kousen en pumps ontbraken nog.
“Nu ga ik eerst nog even met je afrekenen voor die poging mij uit mijn ondergoed te krijgen. Klim op de tafel en ga op je handen en knieën zitten. Knieën uiteen, rug wat strekken, en het hoofd meer omhoog.
Door die houding kwam automatisch al meer van mijn bips bloot, maar ze stroopte het jurkje nog wat omhoog, voor ze me weer met de stoffer gaf. Mijn billen begonnen nog erger te gloeien dan ze al deden.
“Kom maar weer van die tafel af en laat die jurk maar zo zitten. Nee, die pik van je hoef ik niet te zien. Nu ga je eerst koffiezetten, en daarna dweil je de vloer.”
Dat had ik eerlijk gezegd nog nooit gedaan, zodat de beginselen van mijn nieuwe vak mij eerst moesten worden bijgebracht. Dat gaf mij aan de ene kant, doordat ze de noodzakelijke handelingen voordeed, de gelegenheid haar borsten en billen van nabij in aantrekkelijke houdingen te observeren. Maar het gaf haar ook telkens weer aanleiding flink op mijn billen te meppen.
“Je maakt mijn jurk nat, viezerik. Trek die maar gauw weer uit, ik heb wel wat anders voor je.
Dat andere bleek niet meer te zijn dan een wit hemdje. Nu ze geen rekening meer hoefde te houden met haar eigen jurk, ging ze zich bij het onderricht in de dweilkunst helemaal te buiten aan bruut geweld: ze kletste links en rechts met de natte dweil en gooide tenslotte een hele emmer ijskoud water over me heen, wat ik daarna natuurlijk moest opdweilen. Het kletsnatte hemdje werd van het water helemaal doorzichtig, en kleefde op mijn huid. Dat gaf haar aanleiding nog meer spottende opmerkingen over mijn boezem te maken. Ook mijn nu wel heel klein geworden mannelijk deel gaf haar aanleiding tot commentaar. ("Als ie nog iets verder wegkruipt, zie je het verschil met een echte vrouw al haast niet meer.") Tot mijn plezier hield ze zich wel zover aan de "spelregels" dat ze die jurk niet weer zelf aantrok.
Toen de keukenvloer blonk als een spiegel, liet ze me de ramen van binnen en van buiten lappen, waarbij ze het waterballet voort kon zetten. Ik kon er daarbij niet aan ontkomen houdingen aan te nemen die haar tot meer billenkoek provoceerden. Dit alles onder een vloed van kritiek op mijn huishoudelijk talent. Ze was niet alleen een onconventionele, maar ook wel een heel erg bazige vrouw, en ze leefde zich voor de volle honderd procent uit.
Ze liet me vervolgens op mijn knieën met een afwaskwast de WC schoonmaken. Omdat ik het weer niet goed deed, moest ik mijn hemdje oplichten, waarnaar ze me een paar zeer pijnlijke klappen op mijn tepels gaf.
Voor het volgende karweitje moest ik zelfs het hemdje weer uittrekken en het schortje afdoen: dat was het schoonmaken van de open haard. En niet zomaar schoonmaken, grondig schoonmaken, met mijn handen, een borsteltje en een plastic zak. Ik kwam onder de as te zitten. Ze had daar schik in, zodat ze mijn inmiddels murw geslagen bips eindelijk even met rust liet. Ze had er zelfs zoveel schik in, dat ze mij een "coating" gaf, zoals ze dat noemde, dat wil zeggen: mij helemaal insmeerde met de as uit de haard en met motorolie. Dat moest uiteraard buiten, op het erf achter de boerderij gebeuren. Ze deed het grondig en hardhandig, tot in mijn kontgaatje toe. Het gevoel van haar handen en van de vette stof op mijn blote lijf wond mij op, zoals ze al gauw kon vaststellen. Mijn zwarte lijf en mijn rode billen glommen glanzend op.
Nu ik toch eenmaal buiten was, liet ze mij meteen met een kruiwagen naar het aangrenzende bos gaan om daar hout te hakken en dat mee te brengen voor de open haard. Dat leken me toch geen normale taken voor een werkster. En dat bos was openbaar terrein, zodat ik nog behoorlijk op mijn hoede moest zijn ook. Ik realiseerde me dat ik eruitzag als een mijnwerker of een galeislaaf. Houthakken is zwaar werk en mijn zweet vermengde zich dan ook al snel met de as en de olie.
Tot op dat ogenblik was ik alleen maar innerlijk opgetogen geweest over de ongeremde manier waarop zij zich op mij uitleefde, maar ik begon nu toch wat "second thoughts" te krijgen: het werd me een beetje té ongeremd. Natuurlijk kon ik er elk moment mee ophouden. Hoewel, het was niet uitgesproken, maar de toestand waarin ze me had aangetroffen gaf haar wel enige macht over me. Maar mijn voornaamste reden om door te gaan was toch een andere. Nadat ik haar had uitgedaagd, wilde ik niet de eerste zijn die er, letterlijk, het bijltje bij neergooide. En dan was er de enorme fascinatie die van die vrouw uitging. Wat had ze allemaal nog meer in petto? Als ik er nu mee kapte, zou ik me dat altijd blijven afvragen.
En inderdaad, we waren nog niet aan het eind van de verrassingen. Toen ik na een half uur met een kruiwagen vol hout uit het bos kwam, stond ze die terugkeer op het erf met een videocamera op te nemen. Ik had daartegen willen protesteren, maar de tweede verrassing was nog groter: ze had haar bh en haar slipje uitgetrokken. Haar borsten waren niet groot, maar heel stevig, en op haar onderbuik prijkte een volle blonde haardos, ten bewijze dat die op haar hoofd kleurecht was.
En ook de volgende opdracht was adembenemend: ik moest een grote dubbele ladder uit de schuur halen en die tegen de achtergevel van de boerderij zetten. Omdat ik daartoe bijna de hele tweede ladder moest uitschuiven, vroeg dat veel kracht. Daarna beval ze me op de ladder te klimmen om uit de schoorsteen die een eindje achter de driehoekige geveltop stond een vogelnestje te halen dat daar volgens haar inzat. Het leek voornamelijk een excuus om mijn bestijging van de ladder te kunnen filmen. Die bestijging was wankel en voorzichtig, want ik heb een beetje hoogtevrees. Boven aangekomen, ging ik op de geveltop zitten met mijn billen naar achteren. "Ja hoor" riep ze quasi-bewonderend van beneden, "je hebt de mooiste billen van de hele wereld." Ik stak mijn hand boven in de schoorsteen, maar vond niets. Ze eiste nu dat ik me aan de schoorsteen op zou trekken en op de nok zou gaan staan, maar dat durfde ik niet. Ik had een moment van paniek, toen ik mijn ene been door de lucht naar achteren moest bewegen om weer een sport van de ladder te vinden. Ik was opgelucht toen ik beneden kwam.
Maar ze was helemaal niet tevreden. Voor straf liet ze me op een keukentrap klimmen tot ik over de zware zijtak van een iep een touw kon werpen met twee lussen aan de einden. Ze gaf me twee keukenhandschoenen om het insnijden van het touw in mijn handen te voorkomen, en liet me toen aan de lussen hangen, mijn voeten een meter boven de grond. Ze zette zelf snel de keukentrap weg en begon vervolgens mijn bips te bewerken met een lange zwiepende berkentak. Ik dacht dat mijn billen al helemaal gevoelloos waren geworden, maar dit voelde ik nog wel degelijk! Ze bedreigde mij met de ergste straffen, als ik voor de tiende slag zou loslaten, maar helaas hield ik het maar negen slagen vol. Tot mijn opluchting nam ze daar toch genoegen mee. Ze had intussen de videocamera op een statief gezet en zodoende ook deze hele actie opgenomen.
Ze deed me nu mijn handboeien weer aan en maakte die vast aan twee ijzeren haken die in de voorgevel zaten. Ook mijn benen trok ze uiteen tot ik zover mogelijk in een spreidstand stond, waarna ze mijn enkels met flinke stukken touw aan twee bomen terzijde van het huis vastbond. Bij al deze werkzaamheden had ik het volle genot van het uitzicht op en veelvuldig de aanraking van haar heerlijke lichaam. "Hoelang werkt u eigenlijk, mevrouw?", kon ik toch niet nalaten haar tussendoor te vragen.
“Heb je er genoeg van, kind? Ik niet hoor.”
Tegen de zijgevel zat een tuinslang op een katrol. Ze trok de slang om de gevelhoek heen, draaide de kraan open en richtte de nogal krachtige straal op mij. Het ijskoude water kwam als een schok, maar ik kon het onmogelijk ontwijken. Ze trok de steel uit een bezem, zodat ze de keiharde borstel kon gebruiken om mij af te rossen. Dat ging alweer bepaald niet zachtzinnig, zelfs niet op tere plaatsen als mijn tepels, flanken en geslachtsdelen.
Daarna liet ze me daar wel een half uur staan, terwijl ze zelf op een matras voor me ging liggen zonnen. Na enige tijd haalde ze een flacon zonnemelk en begon zich helemaal met het goedje in te smeren. Ze deed dat terwijl ze op haar wijdgespreide knieën zat, borsten vooruit, het hoofd in de nek. Het strelen van haar lijf concentreerde zich geleidelijk op haar tepels en haar kutje, en ging over in een volledige masturbatie. Ze ging daarin helemaal op tot ze schokkend en kreunend klaarkwam. Triomfantelijk keek ze naar me, of liever gezegd naar mijn penis die in volle glorie was herrezen.
Ze sprong overeind, en ik maakte me alweer zorgen over haar volgende idee. Terecht, naar bleek. Ze haalde twee klemmetjes die gebruikt worden om handdoeken aan op te hangen, en bevestigde die aan mijn tepels. Voor iemand die op dat gebied niets gewend was -zelfs bij het vrijen wil ik altijd dat mijn partner van mijn tepels afblijft- was dit een schokkende ervaring, versterkt door de naar boven uitgerekte houding waarin ik stond. Voor het eerst die dag schreeuwde ik het echt uit. Ik smeekte haar nu ook te stoppen, wat haar zichtbaar veel genoegen deed. Alsof ze het spel ‘gewonnen’ had. Maar ze liet zich volstrekt niet vermurwen, integendeel, ze ging nog een stapje verder door een stokje te steken door de lusjes van de beide klemmen, waardoor iedere beweging een effect van de ene tepel naar de andere overdroeg. Zo liet ze me opnieuw staan, terwijl ze zelf naar binnen ging.
Een minuut of tien later kwam ze mij verlossen, zowel van de klemmen als van de boeien. Ze bleek intussen een warm bad te hebben klaargemaakt met veel badschuim. Even dacht ik dat het voor mij was, maar dat was bepaald niet de bedoeling. Ze strekte er zich languissant in uit en speelde met het schuim, het zo ordenend dat alleen haar tepels en haar schaamhaar er doorheen zichtbaar waren. Ze draaide zich om en stak haar billen uit het schuim omhoog. Die moest ik zachtjes aaien met een plumeau, en daarna masseren. Het was een genot haar zo te kunnen aanraken. Ze ging weer op haar knieën zitten en liet me haar borsten wassen, en stond vervolgens op om zich helemaal te laten wassen. Ook haar kutje. Daarna ging ze weer liggen, stak haar benen over de rand en hief haar kruis op tot boven het water. Zo moest ik haar beffen. Een onmogelijk stand, rugverwoestend, en bovendien zeer onplezierig door al die zeep in mijn mond. Maar het resultaat was zeer bevredigend, voor haar dan. Ze kwam, ik zou bijna zeggen loeiend klaar.
Dat was het dan, dacht ik. Ik vergiste me deerlijk. Ze droogde zichzelf af en kleedde zich snel aan, terwijl ze mij het bad liet schoonmaken. "Ik ga boodschappen doen", kondigde ze aan, "wat moet ik intussen met jou?" Ik gaf me eindelijk over.
“Ik zou nu het spel wel willen beëindigen.”
“Maar dit is helemaal geen spel, schatje. Dit is bittere werkelijkheid. Ik ga je eens even helemaal heropvoeden.”
“Het was echt fantastisch, maar ik heb er nu even genoeg van. Waar haal jij toch al die energie vandaan?”
“Nu gaat ze me ook al tutoyeren. De werkmeid voor het vuile werk! De brutaliteit! Als ik de tijd had, zou ik je billen bont en blauw slaan. Nu moet dat even wachten. Kom eens hier.”
Weer gaf ik me over. Het waren nog steeds dezelfde motieven, al speelde het bestaan van die video-opnamen nu toch ook een flinke rol. Ze bond mijn polsen zorgvuldig op mijn rug vast met het touw dat ze al eerder had gebruikt. Meteen had ik al spijt van mijn toegeeflijkheid, maar het was al te laat. Ze duwde me zonder mitsen en maren een diepe kast in, waar alleen wat tuinstoelen stonden opgeslagen. En sloot de kast vervolgens af. Dit was heel vervelend. Ik kon in die kast niet rechtop staan, maar ook niet zitten met gestrekte benen. Afwisselend zat ik dus op mijn knieën of op mijn bips, met de knieën omhoog. Het laatste was eerst wel aangenaam omdat de kast een plavuizen vloer had, die mijn gloeiende billen goed deed, maar op de duur toch koud en hard.
Ze zal een uur of twee zijn weggebleven, maar het leek wel een etmaal. Ze was wijs genoeg om mijn polsen vastgebonden te laten toen ze terugkwam, want anders had ik er nu echt resoluut een eind aan gemaakt. Op mijn protesten reageerde ze door mij eenvoudig over haar schoot te trekken en met een eind hout mijn sterk afgekoelde billen weer op te warmen. Elke keer dat ik weer zoiets zei, zou ik weer zo'n behandeling krijgen. Tot mijn verbazing bleken de "boodschappen" te bestaan uit lingerie!
“Nu ga ik een echt dienstmeisje van je maken.”
“Maar ik wil helemaal geen echt dienstmeisje meer zijn, ik heb er schoon genoeg van. Dit is vrijheidsberoving en dat is een misdrijf.”
“Doe niet zo belachelijk, je hebt jezelf naakt aan mij opgedrongen. Kinderen die willen... Kom jij maar weer eens hier!”
Na het volgende pak slaag liet ik haar begaan. Ze trok me een jarretelgordel en bijbehorende kousen aan en een strapless BH die ze als een lint onder mijn boezem spande. Tenslotte het witte schortje. Geen slipje, en al met al voelde ik me zo nog een stuk naakter dan zonder al dat spul. Ze trok me overeind, overreedde mijn onwilligheid om mee te gaan met het eindje hout, en duwde me de voordeur uit naar buiten. De voordeur ging dicht, en nu had ik alle motivatie om mee te werken, al was het ook om me in de achterbak van een auto te laten duwen.
Dat was een akelige tocht. Je ligt opgerold als een sardientje en kunt niet anticiperen op bochten, vertragingen en versnellingen. Toen de klep weer openging, was ik blij eruit te kunnen klimmen. Bovendien maakte ze mijn polsen los. We stonden ergens in het open land voor een wit gebouwtje.
Mijn kwelgeest maakte dat gebouwtje open en duwde mij naar binnen. Ik kwam er al gauw achter waar we waren: op een golfbaan! Na sluitingstijd, maar "sommige leden hebben een sleutel en die mogen altijd naar binnen. Dat heeft het voordeel dat er nu niemand is." Ik moet zeggen dat dit mij wel bevreemdde: een werkster die tot de inner circle van een golfclub behoort. Maar alles kan tegenwoordig.
Het bleek de bedoeling te zijn dat ik in mijn kostuumpje als haar caddy zou optreden. Ik was nu weliswaar lichamelijk vrij, maar ik kon natuurlijk geen kant op, en na wat soebatten en wat klappen ging ik dan dus toch maar mee, overal schichtig rondglurend en diverse malen op een vermeend geluid achter een boom of struik schietend. Praktisch naakt in dat open landschap: het was of er duizend ogen naar me keken. Na een tijdje maakte ze het nog erger door me plagerig ook nog mijn witte schortje af te nemen.
Ze was een bekwaam golfer en we maakten goede vorderingen van de ene hole naar de andere. Het begon al te schemeren toen we bij het witte kantoor terugkwamen. Juist op dat moment kwam er iemand naar buiten. Ik herkende meteen mevrouw T. Het enige wat ik nog kon doen was mijn handen voor mijn geslachtsdelen slaan.
"Hallo, Caro", zei mevrouw T, "wat ben jij zo laat nog... Maar wie hebben we daar? Nee maar, dat is onze huurder. Wat zie jij er schattig uit, kind."
Dat was natuurlijk allemaal veel te gladjes, en ik begreep onmiddellijk dat dit een gearrangeerde ontmoeting was. Wat me daarna ook begon te dagen was dat de komst van Caro die morgen als ‘werkster’ ook gepland was. Mevrouw T had het een en ander van mijn seksuele voorkeuren begrepen, en een sluw plan bedacht om mij erin te luizen.
Zo werd ik dus het gedeelde bezit van twee vrouwen.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?