| Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 10:46 am: | 
|
|
het verjaarscadeau komt binnen
Het zou een bijzondere dag worden. Ze was namelijk jarig en haar man had een verrassing georganiseerd. Volgens hem zou zo dadelijk een heel bekend iemand bij haar aan de deur aanbellen en mocht ze de hele dag met diegene doorbrengen. Wie het was had hij natuurlijk niet willen vertellen. Een maand lang had ze op subtiele en minder subtiele manier geprobeerd er achter te komen maar het was een geheim gebleven.
En nu zat ze dus op de bank te wachten. Ze had vanmorgen extra lang gedaan over het uitkiezen van een geschikte outfit. Zoals haar man het had gebracht zou zelfs de koningin straks voor haar deur kunnen staan en dan moest ze wel een net pak aan hebben. Toch dacht ze niet dat het de koningin zou zijn. Waarschijnlijk was het een man want één keer had haar lief zich versproken en het over een ‘hem’ gehad... maar ja, dat kon natuurlijk ook weer een misleiding zijn. Hij was zo goed in plagen.
Met verschillende opties van bezoek in haar hoofd had ze uiteindelijk ervoor gekozen een strak zwart jurkje aan te trekken, zonder bh want anders zag je de bandjes. De kleur was enigszins saai voor een verjaardag maar de halslijn vond ze zo mooi. Het liep laag uitgesneden over haar borsten en had daarboven dan nog een speels strikje waarvan de koordjes regelmatig tussen haar borsten vielen. Met een kleurige ketting en grote oorbellen had ze toch nog wat ‘verjaardag’ aangebracht.
Het zwarte jurkje zou zeer toepasselijk zijn als bijvoorbeeld Waylon zou aanbellen... of Patrick Dempsey van Grey’s Anatomy! Zou die soms komen? Haar lief wist dat ze helemaal gek was van die man. Op de avonden dat GA werd uitgezonden was ze gewoon niet aanspreekbaar, soms tot ongenoegen van haar echtgenoot. Maar nee, iemand over halen uit Amerika was wel heel veel gevraagd voor haar verjaardag.
Ze hoefde echter niet langer in spanning te zitten want de deurbel ging. Haar man, die haar de hele tijd al met een glimlach had zitten bekijken, knikte dat ze de deur open kon gaan doen.
Enthousiast sprong ze op en rende naar de deur. Daar streek ze nog even over haar krullen om te zorgen dat er niet één uit het gareel sprong en toen deed ze de deur open.
Voor haar deur stond niemand minder dan Cesar Millan. Ze slaakte een gil van verbazing en wilde hem omhelzen maar Cesar was al doorgelopen naar binnen en liep recht op haar man af.
Cesar Millan, the Dog Wisperer! In haar huis!
Ze kon het even niet bevatten. Elke avond om 19.00 uur zat ze voor de buis gekluisterd om te zien hoe deze fantastische man binnen soms wel tien minuten een agressieve hond veranderde in een volgzaam, lief huisdier. Hoewel ze zelf geen hond had wist ze zeker dat met zijn tips ze een geweldige packleader zou zijn, zoals hij dat altijd zei. Dankzij hem wist ze hoe ze moest zorgen voor 'balance' (zoals hij met dat leuke accent altijd zei).
Of het nou ging om een hond die niemand bij zijn eten wilde laten, een schoothondje dat aanviel als iemand in de buurt van zijn bazinnetje kwam of een labrador die geobsedeerd was door water, Cesar had het binnen een uurtje opgelost. Zoals hij altijd zei, hij rehabiliteert de honden maar hij moet de mensen trainen. Hoe hij met een kleine welgeplaatste niet te harde tik een hond liet weten dat hij verkeerd gedrag vertoonde, was geniaal. Op een gegeven moment hoefde hij alleen nog maar het tsss-geluid te maken en streng naar de hond te kijken en hij kreeg voor elkaar wat hij wilde.
Bij de bank aangekomen wist ze even niet goed wat ze moest doen. Cesar leek al druk in gesprek met haar man. Ze hoorde hem zeggen hoe het begin al fout was en dat zijn gouden regel was ‘No touch, No talk, No eyecontact’. Verbaasd vroeg ze zich af waar ze het over hadden. Ineens wist ze het: ze kreeg voor haar verjaardag een hond. En toen haar man vanmorgen zogenaamd boodschappen ging doen, had hij de pup samen met Cesar opgehaald. Joepie, haar eigen hond om te bewijzen dat ze de lessen van Cesar had begrepen. Nou, ze zou ze laten zien hoe zij de packleader werd.
Cesar was nu aan het vertellen hoe je kon laten zien dat je de leider was door voorop te staan en als eerste de deur uit te lopen. Ze wist direct wat hij bedoelde en om zich in het gesprek te mengen, vertelde ze dat ze dit wist dankzij de geweldige afleveringen van de Dog Wisperer. Cesar leek dit echter niet te horen en vertelde haar man dat bij veel opwinding het belangrijk was om als leider rust uit te stralen en af en toe een kleine tik uit te delen om af te leiden. Het moest geen harde tik zijn maar zo dat het de aandacht afleidde en indruk maakte. In sommige gevallen erkende hij dat het wel wat erger was dan normaal en dat een hardere tik in dat geval wel was toegestaan.
Kennelijk kregen ze een hond uit het asiel dat al wat verkeerd gedrag had aangeleerd.
Nogmaals wilde ze haar kennis tonen en vertelde haar man dat Cesar in zijn afleveringen wel eens een klein schopje met zijn hak tegen de hond deed maar niet zo dat hij de hond mishandelde.
Haar man was echter al opgestaan aangezien Cesar voorstelde naar buiten te gaan.
Enthousiast liep ze naar de deur. Nu gingen ze dus de hond ophalen. Ze was benieuwd welk ras het zou zijn. Ze had niet zo veel met pitbulls maar in de Dog Wisperer had ze gezien dat die toch ook heel lief konden zijn. Het maakte ook niet uit. Ze ging voor elke hond een goede leider zijn.
Aangezien ze voorop liep, hield ze de deur open voor haar man en Cesar zodat zij haar konden laten zien waar ze heen moest. Voor de drempel bleef haar man echter staan, draaide zich naar haar om en gaf haar een tik in het gezicht.
Het was geen harde tik maar de schok was enorm. Natuurlijk had haar man haar tijdens de seks wel eens op de billen geslagen, dat vond ze opwindend, maar nooit was ze door iemand in het gezicht geslagen. En zeker niet waar anderen bij waren! Spontaan verschenen er tranen in haar ogen.
Cesar was echter helemaal niet geschrokken. In plaats daarvan complimenteerde hij haar man en gaf aan dat ze nu konden zien dat ze opgeschrokken was uit dat niet wenselijke, opgewonden gedrag. Nu moest haar man wachten tot ze in een ‘calm and submisive state’ was en dan konden ze naar buiten.
“Position matters.”
Langzaam drong de situatie tot haar door. Cesar had het helemaal niet over een hond gehad, het ging over haar! Haar man had de Dog Wisperer uitgenodigd om hem te trainen met haar om te gaan. Hoe haalde hij het in zijn hoofd haar als een dier te behandelen. Voor ze er erg in had haalde ze uit naar haar mans gezicht. De klap werd echter halverwege de lucht al opgevangen door Cesar. Met zijn andere hand kneep hij tegelijkertijd hard in haar borst. Meer van de schrik dan van de pijn schreeuwde ze auw en deed een stap naar achteren.
“Kijk, zo laat je zien wie de leider is,” vertelde Cesar met kalme stem tegen haar man.
Woedend schreeuwde ze nu tegen Cesar.
“Hoe durf je me aan te raken! Blijf met je poten van me af, eikel!”
De enige reactie die ze van hem kreeg was een ‘Tsss’ en in een snelle beweging kneep hij opnieuw in haar borst. Ze wilde verder naar achteren lopen maar stond al met haar rug tegen de muur. Het enige dat haar man deed was geïnteresseerd (en enigszins grinnikend?) naar haar hoog rode wangen kijken. Aangezien schreeuwen geen zin had en weglopen niet kon, besloot ze maar even te dimmen en af te wachten wat er nu gebeurde.
“Dat is wat we willen zien," gaf Cesar nu aan: "Animals select pack leaders because they instinctually know who is strong and who can best lead them.”
Boos keek ze haar man in de ogen. Hoe durf je dit toe te staan, beschuldigde ze hem zonder woorden. Opnieuw een kneep in haar borst. Cesar vroeg aan haar man of hij had gezien dat haar gedrag nog steeds opstandig was ook al schreeuwde ze nu niet meer. Vuil keek ze naar Cesar, zich zo naar hem toe draaiend dat hij haar nu niet kon pakken. Maar nu greep haar man haar bij de borst. Hij kneep er hard in en liet niet meer los. Sterker nog, hij had haar tepel vast en kneep steeds harder tot ze snikkend door de knieën ging.
Na wat een eeuwigheid leek vertelde Cesar haar man dat dit een goede poging was, maar dat hij misschien iets te lang in haar borst had geknepen. De kneep was om te corrigeren, om haar uit het verkeerde gedrag te halen. Daarna moest hij haar weer los laten zodat ze wenselijk gedrag kon laten zien. Aan de andere kant, gaf Cesar toe, liet ze nu wel met haar houding zien dat ze onderdanig was aan de mannen.
Vernederd bleef ze zitten op haar knieën. Haar tepel deed pijn en ze schaamde zich om hoe er over haar werd gepraat. Ze had ondertussen wel door dat ze niet veel kon uithalen bij deze heren. En Cesar zou de hele dag blijven had haar man gezegd. Misschien als ze gewoon deed wat ze wilden, dat het sneller voorbij was.
Boven haar hoofd hoorde ze iets rinkelen. Cesar haalde iets uit zijn zak. Ze durfde niet openlijk te kijken omdat dat misschien te brutaal zou zijn. Voorzichtig keek ze onder haar wimpers door naar wat Cesar deed. Ze zag hoe hij uit zijn zak een hondenriem haalde.
“Vaak komt het gedrag voort uit een frustratie door te weinig bewegen. Het is belangrijk om lange wandelingen te maken met ze. Laten we eens naar buiten gaan en kijken hoe ze zich aan de riem gedraagt.”
Naar buiten waar de buren haar zagen? Met een hondenriem om? Dat nooit!
Met een gil probeerde ze tussen de benen van de mannen door te komen. Ze duwde tegen de benen van haar man om hem uit evenwicht te krijgen. Ze beet richting het been van Cesar in de hoop dat hij opzij zou gaan.
Ze schreeuwde: “Laat me gaan” en wilde opstaan...
Het enige dat ze kreeg was een ‘Tsss’ en een harde tik tegen haar billen.
“We wachten nog even tot ze in een ‘calm and submisive state’ is en dan gaan we een stukje door de buurt lopen. Het is wel een prachtig exemplaar, zoals die borsten daar bungelen. Maak je geen zorgen. Als ik hier vanavond weg ga, ziet ze jou als haar packleader en is haar enige doel in het leven aan jouw eisen te voldoen!”
|
|
    
rebellady
Nieuw lid
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 10:57 am: |
|
grinnik |
Haha ik ben zelf hondentrainer en herken het heel duidelijk van CM. Leuk gevonden en het leest wel lekker weg, komt er nog een vervolg? ben zeer benieuwd.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 455
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 12:08 pm: |
|
Gedrag en gehoorzaamheid |
Hoi,
Hoewel ik bepaald niet houd van de manier waarop Cesar Millan honden aanpakt, vind ik dit een bijzonder origineel idee. Leuk uitgewerkt ook. Klasse!
Of moet ik zeggen......braaf.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
RaadsHeer
Beginnend lid
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 10-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 01:21 pm: |
|
Hondenvoer voor psychologen? |
Beste schrijfster,
Een compliment aan jouw adres is gepast, want de oplettende kijker merkt dat de geëerde Janneman al aan je voeten ligt te kwijlen!
Om maar eens in hondse termen mijn waardering uit te drukken; kwispelend voeg ik me aan zijn zijde.
RaadsHeer
|
subjackt
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 54
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 07:37 pm: |
|
Leuk thema |
Dag schrijfster,
Ik vind het een verhaal met een origineel thema dat leuk uitgewerkt is. Kwispelen weet ik bij gebrek aan staart niet zo goed hoe dat moet, dus dan maar kop scheef en een goedkeurende blaf.
|
de schrijfster
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 04 mei 2011 - 09:41 am: |
|
Dank |
Dank voor de lieve reacties!
Ik ben nog op zoek naar het icoontje met de blije, uitgelaten hijgende hond maar om de een of andere reden vind ik alleen maar blote billen...
|
F.A.W. Malach
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 55
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 04 mei 2011 - 09:45 pm: |
|
Humor :-) |
Ik vond dit een sexy en bijwijlen grappig verhaal, de schrijfster. Humor in schrijftaal is zowaar nog moeilijker dan erotiek, en daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Je hebt bovendien een mooie vlotte stijl die me erg aansprak.
Groetjes,
Malach
|
Bianca
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 02-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 07 mei 2011 - 12:42 pm: |
|
meer van dit........ |
Wow, wat een originele vondst!
Ik denk nog altijd met veel plezier terug aan mijn transformatie tot een volgzaam teefje.
Dat was vernederend, maar niettemin zeer opwindend.
Maar ja, ik was er op voorbereid, heb zelf aangedrongen op zo'n rollenspel. En hoewel ik sommige dingen niet zag aankomen en behoorlijk heftig waren, gaf het me veel voldoening.
Deze vrouw is totaal niet voorbereid, en zit nu in de fase tussen woede en berusting.
Ben benieuwd hoe zij verder omgaat met hetgeen haar overkomt.
Please schrijfster, wacht niet te lang met het vervolg!
Bianca
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?