| Gepost op zaterdag 21 juli 2018 - 12:04 pm: | 
|
|
Het langverwachte vervolg op Benzinepech
Tim kijkt me aan met een klein glimlachje om zijn lippen en een twinkeling in zijn ogen.
"Volgens mij ben jij een beetje stout geweest."
Ik kijk Tim verbouwereerd aan. Hoe kan hij nou weten wat er gebeurd is? En als hij dat weet, hoe kan hij dan zo reageren? Hij zou boos moeten zijn of toch op zijn minst flink geïrriteerd. Maar het lijkt wel alsof hij met hele andere dingen bezig is.
Tim veegt met zijn vinger een pluk haar uit mijn gezicht en haakt die achter mijn oor. Dan blaast hij heel zachtjes in mijn oor. Hij weet wat dat met me doet en ik snap ook meteen waar hij op uit is. Ik krijg het warm en draai ongemakkelijk heen en weer op de bank. Het is me wel duidelijk wat er komen gaat, maar ik begrijp niet hoe de gebeurtenissen van vandaag daartoe hebben kunnen leiden.
Ach, denk ik, ik heb vandaag toch al geen enkele invloed op wat me allemaal overkomt, misschien moet ik het allemaal maar gewoon laten gebeuren. "Go with the flow," zou Judith zeggen.
Ik schop mijn sneekers uit, trek mijn benen op en draai me naar Tim toe. Zijn vingers glijden onder het bandje van mijn topje, die van mij friemelen aan de knoopjes van zijn overhemd. Tim is niet van het knuffelen, hij gaat liever recht op zijn doel af en zijn eerste doel is mijn borsten. Met een wild gebaar dat de stof bijna doet scheuren trekt hij mijn topje omhoog. Verrast ziet hij hoe mijn borsten enthousiast tevoorschijn poppen.
"Geen bh?" gromt hij, "Jij gaat met mijn dochter op bezoek bij je tante zonder bh? En dan die appjes die je stuurde. Stond je tante er naast toen je dat deed?"
De appjes, denk ik, die was ik door alle commotie helemaal vergeten.
Eigenlijk is Tim zelf begonnen met uitdagen en appjes sturen. Vanmorgen keek hij toe terwijl ik naakt door de slaapkamer liep. Met een verliefde blik staarde hij naar mijn kont.
"Wat houd ik toch van je geweldige lijf," zei hij met een zucht.
"Niet alleen van mijn lijf mag ik hopen."
"Je begrijpt vast wel wat ik bedoel."
"Maar al te goed."
Heupwiegend verdween ik richting de badkamer, half hopend dat hij achter me aan zou komen. Maar toen hoorde ik Laura zingen in de badkamer en begreep ik dat er niets zou gebeuren, niet op dat moment tenminste.
Het eerste appje kwam al vlak nadat we vertrokken waren. Ik weet dat je niet met je telefoon bezig mag zijn tijdens het autorijden, maar toch moest ik even kijken, nieuwsgierig als ik altijd ben. Stiekem legde ik mijn telefoon op mijn schoot, zodat Laura niets kon zien. Ik had weinig zin in een bestraffend commentaar van een kleine wijsneus.
"Ik mis je geweldige billen nu al, kan niet wachten tot ze weer thuis zijn," stond er.
Een beetje onbeholpen, maar toch ook wel lief.
"En wat ga je dan doen met mijn geweldige billen?" appte ik terug.
Tim antwoordde meteen. Voor ons remden de auto's voor een rood stoplicht. Ik zag het vrij laat, trapte hard op de rem en kon nog net op tijd stoppen. Laura keek verstoord op van haar boekje.
"Wat is er mama?"
"Niet aan de hand, er zat iemand niet op te letten."
"Ja, jij trut," zei ik tegen mezelf. "Zullen we dat gedoe met die appjes maar even laten totdat we veilig zijn aangekomen?"
Ik legde mijn telefoon aan de kant. Hij bliepte nog een paar keer nadrukkelijk om nieuwe appjes aan te kondigen, maar ik kon de verleiding om te kijken weerstaan. Na aankomst keek ik nog even snel.
"Eerst ga ik zachtjes in ze bijten, daarna zien we wel verder," stond in het eerste appje.
En daarna: "Plat op je buik, kontje omhoog en hop."
Wat ik me bij dat "hop" voor moest stellen, werd uitgebreid beschreven in de volgende appjes. Met Tim zijn fantasie is niet mis, dacht ik. Nu alleen nog zien dat we ook wat van die fantasie in de praktijk brengen, dat is alweer veel te lang geleden.
Over het in de praktijk brengen van die fantasie hoef ik me geen zorgen te maken. Tim kleedt me snel uit en als ik helemaal naakt ben, duwt hij me voorzichtig over de leuning van de bank. Met mijn kontje omhoog, precies zoals Tim geapt had. Hij begint met een stevige billenmassage, die me al snel een warm gevoel geeft. Om de spanning erin te houden, duwt Tim een vinger tussen mijn billen. Ik duw mijn heupen een beetje omhoog. Stiekem vind ik het best spannend, een vinger in mijn kontje. Maar zover komt het niet. Tim laat het bij een beetje plagen en gaat weer verder met andere zaken. Hij verlegt zijn aandacht van mijn billen naar mijn dijen en gaat over tot iets wat we vroeger op de middelbare school 'vingeren' noemden. Gelukkig kan Tim het een stuk beter dan de jongens van de middelbare school. Hij legt zijn vrije hand op mijn onderrug en drukt me stevig tegen de bank, zodat ik me nauwelijks kan bewegen. Tim zijn vingers bewegen in me, dieper en sneller, zonder dat ik daar enige invloed op heb. Het is alsof ik vreselijke jeuk heb en niet kan krabben, maar dan veel lekkerder. Mijn ademhaling gaat sneller en sneller. Niet schreeuwen, denk ik, niet.....
"Aaahh!!" roep ik het volgende moment.
Een warm, scherp gevoel trekt door mijn lijf. Tim heeft me een flinke klets midden op mijn billen gegeven. Geschokt probeer ik overeind te komen, Tim houdt me niet tegen. Hij kijkt me aan met een ondeugend glimlachje om zijn lippen dat verdwijnt zodra hij mijn geschokte blik ziet.
"Pijn?"
Tim wrijft voorzichtig met zijn handpalm over mijn billen. Ik concentreer me op het gevoel dat het geeft. Nee, echt pijn doet het niet, het is meer de schrik.
"Een beetje, niet echt," stamel ik.
"Ga dan maar weer over de bank liggen, ik ben nog niet klaar met je."
Wat gebeurt er? denk ik verward en opgewonden tegelijk. Tim duwt me voorzichtig terug naar mijn plekje over de leuning van de bank. Ik laat het gebeuren.
"Ga je me slaan?"
"Ik ga je spanken en ik denk dat je dat best leuk gaat vinden. Ik zal je geen pijn doen, niet echt tenminste, en als je het niet leuk meer vindt, roep je gewoon 'stop!', dan is het meteen over."
Mijn hart racet. Tim legt zijn hand op mijn billen. Hij wrijft nog even over de gevoelige huid en dan klinkt er een duidelijke "pets". Het is een voorzichtige tik die zorgt voor een warm gevoel op de plek waar zijn hand mijn achterwerk raakt.
"Wow!" roep ik.
"Pijn?"
"Nee," hijg ik.
"Nog een?"
"Ja!"
"Pets," klinkt het meteen.
Ik stoot weer een kreet uit.
"Pijn?"
"Nee, ga door!" roep ik snel.
"Pets!"
Tim gebruikt zijn vingers om me scherpe, trage tikken te geven. Links, rechts en weer terug naar links. Zo zorgt hij ervoor dat er een vuurtje gaat branden in mijn kontje en ook op andere plekken. Tim stopt met slaan, hij streelt de huid rond mijn bilnaad.
"Nog meer?" hijgt hij.
Ik weet het niet. Ik kan niet meer helder denken en al helemaal geen antwoord meer geven op Tim zijn vraag.
"Nog meer?"
Zijn hand hangt dreigend boven mijn billen.
"Ja," zeg ik nauwelijks hoorbaar, met bibberende stem.
Meteen gaat zijn hand weer aan het werk. Links, rechts, links, rechts, nog steeds niet echt hard, maar het doet nu wel echt zeer.
"Au, stop!" gil ik.
Tim stopt meteen. Hij streelt me voorzichtig.
"Gaat het?" vraagt hij bezorgd.
Ik knik.
"Laten we naar boven gaan."
Het is maar goed dat onze slaapkamer een flink stuk bij die van Laura vandaag ligt, want we maken flink wat lawaai. Zoenen, strelen, knijpen, krabben en slaan, het is allemaal toegestaan. Als we klaar zijn liggen we nat van het zweet en hijgend van de inspanning in elkaars armen. Ons keurig opgemaakte bed is veranderd in een slagveld.
Ik neem een snelle douche. Het warme water zorgt voor een prikkelend gevoel in mijn billen. Oei, denk ik, toch best gevoelig. Ik inspecteer mijn huid in de spiegel. Een lichtroze gloed, meer is er niet te zien. Tevreden knik ik naar mijn spiegelbeeld. Ik voel me stout, sexy en bevredigd. En moe, realiseer ik me ineens. Wat zal ik zometeen heerlijk slapen.
Naakt loop ik terug naar de slaapkamer, het lijkt me wel grappig om mijn glimmende achterwerk nog even aan Tim te showen, maar hij slaapt al. Verliefd kijk ik naar de grote glimlach op zijn gezicht. Ik kan wel raden waar hij aan ligt te denken.
Ik trek een lang, ruim vallend T-shirt aan. Op kousenvoeten sluip ik de trap af. Heel zachtjes open ik de deur van Laura haar kamer. Laura ligt heerlijk te slapen, met haar enorme knuffelbeer stevig tegen zich aan gedrukt. Ik kniel bij haar fijne gezichtje en luister even naar haar rustige, regelmatige ademhaling. Wat ben je toch lief als je slaapt, kleine wijsneus, denk ik. Zonder dat ze er iets van merkt geef ik een kus op haar donkere krullen. Soms is het leven perfect, denk ik.
Die fijne gedachte duurt tot ik halverwege de trap ben. Ineens doet mijn brein 'klik' en wordt ik overvallen door de gedachte dat het allemaal heel anders had kunnen aflopen vandaag. Het is niet dankzij jou dat Laura zo lekker in haar bedje ligt, fluistert een stemmetje in mijn hoofd. Ik probeer de gedachte weg te duwen door aan iets anders te denken, maar dat lukt niet erg. Verdorie, denk ik, normaal gesproken kan ik niet langer dan vijf minuten aan hetzelfde denken, waarom dan nu ineens wel? Niets van aantrekken, beslis ik. Ga gewoon liggen, doe je ogen dicht en kruip tegen je vent aan, dan droom je over een paar minuten net zo lekker als hij.
Helaas werkt het niet zo. Een uur later is mijn brein nog steeds druk bezig met lege benzinetanks in afgelegen gebieden. Ik leg mijn hand voorzichtig op Tim zijn onderrug, er gebeurt niets, hij slaapt rustig verder. Even denk ik aan de sporen van mijn nagels, die nog in zijn rug moeten staan, het laatste zetje dat ik hem gaf richting zijn hoogtepunt. Wat kan hij toch mooi klaarkomen, denk ik dromerig, jammerend of sissend tussen zijn tanden en altijd met die verbaasde blik van een zestienjarig jongetje dat voor het eerst seks heeft. Ik probeer mijn gedachten verder terug te voeren naar zijn handen op mijn heupen, ruige seks in doggy-style positie, maar mijn brein neemt een andere afslag: Fijn hoor, maar hoe zat het nou met die benzine? Met een zucht draai ik me om. Het is wel duidelijk dat deze gedachte me voorlopig niet met rust gaat laten. Ik knip het nachtlampje naast mijn bed aan, het geeft net genoeg licht om te kunnen lezen, maar te weinig om Tim wakker te maken. Op het nachtkastje ligt een klein zwart notitieboekje dat ik gebruik om gedachten en ideeën op te schrijven als ik niet kan slapen. Het staat vol met tekeningetjes, teksten en losse woorden. Ik zoek een lege bladzijde.
"Benzine op," noteer ik, en "stomme koe", "gevaar", "mazzel", "Laura" en "schuldgevoel". Dat vat vandaag wel aardig samen, denk ik. Ik schets een poppetje met de belangrijkste trekken van Tim: koele, donkere blik, zwarte bril, kuifje in zijn haar. Daarna teken ik een weinig flatteus zelfportret: een lange vrouw met gebogen hoofd, grote borsten en een overdreven dik achterwerk. Het mannetje kijkt me aan met zijn armen over elkaar. Ik geef hem een tekstballonnetje met twee zinnen: "Jij krijgt nu eerst een flink pak billenkoek, ik hoef je denk ik niet uit te leggen waarom. En daarna krijg je slaag met de borstel, omdat je me niet meteen eerlijk hebt verteld wat er gebeurd is."
Mijn personage zegt niets, ze kijkt alleen naar de punten van haar schoenen.
Ik draai me om naar Tim, die met zijn rug naar me toe ligt te slapen. Geen goed idee om hem wakker te maken. Morgenochtend dan maar. Ik leg het notitieboekje weg, bedenk me, pak het weer op en sla het open. Het woord schuldgevoel staart me aan. Dat dacht ik al. Ik sla de bladzijde om, pak mijn potlood en begin enthousiast te schetsen. Drie keer teken ik paginagroot het woord 'schuldgevoel'. Bij het eerste teken ik een mannetje dat het in brand steekt, de tweede wordt overreden door een bulldozer, de derde wordt opgeblazen met dynamiet door een behoorlijk goed gelukte Wile E. Coyote. Tevreden leg ik het boekje weer weg. Nu zal ik vast wel kunnen slapen.
Een paar uur later wordt ik half wakker van iets dat aan mijn arm trekt.
"Ik ben wakker," zegt een helder stemmetje.
Nou en, denkt ik, ik niet.
Het stemmetje begint enthousiast tegen me te kwebbelen, zo lijkt het tenminste, in werkelijkheid zegt ze waarschijnlijk maar één of twee zinnetjes. Ssssst, gebaar ik.
"Wil je met me spelen?" vraagt het stemmetje zo lief als het maar kan.
Spelen, denk ik, ik wil slapen. Maar Laura, natuurljk de eigenaresse van het stemmetje, kan goed voor zichzelf zorgen. En dat is maar goed ook met een moeder zoals ik. Ze pakt mijn arm vast en trekt eraan met zoveel overtuiging dat het is alsof ze echt gelooft dat ik mijn bed uit zal rollen.
"Au, stop!" sis ik, "ben je helemaal gek geworden. Meteen terug naar je bed, anders zwaait er wat."
Laura kijkt me beledigd aan, ze in het niet gewend om zo toegesproken te worden.
"Mag ik dan bij jou blijven slapen?" probeert ze voorzichtig.
Kleine onderhandelaar, denk ik. Ik sla het dekbed terug, zodat Laura naast me kan komen liggen. Ze kruipt tegen me aan met haar zachte kontje tegen mijn buik, haar haren kriebelen onder mijn neus. Ze ruiken naar Zwitsal shampoo. Ik sla mijn armen beschermend om Laura heen. Ze zucht een paar keer, draait wat heen en weer waarbij ze me een paar keer flink schopt, dan valt ze eindelijk in slaap.
"Goedemorgen dames," roept Tim vrolijk terwijl hij de gordijnen openschuift.
Hij heeft een dienblad bij zich met een kopje sterke zwarte koffie voor mij en een glaasje sinaasappelsap voor Laura.
"Wat ben jij irritant vrolijk," mopper ik.
"Jij weet heel goed hoe dat komt," zegt Tim met een glimlach.
"Hoe dan?" vraagt Laura nieuwsgierig.
Tim kijkt mij veelbetekend aan.
"Doordat ik blij ben om jullie te zien," zegt hij snel.
Tim knuffelt Laura, ze kruipt gezellig tegen hem aan. Meteen begint ze uitgebreid te vertellen wat ze gisteren allemaal heeft meegemaakt, dat weet Tim nog niet tenslotte. Haar drukke gekwebbel is meer dan mijn ochtendhumeur aankan. Ik sla mijn koffie in een teug achterover. Op naar de douche, denk ik.
Ik douche lang met die lekkere dure sinaasappel scrubgel, gewoon omdat ik vind dat ik dat verdiend heb. Daarna droog ik me af, sla een handdoek om en loop naar de slaapkamer. Ik heb zin om in alle rust voor de spiegel aan te kleden. Lekker in mijn eentje, of misschien komt Tim wel kijken en wie weet wat er dan gebeurd.
Tim is er niet als ik de slaapkamer inloop, Laura wel. Ze ligt op ons bed te lezen, met mij hoofdkussen onder haar buik en haar blote voetjes in de lucht.
"Laura", stamel ik verbaasd.
"Hoi mam," roept ze enthousiast.
"Wat lees je," vraag ik om maar wat te zeggen.
"Een boekje met allemaal leuke tekeningetjes."
Met een schok zie ik dat Laura in mijn notitieboekje ligt te bladeren. Ik gris het boekje weg.
"Daar mag je niet aankomen, dat ik van papa."
Ik klap het boekje, dat open ligt op de pagina met de tekening van Wile E. Coyote, dicht. Snel schuif ik het onder Tim zijn kussen.
"Jokkebrok," zegt Laura verontwaardigd, "dat boekje is van jou, er staan allemaal tekeningen in die jij gemaakt hebt.
Ik voel dat ik boos word. Laura kan ook wel een pak op haar billen gebruiken, denk ik. Maar ik zeg het gelukkig niet.
Laura kijkt me aan met grote, verbaasde ogen.
"Waarom ben je nou boos op me? Ik vond het gewoon leuke tekeningen, waarom mag ik daar niet naar kijken?"
Ze heeft gelijk, denk ik. Meteen is mijn boosheid weer verdwenen.
"wil jij ook een boekje om in te tekenen?"
Laura knikt.
"Maar dan moet jij er ook tekeningen in maken, net zo leuk als in jouw boekje."
Dat beloof ik. We knuffelen even en alles is weer goed.
"Schatjes," roept Tim van beneden, "kan het kloppen dat Laura over een uurtje een hockeywedstrijd moet spelen."
"Shit!" roep ik meteen, totaal vergeten.
"Natuurlijk, zoals gewoonlijk," moppert Laura.
"Ja, ja, ga je nou maar aankleden, snel!"
Ik schiet het eerste aan dat ik kan vinden, een topje en een tuinbroek. Beneden zoek ik snel Laura haar hockeyspullen bij elkaar. Tim kijkt ernaar met een spottend glimlachje.
"Schiet op Laura!" roep ik, "het is zeker een half uur fietsen naar het hockeyveld!"
Dan denk ik aan gisteren, aan de auto. Er zit nu zeker voldoende benzine in, denk ik sarcastisch.
"Oh Tim, mogen we alsjeblieft met de auto?"
"Natuurlijk," zegt Tim verbaasd, "ik zou maar opschieten als ik jou was."
Hij geeft me een flinke tik op mijn billen.
|
|
    
MeneerM97
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 07-2018
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 23 juli 2018 - 01:18 am: |
|
Het wachten waard |
Beste Jip,
Ik weet nog dat ik twee jaar geleden het eerste deel had gelezen. Leuk dat je vooralsnog de moeite hebt genomen om een vervolg te schrijven! Ik heb niet zo'n rijke fantasie zoals de meesten hier, dus ik ben blij dat het niet bij een open einde is gebleven. Hopelijk krijgt Susan in deel drie écht straf van Tim. Het is mij opgevallen dat verhalen op deze website weinig reacties krijgen, hoewel ik vermoed dat ze weldegelijk gelezen worden. Ik ben mij ervan bewust hoeveel tijd je hierin stopt en neem dus even de tijd om expliciet mijn waardering te uiten.
Ik hoop dat je ons niet twee jaar laat wachten op deel drie, zullen we twee weken afspreken? ;)
Groeten,
M
|
Jip
Productief lid
Bericht Nummer: 34
Aangemeld: 06-2014
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 juli 2018 - 12:42 pm: |
|
Wachten? |
Beste M,
Bedankt voor je reactie, ik vind het inderdaad hartstikke leuk om iets terug te horen op mijn verhalen.
Ik realiseer me heel goed dat jullie heel lang hebben moeten wachten op een vervolg, maar deel 3 zal zeker sneller komen.
De ruwe versie is inmiddels klaar, dus twee weken moet lukken.
Groetjes,
Jip.
|
Artie
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 10-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 juli 2018 - 04:18 pm: |
|
SPANNING |
Hi Jip,
Heel goed dat je Benzinepech deel 2 hebt geschreven. Hoe jij in dit deel de spanning tussen wel of niet een echt pak slag, weet op te voeren, vind ik meesterlijk. Nu bleef het vanillesex en spankingspel. Geen echt pak slaag voor straf. Overigens nog steeds heel goed beeldend beschreven.
Die spanning zat ook al in deel 1, maar niet zo sterk. Uiteindelijk kwam het nog net goed, met die benzinepomp in de middle of nowhere, althans voorlopig.
Ben ook stik benieuwd naar deel 3. Of Suus dan een echt een stevig pak op haar billen krijgt met een vervolg met een… In je verhalen heb je verschillende slag instrumenten ten tonele gevoerd: riem, haarborstel en cane. Misschien nu eens een tawse of heb je daar geen ervaring mee….
Ik hoop dat het vervolg binnen een maand komt. Ik vermoed trouwens dat je daar al een deel van klaar hebt.
Verder ben ik het met Meneer M97 eens dat er weinig reacties zijn. Vroeger waren er meer en dat leidde soms ook tot discussies onderling. Waarom kan dat nu niet meer? Word wakker!
Groetjes,
Artie
|
Jip
Productief lid
Bericht Nummer: 37
Aangemeld: 06-2014
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 04 augustus 2018 - 04:30 pm: |
|
Deel 3 |
@Artie,
Bedankt voor je reactie, leuk dat je deel 2 kunt waarderen ook al komt er geen echte straf in voor. Je hebt gelijk dat deel 3 al voor een groot deel klaar was toen ik deel 2 plaatste, maar nog net niet genoeg. Vanmiddag heb ik het af gemaakt en het staat inmiddels online. Ik hoop dat het voldoet aan je verwachtingen. Of er instrumenten in voorkomen en zo ja welke verklap ik nog even niet. Ga zelf maar kijken.
@Mr M,
Deel 3 staat online, precies twee weken naar deel 2. Ik heb dus netjes woord gehouden 
Veel leesplezier!
Groetjes,
Jip.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?