home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

 

Een verhaal van:  
Björn


  Nieuw lid


Beoordeling: 

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:
 (Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 8

Gepost op woensdag 17 juli 2013 - 06:39 pm:       


Het schoonmaakrooster


Hoe de meiden van de Piet Heinstraat er achter kwamen dat hij serieus is




Deel I.

“De volgende personen wil ik dadelijk even spreken.”
De relaxte sfeer van een half uur terug was nergens meer te bekennen. Even had hij nog best soft geleken, Benjamin.
Benjamin: een studiegenoot van Louise, jaartje of 3 ouder dan Emma, een kop groter dan de Lisa, de langste van het stel.
Daar stonden ze dan alle drie naast elkaar, met hun gezicht naar de muur. Stilletjes concentreerden de meiden van huize PH25 zich op hun eigen vodje papier. Hij had gezegd dat ze dat met hun neus tegen de muur omhoog moesten houden. Best lastig met je handen op je rug.
Allemaal hoopten ze dat hun naam niet genoemd zou worden.
“Emma, Lisa, en Louise. Iedereen dus, meiden.”
Geschokt draaide Emma zich om. Haar stukje papier dwarrelde achter de bank. Ze had toch alles goed gedaan? De keuken zag er zo netjes uit dat ze zo haar ouders durfde uit te nodigen.
“Emma, heb ik je gevraagd om je positie te verlaten?”
“Nee, maar...”
“’Maar’ is niet een woord dat ik nu graag hoor Emma.”
Hij legde duidelijk de nadruk op de woorden ‘Maar’ en ‘Niet’.
“Kijk meiden, ik ben niet de beroerdste. Ik moet zeggen dat alles er wat mij betreft prima uitziet. Totdat ik hier-en-daar een kastje opentrek, een meubel verschuif, of een blik op een iets moeilijker te bereiken oppervlak werp. Jullie zullen vast wel weten waar ik op doel, of niet?”
Inmiddels was Benjamin achter Emma gaan staan. Die keek strak voor zich en hoopte dat het missende papiertje geen al te groot probleem was. In een beweging knoopte hij haar broek los, en rukte die op haar knieën.
“Jij was toch van de keuken?”
“Ja...”
“Ja wie?”
“Ja Benjamin.”
“Keurig. Je kunt het dus wel...”
Zijn hand pakte haar arm vast en draaide haar naar zich toe. Met de andere hand legde hij een vinger onder haar kin. Emma keek eerst naar de grond, toen naar de muur over zijn schouder, en uiteindelijk kortstondig in zijn ogen.
“Er kunnen 2 dingen aan de hand zijn. Of jullie hebben net nog genoten van een ovenschotel, of er is gisteren niet afgewassen.”
Emma probeerde zich te concentreren op de lichte sproeten tussen zijn ogen. Het papiertje leek ineens niet zo’n probleem meer.
“Ik denk eigenlijk het laatste Emma, gezien de broodkruimels van jullie ontbijt die nog overal op de tafel liggen. Direct opruimen, dat hadden we toch afgesproken?” Zakelijk, bijna alsof hij het iedere dag zou doen, instrueerde hij haar de stoel uit de hoek van de kamer voor de bank te zetten. Nu snapte ze eindelijk wat hij in hun mailcontact met ‘consentual nonconsent’ bedoelde.

Waar zou hij kijken? Zou hij nu toch nog de kans grijpen die alle mannen zouden grijpen? Zou zij dat erg vinden? Ja, dat zou ze erg vinden. Ze vond het makkelijker, maar o-zo onnatuurlijk dat hij haar strak in de ogen bleef kijken. Twee vingers gleden van haar kin, via haar schouder, naar haar bovenarm. Inmiddels was het een hele hand.
‘Hij had toch gezegd dat het stopgezet kon... Als het niet meer goed... Maar ik heb het verdiend... Als je dit met je eigen kinderen doet dan...’ Dat waren de gedachten die flitsten door haar hoofd.
Zonder dat ze het geheel zelf doorhad was ze al bij de stoel aanbeland. De laatste schuifelende stapjes mocht ze doen zonder de dwingende hand op haar schouder. Ze keek naar de grond voor zich, zag zijn schoenen, zijn benen, en liet vervolgens haar blik omhoog glijden naar zijn rechterhand...


Deel II.

“Je weet vast wel wat de bedoeling is Emma.”
“Ja Benjamin,” stamelde ze.
Ze kon wel door de grond zakken. Weinig gracieus liet ze zichzelf over zijn knieën vallen. Even was ze bang er zo weer af te rollen. Een ferme arm rond haar middel verzekerde haar dat ze voorlopig echter nergens heen zou gaan.
“Duidelijker!”
“Ja Benjamin”
Een meter of twee voor haar stond Lisa. Armen in elkaar grijpend, worstelend met het papiertje. Louise moest er ook nog zijn, ergens schuin achter haar. Ze hadden er evengoed niet kunnen zijn.
“Even het volgende Emma,” sprak hij boven haar hoofd. “We hebben het hier vaak over gehad, en je wist dat dit kon gaan gebeuren. Ik verwacht dat je meewerkt aan je tuchtiging. Lisa, Louise? Luisteren jullie mee? Mooi. Dit hoeft allemaal niet lang te duren. Lisa, jij volgt zometeen.”
Het beeld van Lisa die haar papiertje had laten vallen en daarvoor toch gestraft zou worden, leek even een mooie afleiding. Een scherpe klap, een pijnscheut, een weggemoffeld “ai” en iets later een hand in haar haar, liet de werkelijkheid weer doordringen.

Daar lag ze dan. Het had gisteravond allemaal zo triviaal geleken. Nu was het onwerkelijk. Een schoonmaakrooster, iemand die even een blik komt werpen... Die schotel zou toch wel weer een keer afgewassen worden? Je hebt hem vroeg of laat weer nodig. PH25 had een chronisch tekort aan dat soort aardewerk immers! Ze hield haar gedachten maar voor zich. Benjamin zou er immers vast anders over denken.
Ze had zich zelden zo overgeleverd gevoeld. Haar blik strak op de rond gericht, haar billen ontbloot, hoog in de lucht gestoken wachtend op de volgende klap. En die kwam. Steeds maar weer.
“Je snapt natuurlijk vast wel dat we zo dadelijk even een blik werpen in de keuken, of niet?” sprak Benjamin haar toe in de cadens van de slagen die hij haar uitdeelde.
Moest ze nou antwoorden? Wou hij dat ze stil bleef?
“Emma?!”
“Ja Benjamin,” bracht ze moeizaam naar buiten.
Ze voelde niet langer de afzonderlijke scherpe pijn, maar een doffe, zeurende pijn die zich meester maakte van haar zitvlak. Hoe lang lag ze hier al? Wanneer is dit afgelopen? Waarom moet ik als eerste? De kreten van pijn probeerde ze in te slikken. Het enige wat hoorbaar was, waren zijn hand, haar billen, en hier en daar wat gesteun.
“Sorry! Ik dacht dat...Stop! Alsjeblieft!”
“Je dacht dat het een goed idee was om dingen na te laten, uit het zicht te onttrekken? Je weet net zo goed als ik dat we daar afspraken over hadden Emma.”
“Ja Benjamin! Maar het is maar...”
“Ik ben hier niet om dingen door de vingers te zien, meen ik.”
Emma had haar benen bijna niet meer in bedwang. Ze voelde haar hele onderlichaam trillen. Ze werd gestraft. Verzet had geen zin, ze moest zich hieraan overgeven. Die overtuiging gierde door haar hoofd heen. Zelden had ze het gevoel gehad dat iemand het zo goed met haar voor had als nu.
Het was zo rustig begonnen. Een klap links, toen rechts, en toen weer links. Maar zo langzaam de rustige cadens veranderde in een symfonie aan slagen, zo plots stopte het. De arm om haar middel ontspande. De hand die rustig over haar billen wreef gleed omhoog en trok haar voorzichtig overeind, totdat ze op haar knieën naast hem zat. Deze keer had ze er geen moeite mee om hem aan te kijken.
“We gingen nog even kijken hè? Kom.”
Wankelend kwam ze via de deur in het halletje. In het voorbijgaan keek ze Lisa stiekem in de ogen. Lisa leek er meer moeite mee te hebben dan zijzelf. ‘Het is goed’ probeerde Emma zonder woorden tegen Lisa te zeggen. De deur sloot achter Benjamin en Emma.


Deel III.

Lisa voelde haar hart in haar keel kloppen. Ze zou toch volgen? Wanneer was hij terug? Misschien zou het wel meevallen, Emma was immers ook de stoerste niet! Zijzelf was altijd diegene die het meeste lef had!
PH25 was gehorig, de meiden kenden alle geluiden. Een bestekla vloog open. Metalen eetgerei werd verplaatst. Opmerkingen over “soort bij soort” en “afdrogen” waren duidelijk volgbaar in de gemeenschappelijke woonkamer. Het leek wel een toeristische rondleiding door de keuken. Overal een klein verhaaltje bij.
“Billen naar achteren, rug hol, voor je kijken, meetellen en bedanken. Je krijgt er zes Emma.”
Een duidelijke opdracht. Korte tijd later volgde de uitvoering. Een zwiepend geluid, een door de deur dof klinkende pets en een kreet van Emma deden de zenuwen van Lisa weinig goed. Ze voelde haar maag omdraaien.
“V... V...Vier... Bedankt... Benjamin.”
Bij nummer vijf waren de pauzes tussen de woorden nog langer. Bij nummer zes was het woord ‘zes’ amper hoorbaar tussen de snikken door. Voetstappen richting de deur.
Lisa deed haar best om zo te gaan staan als haar opgedragen werd. Ze ving nog één glimp op van Emma. Make up verlopen, tranen op haar wangen, maar geen paniek. Wederom die geruststellende blik.
“Jij blijft hier staan. Laat me niet merken dat je aan je billen zit, want ik heb nog heel wat akelig spul in die tas zitten, Emma. Trouwens, dat rietje van daarnet? Die ga jij in de gemeenschappelijke trapkast een mooi plekje geven. Klaar voor gebruik.”
“Lisa?”
Het was Benjamin.

Gewoon een probeerseltje.


door reintoch (beheerder) op kleine punten aangepast en de opmaak verbeterd, daarna uit het Verhalen Lab verwijderd


      naar het vorige hoofdstuk/verhaalnaar het volgende hoofdstuk/verhaal      

 

Lees en Beleef
Bevlogen lid

Bericht Nummer: 46
Aangemeld: 09-2019


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op donderdag 02 april 2020 - 11:45 am:       

met zijn drieën op een rij



Wat een mooi beeld. Drie meiden tegen de muur, handen op hun rug, neus tegen de muur.
Met een vodje paper tussen neus en muur. En oh wee als dat vodje valt.
Ik heb het op deze manier even opgeschreven.
Björn doet dat dat zelf heel anders, andersom dus... daar moet je dus langzaam zelf dat beeld opbouwen.

Wat ik ook heel spannend beschreven vind is het klaarmaken van ons slachtoffer voor een spanking: heel terloops en terwijl ze nog helemaal niet bezig is met het feit dat ze onvermijdelijk gestraft gaat worden. Terwijl hij haar broek al uitgetrokken heeft...
En terwijl ze al over zijn knie ligt en zijn klappen al haar neerdalen, is ze nog steeds met andere dingen in haar hoofd bezig.
Totdat de pijn te hevig is.
Als ze kort daarna strompelend wegloopt geeft alleen de blik naar een volgend mede-slachtoffer aan dat het okay is...
Terecht een "bijzonder opwindende spanking". Subtiel anders dan anders.

Je schrijft zelf, Björn, dat het maar een 'probeerseltje' is.
Ik vind het dus heel erg geslaagd. En reintoch blijkbaar ook omdat hij het niet alleen uit het Lab heeft gehaald maar ook bij de "aanbevolen spankingverhalen" heeft gezet. Wellicht dat dit verhaal daarom nog niet eerder door andere lezers opgemerkt is. Hoewel: het heeft wel veel stemmen gekregen..
Ik zag dat het bij dat probeerseltje is gebleven, er staan tenminste geen ander postings vermeld.
Jammer. Ik weet dat het lang geleden is dat je dit schreef, maar dat je je niet uitgeschreven hebt.
Hopelijk stimuleert mijn reactie je met het schrijven van een nieuw spankingverhaal.


het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven


 

SmFan
Nieuw lid

Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 12-2006


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op vrijdag 03 april 2020 - 05:23 pm:       

goed initiatief Lees en Beleef



Leuk dat je vergeten en verborgen verhalen aan het opsporen bent.
Met nog een goede bespreking ook.

best wel leuk spanking verhaal.
Grappig: wat jij beschrijft is ook het spannendste van dat verhaal voor mij.
Ze krijgen gewoon straf, één voor één.
Jammer dat Björn het niet afmaakte. Ik alle drie de dames wel met hun broekje naar beneden willen zien.
Dat gewoon beginnen en dan beginnen te praten...
super
zoek je nog verder... Lees en Beleef


SPANKING ... lekker om te lezen - leuk om te doen ... SM



Een verzoek!


Deze site is bedoeld voor discussies/verhalen/vragen/weetjes die wat langer blijven staan.
We willen jullie daarom vragen:
  zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie.
  kijk even naar de opmaak.
  corrigeer type- en spelfouten
      (een eenvoudige spellingscontrole verschijnt bij de voorbeeldweergave).
  en maak gebruik van de vele opmaak mogelijkheden.
  Echt: het is niet ingewikkeld.
  En wist je dat achter de   button een heleboel verschillende     zitten?


geef hier je reactie op het verhaal en/of op de commentaren van anderen
Je Onderwerp:

Vermeld hier onderwerp, of kopje, of samenvatting, of blikvanger van je reactie.
Je reactie:
Gebruik Opmaakbuttons
Selecteer tekst en klik op de button
of: klik 1 maal voor begincode en nogmaals voor sluitcode
Voor uitleg van de buttons: glij er overheen met je muis
Vet Cursief Onderstrepen maak tekst heel klein maak tekst klein maak tekst groot maak tekst extra groot centreer maak een lijst met bullets maak een genummerde lijst " >
voorbeelden van de beschikbare fonts + instructie opmaak hulp: geeft uitgebreide uitleg -ook van diversen- plus extra mogelijkheden!
onderstaande buttons geven direct resultaat (selecteer dus geen tekst!):
een kop maken: vet + groot (geen tekst selecteren) plaats je e-mail adres (geen tekst selecteren) Maak een hyperlink (geen tekst selecteren) Voeg clipart plaatje toe (geen sluitcode!) trek een lijn (geen sluitcode) maak wit/spatie (geen sluitcode!) maak een dichte bullet (geen sluitcode!) maak een open bullet (geen sluitcode!) maak een vierkante bullet (geen sluitcode!) maak een een curren - een soort bullet (geen sluitcode!) maak het copyrightteken (geen sluitcode!) { voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!) } voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!)  ECHTE komma: voor gebruik BINNEN opmaakcode van een TABEL (geen sluitcode!)

Inlognaam: Gebruiksaanwijzing:
Geef je Inlognaam en Wachtwoord.
Aanmelden is verplicht, kostenloos en heel eenvoudig!
Maak gebruik van de vele opmaakbuttons hierboven!
Wachtwoord:
Opties: Je mag HTML opmaakcode in je bericht gebruiken
Activeer eventuele links in je bericht
Actie: