sm & spanking verhalen & forum

Spanking Forum » Verhalen Forum » Aanbevolen Spanking Verhalen » Vernederd
« Vorig verhaal	Volgend verhaal »

Een verhaal van:
leo

Nieuw lid

Beoordeling:

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:

(Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 4

Gepost op vrijdag 30 maart 2012 - 04:28 pm:

Vernederd

Els raakt steeds meer in verwarring

Leo was een paar dagen voor zijn werk naar Hengelo en Els was na het gezamenlijk ontbijt van plan om nu eens even goed de tijd te nemen om een aantal zaken op Marktplaats te zetten.
Ze haalde de laptop uit het ladekastje en installeerde zich in de bank.
Ze drukte op de aan/uitknop maar er gebeurde helemaal niets. Verwonderd bleef ze naar het zwarte scherm zitten kijken. Nog een keer proberen, hij had toch de hele nacht onder stroom gestaan maar er gebeurde echt helemaal niets.
'Frans,' schoot het plotseling door haar heen en ze voelde dat ze kleurde.
Zou ze hem durven bellen? Ze had zijn nummer nog ergens en Frans had zelf aangegeven dat ze hem altijd kon bellen als er iets was.
Ze voelde de spanning in haar lichaam toenemen toen ze terugdacht aan de eerste keer dat Frans de laptop was komen repareren.
Ze had er nog lang over nagedacht en in haar hoofd van genoten. Leo had ze het uiteindelijk niet verteld, ze wist eigenlijk zelf niet waarom.
De behandelingen van Leo waren toch anders; niet zo gebiedend als Frans was geweest en ook niet zo hard. Ze had nog dagen last gehad van gevoelige billen en elke keer als ze er weer aan terugdacht voelde ze dat ze vochtig werd.
Zo nu ook en ze besloot om te gaan bellen.
“Frans,” klonk het kortaf door de telefoon.
“Frans, je spreekt met Els, je hebt een aantal weken geleden mijn laptop gerepareerd en nu doet hij het weer niet. Zou jij er weer even naar kunnen komen kijken,” zei Els door de telefoon.
Gespannen hield ze de telefoon vast en ze merkte dat ze een beetje trilde.
“Dat komt nu slecht uit want ik kan niet van huis weg want er wordt vandaag een pakje bezorgd. Maar misschien is het een optie als jij met de laptop naar mij toekomt,” zei Frans.
Els wachtte even met antwoorden en bedacht wat ze zou doen.
“Neem je nog een beslissing”? klonk het streng aan de andere kant van de lijn en haastig zei Els: “Ja, ja dat is goed, zeg maar hoe laat en waar ik moet zijn.”
Frans zei dat ze nu kon komen en noemde het adres en hing op.
Het was niet ver weg, ongeveer een kwartier met de auto en Els bleef even besluiteloos zitten.
“Waar begon ze aan,” vroeg ze zich af maar ze kon niet ontkennen dat haar hele lijf inmiddels stijf stond van de spanning en het vooruitzicht om weer zoiets mee te maken als de vorige keer wond haar enorm op.

Ze besloot nog even onder de douche te stappen en bedacht intussen wat ze aan zou trekken.
Ze koos voor een zomers jurkje en stapte met de laptop in haar autootje.
Frans woonde in een oud huis in een rustig gedeelte van het dorp met een monumentale voordeur.
Toen ze voor de deur stond met de laptop onder haar arm begon ze toch weer te twijfelen. Ze kon nu nog terug en het hele avontuur vergeten.
Ze drukte op de bel. Het duurde even voor er een reactie kwam, die kwam uit een speakertje uit de muur met de stem van Frans dat ze in het halletje even moest wachten.
De deur sprong open en ze liep naar binnen. Het was een marmeren hal met weer een gesloten deur en ze liep automatisch naar die deur die tot haar verwondering op slot bleek te zitten.
Ze keek om zich heen en wist niet goed wat te doen.
“Kleed je maar uit,” klonk de stem van Frans plotseling, “en leg de laptop maar in het kastje naast de deur.”
Els keek verschrikt om zich heen om te bepalen waar de stem vandaan kwam en zag boven in de hoek van het halletje een bolletje hangen waar het geluid uit kwam.
Ze aarzelde en bedacht dat ze nog steeds de deur uit kon lopen maar het verlangen was te sterk en ze trok langzaam het jurkje over haar hoofd.
Zou dit zo de bedoeling zijn of zou alles uit moeten?
Het dilemma werd vanzelf opgelost doordat de stem van Frans zei: “Alles uit!”
Ze realiseerde zich dat hij haar dus kon zien.
De aarzeling sloeg weer toe maar ze trok toch haar slipje uit en maakte haar BH los.
Ze pakte de laptop en legde die in het kastje naast de deur.
Ze hoorde dat aan de andere kant van de muur het kastje werd geopend en haar laptop werd gepakt.
Daar stond ze dan, helemaal naakt bij iemand in huis die ze één keer had ontmoet maar waar ze ontzettend naar verlangde om dat nog een keer mee te maken.

Voor haar gevoel duurde het nu al heel lang en ze merkte dat ze het koud begon te krijgen wat ze ook aan haar tepels merkte die van de spanning en de kou groot en stijf waren geworden.
Ze begon zichzelf inmiddels ook voor gek te verklaren en de gedachte om haar kleren aan te trekken en weg te gaan begon steeds indringender te worden.
Ze kromp van schrik in elkaar toen voor haar gevoel heel hard de bel ging.
Voordat ze zich realiseerde dat ze naakt was ging de deur open en stond er een postbode in de hal die haar met grote ogen stond aan te kijken.
“Oh sorry mevrouw, ik kwam een pakje bezorgen,” zei hij bedremmeld terwijl hij intussen zijn ogen goed de kost gaf.
Hij had een klein bruin pakje in zijn hand wat hij aan Els overhandigde.
“Els wil jij dat pakje even aannemen en voor ontvangst tekenen,” klonk het uit de luidspreker.
Volkomen verbouwereerd pakte Els het pakje aan en merkte dat de postbode nog steeds verlekkerd naar haar stond te kijken.
“Nou, waar moet ik tekenen?” vroeg Els kwaad en pakte het papiertje uit de hand van de postbode waar ze met de aangeboden pen snel een krabbel op zette.
De postbode liet zijn ogen nog een keer langs haar lichaam gaan voordat hij zich omdraaide en glimlachend zei: “Bedankt Mevrouw en U ziet er prachtig uit."
Voor Els was de maat vol, ze pakte haar kleren en begon zich aan te kleden maar toen ze de deur open wilde doen merkte ze dat er aan de binnenkant geen deurknop zat.
De binnendeur ging open en Frans pakte haar bij haar arm en zei: “Meekomen jij.”
Ze gehoorzaamde automatisch en liet zich meeleiden het huis in.
Frans hield haar nog steeds bij haar arm en duwde haar een kamer in die ingericht was als kantoor.
Els zag haar laptop open op het buro staan en hij deed het weer want hij stond op het startscherm.
In de hoek van de kamer stond een soort massagetafel en Els herkende attributen om je armen en benen vast te zetten.
Frans leidde haar naar de massagetafel en zette haar met haar voorkant ertegen aan.
Hij liet haar los en pakte haar jurk aan de onderkant en trok die over haar hoofd uit. Daarna trok hij haar slipje naar beneden en Els stapte eruit. Hij maakte haar BH los en ze stond weer naakt voor de tafel.
Frans had al die tijd niets gezegd. Hij liet zijn handen over haar rug en billen glijden en Els huiverde van genot.
“Gehoorzaamheid en geduld zijn de eerste vereisten van een slavin Els,” zei Frans.
“Jij gaat nu gestraft worden voor je ongehoorzaamheid en je ongeduld en allebei die aspecten gaan we de komende tijd uittesten”.
Els luisterde naar de stem en merkte aan zichzelf hoe sterk ze verlangd had naar dit moment maar vroeg zich toch ook af wat Frans bedoelde met “de komende tijd”.
Ze hoorde dat Frans wegliep en iets pakte. Hij kwam terug en duwde haar het pakje in haar handen wat net bezorgd was en zei: “Maak maar open dan weet je waarmee je gestraft wordt voor je ongehoorzaamheid.”
Verbaasd pakte ze het pakje aan en maakte het open. Er zat een zwarte leren karwats in met een handvat in de vorm van een penis.
Ze schrok want ze wist hoe zeer dat kon doen maar tegelijk voelde ze zich vochtig worden.
“Ga maar op je buik liggen,” zei Frans en toen ze lag werden haar benen door hem wijd getrokken en vastgezet waarna hetzelfde met haar armen gebeurde.
Frans liet haar enige tijd zo liggen en ze hoorde dat hij weer achter zijn buro zat.
Ze lag gespannen te wachten maar toen het langer duurde ontspande ze langzaam.
Plotseling voelde ze vingers langs haar kut gaan die inmiddels drijfnat was en kennelijk was Frans heel stil opgestaan en naar haar toegelopen.
“Je bent er dus klaar voor,” zei Frans.
Ze spande voor de eerste klap die inderdaad kwam en voor haar gevoel daverend op haar billen kletste.
wordt vervolgd.

naar het vorige hoofdstuk/verhaal

naar het volgende hoofdstuk/verhaal

leo
Beginnend lid

Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 08-2011