Een subje uit een nalatenschap
Om mijn komst niet te verraden liet ik mijn auto een eindje voor mijn huis staan, bij de ingang van het oude kerkhof. Toen ik het huis in het vizier kreeg, zag ik haar auto in de oprijlaan naar het grote ijzeren hek staan. Mijn hart begon sneller te kloppen. Maar misschien was er niets aan de hand, misschien kwam ze alleen maar de paarden verzorgen. Ik opende de voordeur zonder enig geluid te maken. Door het gangetje naar de woonkamer, de deur stond halfopen. Daar wachtte me de tweede veel grotere verrassing: vrouwenkleren die snel en slordig waren uitgetrokken en op een stoel gegooid, jeans, een trui, sokken, schoenen, maar ook een bh en een slipje. Ik pakte ze zorgvuldig bij elkaar en borg ze op in de hutkoffer.
Waar zou ze zijn, zonder slipje? In de badkamer was een voor de hand liggend antwoord. Maar mijn intuïtie zei me eerst het zijkamertje te verkennen waar Tante de spullen bewaarde uit haar vroegere voetverzorgingspraktijk. Sinds ze hier op het platteland was komen wonen, had Tante bij mijn weten nooit meer iemands voeten verzorgd, maar ze had haar behandelbank, haar behandelstoel, de kast met de motor en andere apparatuur opgesteld, alsof ze nog dagelijks aan het werk was.
Met een uiterste inspanning onderdrukte ik mijn nervositeit bij het openen van de deur naar het kamertje. Toen de deur nog maar even op een kier stond, viel me de grootste verrassing al in het oog. Cecilia lag op haar rug op Tantes behandelbank. Het achterpand van de bank was omhoog geklapt, zodat ze daar met haar rug tegen op kon liggen. Daardoor zag ik haar gezicht niet, en zag zij de open kierende deur evenmin. Ze lag daar met haar benen gespreid en geknikt over de beide onderpanden, die in een driehoeksvorm tegen elkaar omhoog gezet waren. De bank stond schuin voor me, zodat ik haar kon zien vanaf haar linkerschouder tot aan haar rechter bovendij. Haar outfit was adembenemend. Ze droeg sexy witte kousen met een kanten boord, een rijke rode jarretelgordel en dito bh. De bh was boven haar borsten opgestroopt. Met haar linker arm hield ze een tijdschrift vast, ik zag meteen dat het een sexblad was. De bladzij waar zij op keek -en ik nu dus ook- bevatte een grote foto van een vrouw die vrijwel net zo gekleed was als zij, maar die alleen met haar armen wijd gespreid op een schoorsteen steunde en haar rode blote billen naar achteren stak.
Cecilia's rechterhand was druk aan het werk tussen haar bovenbenen. Ik kon wel raden wat ze aan het doen was, temeer omdat ze één stuk door hijgde en kreunde, zij het dan weer in toenemende, dan weer in dalende intensiteit. Blijkbaar had ze daardoor ook de deur niet horen opengaan.
Ik zag het allemaal een paar minuten met grote belangstelling aan. Maar daarop trok ik mijn camera uit de zak van mijn colbertje, ik zwaaide de deur resoluut open, en drukte af.
Het was al bijna een half jaar geleden dat Tante was overleden. Ze had mij er bijgehaald toen ze euthanasie kreeg, en tot mijn eigen verbazing had ik mij erbij laten halen. Mijn verbazing werd groter toen ik te horen kreeg dat ze mij tot universeel erfgenaam had benoemd. De kortstondige echtgenoot die haar van de voetverzorging naar het landleven had getransporteerd, was rijk geweest, niet schatrijk, maar toch rijk. Ik had meteen mijn baan voor de helft opgezegd, en woonde nu vier of vijf dagen in de week op de voormalige boerderij. Formeel behoorde die tot het gehucht Oostwollingboermarke, maar hij lag een paar honderd meter van de dichtstbijzijnde boerderijen af. Met het huis erfde ik ook het vee en de have.
Het vee bestond uit katten, kippen en paarden. Van paarden had ik geen enkel verstand, maar Tantes voormalige gedienstige des te meer. Cecilia dus. Zij kwam uit deze streek en was ook met een inboorling getrouwd. Ze had voor Tante het huis schoongemaakt en het vee verzorgd, steeds wat meer uren per week naarmate Tante hulpbehoevender werd. Ze ging er als vanzelfsprekend van uit dat ik haar dienstbaarheid zou overnemen, en stelde zelf haar werktijden vast. In elk geval kwam ze dagelijks tegen het einde van de middag de paarden verzorgen, een geëmeriteerde hengst en een levenslustige merrie, elk in een afzonderlijke wei.
Het was een eigenaardig vrouwtje, Cecilia. Soms heel vrijmoedig en dan weer heel bedeesd, blozend bij elk plagerijtje. In de zomer ging ze bepaald uitdagend gekleed, korte strakke rokjes en dito truitjes, de lippen ordinair rood geverfd. Geen bh en ik vroeg me wel eens af of ze wel een slipje droeg. Tot ik de kans had dit te verifiëren terwijl ze in de paardenstal over de rand van de voederbak hing om daar een emmertje uit te pakken. En ja hoor, ze droeg een slipje, een string.
Toen ik er al enige maanden woonde, was ik begonnen de grote zolder leeg te ruimen die nog alle objecten bevatte die een heel leven gevuld hadden. En daarbij had ik een opmerkelijke vondst gedaan: enkele koffers vol met lingerie. Niet zomaar ondergoed, maar sekslingerie van de uitdagendste soort, slipjes zonder kruis en allerhande speelpakjes. Wat voor geheim opwindend seksleven had Tante wel geleid?
Wat me al meteen was opgevallen, was de grote verzameling van paardentuig die Tante had nagelaten. Op wel vier plaatsen in het huis hing een aanzienlijke collectie, en ook op de zolder trof ik weer heel wat riemen en zweepjes aan. Blijkbaar was die echtgenoot -die ik nauwelijks gekend had en ook in gedachten weigerde Oom te noemen- een verwoed paardenliefhebber geweest. Dat bleek ook wel uit de weinige boeken die het echtpaar had nagelaten.
En nu, enkele weken geleden, was het mij voor het eerst opgevallen dat iemand mijn huis bezocht als ik er, iedere week twee of drie dagen, niet was. Al een van de eerste dagen nadat ik hier was komen wonen, had Cecilia mij aangetroffen in de gang, terwijl ik naakt op weg was naar de badkamer. Ik had haar toen verboden zomaar binnen te komen en haar gevraagd mij haar sleutel te geven. Maar nu viel het mij op dat allerlei dingen niet precies op hun plaats stonden, en naarmate ik daar meer op lette vermeerderden de aanwijzingen zich. Cecilia had dus blijkbaar toch nog een sleutel, en die gebruikte ze om zich toegang te verschaffen op de dagen dat ik er niet was. Dat was tenminste wat ik veronderstelde. Maar wat kwam ze doen? Ze gebruikte mijn douche en mijn bad, dat had ik algauw vastgesteld. Maar ze kwam ook op andere plaatsen, waarom? Dat raadsel was nu opgelost.
Cecilia liet van schrik het seksblad vallen en klauterde van de bank. Dat was vanuit die stand nog niet zo heel eenvoudig, zodat ik nog een paar foto’s kon maken voor ze van de bank af was. Ze had haar positieven nog genoeg bij elkaar om te bekijken of ze langs me heen de deur uit kon glippen, maar zag in dat dit niet zou lukken. Dus liep ze maar snel naar de uiterste hoek van de kamer, wat mij weer de gelegenheid bood haar billen te fotograferen. Ik wist al van die gelegenheid in de paardenstal dat die, met hun uitbundige ronding, heel bezienswaardig waren.
Haar borsten hielden haar figuur in evenwicht, zoals ik nog even kon vaststellen voor ze daar snel die rode bh overheen trok. Haar onderbuik kon ze alleen met haar handen bedekken. Maar wat me nu als ik aan dat moment terugdenk nog het meest opwindt, is de rode gloed die opwelde over haar hele gezicht en vervolgens ook haar nek en schouders doortrok. Ze wist kennelijk niet waar ze zich het meest voor moest schamen, voor haar naakte onderlijf of haar hoerige kleding.
Ik maakte nog een laatste foto en stak toen de camera in mijn zak. Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek haar aan, alsof ik op een verklaring wachtte. Maar er viel niet veel te verklaren.
“Laat me de kamer uitgaan. Alstjeblieft.”
Dat was alles wat ze uit kon brengen.
“Geen sprake van. Je weet heel goed dat ik niet wil dat je hier zomaar binnenkomt. Dat is dus huisvredebreuk. En ik vind het heel pijnlijk je zo te moeten aantreffen. Ik denk dat ik er de politie maar eens bijhaal.”
“O nee, alstjeblieft niet. Ik heb toch niets kwaads gedaan.”
“Je ligt daar jezelf te bevredigen in mijn huis zonder een slipje aan, en dan heb je niets kwaads gedaan?”
“Ik bedoel, afgezien van de moraal. Ik heb toch niets iets gestolen of zo.”
“Dat hoop ik. Maar dat wil ik dan eerst wel eens nagaan.”
“Echt niet.”
Ik keek rond door de kamer. De bank, de behandelstoel, de kast met de motor, en het paardentuig aan de muur. Ik kreeg een idee.
“Cecilia, ik wil dat je op je knieën op de behandelstoel gaat zitten.”
“Waarom? Nee, dat wil ik niet. Laat me alstjeblieft naar de kamer gaan om me aan te kleden.”
“Ik heb je kleren opgeborgen. Er is in de kamer niets om aan te trekken. Als je wilt kun je naakt in je auto naar huis rijden. En anders moet je op je knieën op die stoel gaan zitten. Meer keuzemogelijkheden heb je niet.”
Je zag haar aarzelen, je zag haar serieus overwegen om de eerste optie te kiezen.
“Waarom moet ik op die stoel gaan zitten?”
“Dat zul je wel zien.”
Ik pakte het seksblad van de grond en bladerde het door. Allemaal vrouwen en meisjes in verregaande staat van ontkleding die op het punt stonden op hun billen te krijgen of het al kregen. Ik nam aan dat ze het verband wel begreep.
“OK dan.”
“Wacht even.”
Ik sloot de deur achter me, liep naar de behandelstoel, en klapte de beide verlengstukken omhoog, die een zittende cliënt ondersteuning onder zijn bovenbenen moeten geven. Daarna trok ik me weer terug, om haar niet af te schrikken. Ze deed een paar hulpeloze stappen in de richting van de stoel en klom erop, met haar onderbenen op de verlengstukken en haar handen op de leuningen. Ik pakte een paar riemen van de muur en liep op haar af. Meteen sprong ze van de stoel af en rende terug naar haar hoekje.
“Dat wil ik niet. Dan kun je alles met me doen wat je wilt.”
“Inderdaad, dat heb je goed gezien, Cecilia. Dat is ook de bedoeling.”
Weer een lange aarzeling, tussen angst en fascinatie? Uiteindelijk nam ze haar positie toch weer in. Ik bond haar beide onderarmen stevig vast aan de stoelleuningen. Dat dwong haar schouders ver naar beneden -ze legde haar voorhoofd op de rugleuning- waardoor haar fantastische billen relatief ver omhoogstaken. Ze duwde haar bovenbenen tegen elkaar maar kon toch niet verhinderen dat haar kut bijna in volle glorie te zien was, nog opengevouwen en nat van het masturberen. Mijn penis groeide met de seconde. Maar ik had vooralsnog andere plannen.
Ik pakte een derde riem van de muur en vouwde die dubbel.
“Spreid je knieën. Ik wil je kut zien.”
Als antwoord kneep ze haar dijen alleen nog dichter tegen elkaar. Ik zwaaide uit met mijn arm en legde met volle kracht de riem over haar billen. Het kwam aan als een schok, ze richtte zich zo ver mogelijk op maar gaf geen kik. Ik haalde uit voor een tweede slag, een derde. Leer doet zeer, maar het is niet het ergste wat een bips kan overkomen. Ze bewoog haar billen, trok aan haar riemen, maar hield vol, misschien wel twintig slagen lang. Toen ontsnapte haar een diepe zucht en spreidde ze haar benen.
Ik legde de riem neer op haar rug en wandelde de kamer uit. Natuurlijk ging ik niet kijken of ze wat gestolen had. Ik zette een kop koffie en bedacht wat ik verder met haar kon doen. Wat een rijkdom aan mogelijkheden!
Toen ik terugkwam in het zijkamertje, lag ze op haar buik op de stoel, de voeten steunend op de grond, de billen overdadig rood gekleurd. Niets beters dan leer voor een kleurtje. Ze begon meteen te tetteren, dat ze niet langer meedeed, dat ik haar meteen los moest maken, dat ze anders zelf wel naar de politie zou gaan, enzovoort. Ik gelastte haar kortaf haar snater te houden en toen ze dat niet deed, nam ik opnieuw de riem ter hand. Dat hielp.
Ik gaf haar nu de opdracht haar voeten weer op de stoel te brengen en bracht haar in een gehurkte houding met haar voeten op de verlengstukken. Die houding was een stuk ongemakkelijker dan de eerste, maar deed haar billen nog eens zo prominent de lucht in steken. Voor de eerste keer voelde ik met mijn hand hoe ze gloeiden. Ze rilde toen ik haar aanraakte. Ik ging door haar klappen te geven, nu met mijn handen wat ze goed verdroeg, zij het wat minder als de klappen op haar dijen vielen. Ik trok haar de kousen uit om het effect op haar dijen beter te zien.
Al met al had ze wel een uur aan die stoel vastgekluisterd gezeten voor ik haar losmaakte. Dat was nogal riskant. Ze vloog meteen de kamer uit, zocht even naar haar kleren, maar rende daarna in rode bh en gordel het huis uit om achter het stuur van haar auto te duiken. Natuurlijk had ik het sleuteltje onder mijn hoede genomen. Ze stapte uit en begon de oprijlaan af te rennen. Maar toen er over de weg langs het begin van de oprijlaan een auto passeerde, dook ze meteen achter een rododendron. Blijkbaar bracht die ervaring haar tot het inzicht dat ze toch maar beter niet naakt naar huis kon rennen. Ik weet niet waar ze banger voor was: voor vreemden of voor bekenden.
Toen ik haar beval naar binnen te komen, gehoorzaamde ze gedwee. Ik nam haar echter meteen weer mee naar buiten. Bij het paardentuig in de stal had ik ooit ook twee leren handboeien gevonden, eigenlijk toch geen paardentuig. Ik trok haar de bh en het gordeltje uit, stelde haar op met haar rug tegen de buitenmuur, en maakte haar polsen met behulp van de boeien achter haar vast aan twee haken aan de muur. Dat duwde haar borsten even sterk omhoog als de behandelstoel het haar billen had gedaan. Het was voor midden november met zo’n 10 graden niet koud maar toch geen weer om naakt buiten te lopen. Ik begon wat met haar tepels te spelen.
“Vertel me eens hoe je aan die fraaie lingerie komt.”
Ze gaf me eerst geen antwoord, maar toen ik uit alle macht aan haar tepels begon te trekken, bedacht ze zich.
“Au, au! Gekocht.”
“Dat lieg je”, zei ik, terwijl ik haar een paar flinke klappen boven op haar borsten gaf, “dat spul is van Tante.”
Met flinke rukken aan haar tepels en petsen op haar borsten kreeg ik geleidelijk het verhaal eruit. De lingerie was niet van Tante afkomstig maar van haar echtgenoot. Die had allang voor dat tante in beeld kwam een seksuele relatie met Cecilia gehad. Op het punt van seks had de man weinig fantasie gehad, het was erop en erover, zoals Cecilia het uitdrukte, haar eigen vent maakte er nog meer van. Maar daarnaast was de man een lingerie-fetisjist geweest. Het kwam erop neer dat Cecilia bij haar huishoudelijke werkzaamheden altijd rondliep in kostbare bh's, gordels en kousen, bustiers, torseletjes en speelpakjes, doorgaans in rood en wit. Meneer stelde zich zo op dat hij daar steeds naar kon kijken en dat wond hem zo op dat hij haar meerdere beurtjes per dag gaf. Nadat Tante ingetrokken was, was dit gebruik even onderbroken, maar binnen twee maanden liep ze alweer openlijk zo door het huis. Tante vond dat niet leuk, ze bleef in haar eigen vertrekken en bemoeide zich niet met het huishouden. Maar kennelijk had ze haar schepen achter zich verbrand en moest ze noodgedwongen de situatie aanvaarden zoals die was.
Ja, Cecilia had wel eens gedacht dat meneer niet helemaal op natuurlijke wijze aan zijn einde was gekomen. Toen dat droeve voorval plaatsvond, had ze uiteraard verwacht dat ze meteen de laan uit zou vliegen, maar Tante had haar de dag na de begrafenis opgebeld en gevraagd waar ze bleef. Toen ze arriveerde, lag de lingerie al klaar... Tante nam gewoon de rol van haar echtgenoot over! Zeker, inclusief de beurtjes. Tante was dol op beffen en ook niet vies van het gebruik van een dildo. Er was één significant verschil met vroeger: als Tante over Cecilia's inspanningen niet geheel tevreden was, trok ze Cecilia over haar knie om haar een pak voor haar billen te geven.
“O, daar was je dus al aan gewend. Waarom maakte je dan zo'n spektakel?”
“Tante sloeg lang niet zo hard als u en alleen met haar handen of met een haarborstel. Dat was wel uit te houden.”
Ja, Cecilia gaf toe dat ze wel van billenkoek was gaan houden. Vandaar dat ze zo verdiept was in dat spanking blaadje. Tante had daar een hele collectie van gehad.
Dit opende allemaal weidse perspectieven. Ik deelde Cecilia mee dat we vanaf morgen op de oude voet voort zouden gaan.
“Maar nu heb ik een probleempje . Want als jij klappen op je blote bips lekker vindt, kan een gewoon pak slaag niet meer als straf beschouwd worden. En straf heb je toch wel degelijk verdiend! Maar daar zal ik wel iets op vinden.” Cecilia stond rillend met haar blote billen tegen de wit gesausde muur en keek er blijkbaar niet naar uit.
Ik haalde het paardentuig uit de tuigkamer, maakte haar los van de muur, en begon haar in het tuig te wurmen. Een deel dat kennelijk voor de kop van het paard bestemd was, kon fraai om haar bovenlichaam gesnoerd worden zodat de riemen haar borsten omhoog drukten. De armen op de rug met haar polsen aan elkaar gesnoerd op het stuitje. Een andere riem strak tussen haar billen en geopende schaamlippen door. Vervolgens legde ik een zadel op de regenton en maakte daar stijgbeugels aan vast. Met enige moeite slaagde ik erin Cecilia op het zadel te hijsen, met haar voeten aan weerszijden in de stijgbeugels. En nu, van hop, paardje, hop, in en uit het zadel alsof ze op een dravend paard zat! En elke keer als haar billen uit het zadel omhoogkwamen, knalde er een zweep door de lucht, die meestal haar billen raakte. Diepe rode voren trokken door haar huid. Ik moest Cecilia manen niet zo hard te gillen, omdat zelfs in deze omgeving een passant anders iets zouden kunnen horen.
Steeds sneller dwong ik haar te galopperen. Na een kwartiertje paardrijden op de regenton had Cecilia het bepaald niet koud meer, het zweet gutste integendeel over haar blote lijf. Ik haalde Tantes vibrator uit het huis, wreef Cecilia's kontje met wat boter in en bracht het instrument snorrend en wel naar binnen. Op de regenton zittend kon Cecilia het binnenhouden, en daar deed ze ook wel haar best voor, want ik bedreigde haar met nog veel meer slaag als de vibrator uit haar kont zou glippen. Tegelijk moest ze toch doorgaan met dat paardrijden, zij het nu met hele lichte wipjes. ‘Zo gaat een damespaard, een damespaard, een damespaard...’ Natuurlijk gleed die vibrator zo toch een keer op de grond.
Dat was het sein om haar van de regenton af te halen en in te spannen in het kleine wagentje -speeltuig voor kinderen- dat ook nog ergens in de schuur stond. Nog steeds de borsten omhoog en de handen op de rug, het hele lichaam in het tuig gesnoerd waardoor de bomen van het wagentje gedragen werden. Ik frommelde mij met enige moeite op de bok -mijn knieën kwamen zowat tegen mijn kin- en liet opnieuw de zweep door de lucht knallen. Zo reden we kriskras over het erf, rondom de verschillende schuren en bijgebouwen. Alleen als ik wilde dat ze wat harder liep, liet ik de zweep nog op haar rug of haar dijen neerkomen, het leek me beter haar bips nu maar even te sparen.
Intussen zon ik op het volgende bedrijf. Ik liet Cecilia zichzelf uit het paardentuig hijsen. Zodra ze eenmaal naakt op het erf stond, weigerde ze beslist elke verdere medewerking. Met Tante was het altijd leuk geweest, maar ik was een sadist die haar echt pijn wilde doen. Ik moest haar nu in herinnering brengen dat ik bepaalde foto's had gemaakt die misschien bij haar ‘vent’ niet op onverdeeld enthousiasme zouden kunnen rekenen. Dat hielp, ze liet zich morrend meetronen naar de behandelkamer, waar ik haar op haar rug op de bank legde, en haar met haar benen door de lucht liet fietsen, haar nog maar eens aansporend met de riem. Toen ze het niet meer op kon brengen, riem of geen riem, liet ik haar in die houding liggen, de benen gestrekt uiteen in de lucht, en boog ik me over haar heen om haar te beffen. Het was of ik een knop omdraaide, zo heftig was meteen de reactie van haar clitoris op de aanraking van mijn tong. Ze had bijna meteen een orgasme. Ik vroeg haar of dat bij Tante ook altijd zo was, en concludeerde dat ze het dan kennelijk bij mij toch minstens nog net zo leuk had als bij Tante. Dat was te snel geconcludeerd, zo maakte ik op uit haar onsamenhangende reactie.
Ik troonde haar nu mee naar het kippenhok dat in geen weken schoongemaakt was. Dat was werk waar ze een broertje dood aan had. Ik had haar een slordig gordeltje met kousen aangetrokken, en een boven haar borsten opgestroopt hemd, alles wit. Maar ook met grote kaplaarzen aan Ik gaf haar opdracht het hok te verschonen en daarbij alle vieze stro in een kruiwagen naar de mesthoop te rijden. Een hele klus in de nu snel invallende schemer.
In het kippenhok hing een voederbak aan het plafond waar de kippen uit konden pikken. Cecilia moest op haar rug in het schone stro gaan liggen, ik deed haar voetboeien om en hees haar voeten daarna omhoog om ze aan de haak vast te maken waar de voederbak aan hing. Ze steunde nu alleen nog met haar schouders op de grond. Ook haar polsen maakte ik nog eens aan elkaar vast. Zo liet ik haar een half uurtje hangen.
Omdat inmiddels zo donker was dat ze vanaf de weg of vanaf naburige erven niet meer gezien kon worden, liet ik haar ook meteen de paarden verzorgen. Ze was bang toch gezien te worden en gleed uit nervositeit aan het begin van de paardenwei uit, in de zwarte modder. Ik liet haar zich daar nog eens flink in rondwentelen voor ik haar toestond overeind te krabbelen. Toen ze vervolgens de waterbakken voor de paarden gevuld had, nam ik de slang van haar over om haar zelf helemaal schoon te spuiten, met die kleren nog aan. Omdat dat onvoldoende effect had, liet ik haar met behulp van een krukje in de regenton stappen. Ik waste haar bovenlijf met mijn handen en met een ruige borstel, en, nadat ze weer uit de ton was gekropen, ook haar onderlijf.
De temperatuur daalde nu vrij snel, dus liet ik haar maar weer eens flink heen en weer draven om haar warm te houden. Heen en weer tussen het kippenhok en de paardenwei, terwijl ik haar halverwege met de zweep opwachtte om haar over haar rug of op haar billen te slaan. Tenslotte liet ik haar in de paardenstal naakt op haar buik over een van de balken hangen en gaf ik haar in die houding nog eens een flink pak slaag met een eindje hout dat kennelijk voor dit doel op maat was gezaagd.
Precies twaalf uur, de temperatuur nog net boven het vriespunt. In deze buurt is al het boerenvolk naar bed, in de boerderijen zijn alle lichten uit. Cecilia komt de oprijlaan af, naakt op de rug van de merrie gezeten. Ze heeft alleen laarzen aan die in de stijgbeugels steken. Ze zit stijf op het zadel om de vibrator in haar anus op zijn plaats te houden. Maar eigenlijk blijft ze net boven het zadel zweven omdat de aanraking met haar geteisterde billen zo pijnlijk is. Lady Godiva! Ik rijd op mijn fiets achter haar aan en stap voortdurend af om foto's te maken. We gaan een rondje van een uur of anderhalf door de omgeving maken, zoveel mogelijk over bospaden.
Ga ik nu te ver? Zal Cecilia morgen nog terugkomen? Ik denk het wel, ik ben er bijna zeker van. Wat zal ik dan allemaal nog meer met haar doen?
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?