MeesterPaul
Beoordeling: Stemmen: 1 | Gepost op vrijdag 08 februari 2002 - 11:26 pm: | |
Die kleine traan die valt Vervelend hoor dat ik dus eigenlijk voor d. kies: het vernederen als genot. Want het spelen van het spel tussen meester en onderdanige, dat is mijn spel. Dan hoeft er haast niets te gebeuren, of ik geniet al. Zoiets simpels als: ga met je gezicht naar de muur staan. Maar als ik kan straffen, wordt het genieten wel extra. Natuurlijk is het voor mij noodzakelijk dat degene die ik straf ook gestraft wil worden: daarvoor kiest, daar -uiteindelijk- van geniet. Maar dat is een absolute voorwaarde voor mij: niet een bron van genot. Nee dat is die kleine traan. Of de stem die de pijn verbijt. Dat ze zich niet wil laten kennen, maar dat je haar pijn doet. Eigenlijk heel wreed dus. Om daar van te genieten. Want ik vind me zelf allesbehalve wreed. Toch ben ik dat dus wel Meester Paul 15/01/2001 0:12
|