sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

MisTique Beginnend lid Bericht Nummer: 7 Aangemeld: 05-2013 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op maandag 01 juli 2013 - 01:25 am:    Dapper van je Hoi Zuna, Allereerst mijn complimenten voor jouw moed om zo open en eerlijk te schrijven over waar je vandaan komt, en wat je nu in jezelf aan het ontdekken bent. Ik herken een klein stukje uit jouw schrijven, maar dan vanaf een andere kant. Ook ik heb een groot deel van mijn leven te maken gehad met mishandeling, onvrijwillig gedomineerd worden en ben meer dan eens verkracht. Alsof dat alles niet complex genoeg was kon ik op een bepaald moment niet meer om onderdanige gevoelens in mijzelf heen, en ben ik de lange weg van verwerken en mezelf leren (en durven) zijn opgegaan. Ik kan me zo goed indenken dat het je beangstigd om dominant te zijn terwijl jij zelf als geen ander de schade kent van negatieve dominantie. Ik noem het bewust zo, want binnen veiligheid en vertrouwen de ander toe staan om te mogen domineren is iets compleet anders dan dominantie binnen het aspect van mishandelen. Je schrijft dat zijn twijfels voor een deel iets in de weg staan, kan het zijn dat zijn twijfels een voortvloeisel zijn uit iets dat hij (aan)voelt? Mijn ervaring binnen D's is dat wisselwerking een heel krachtig iets is, er zijn momenten dat ik mij niet kan overgeven aan mijn partner omdat ik aanvoel dat hij in dat moment mij niet domineert omdat dat aansluit op zijn gevoel, maar hij het doet vanuit het willen geven aan mij wat ik nodig heb. Dat klinkt verwarrend, dat realiseer ik me terdege maar ik wilde het toch graag met je delen. Hoe verwarrend het voor jou misschien ook is, ik denk dat het goed is dat twijfel bij hem rood licht is voor jou. Misschien kun je hem helpen om samen in gesprekken erachter te komen wat hij van jou nodig heeft in zijn momenten van twijfel? Je kunt wel alles proberen eenzijdig vanaf jouw kant als Domme in te vullen maar dan bestaat er een reële kans dat je de plank misslaat. Mijn ervaring is dat open en eerlijk communiceren (hoe moeilijk soms ook) daarin meer brengen kan. Je schrijft dat jij hem meestal beter kent dan hij zichzelf kent, kan dat bij hem zijn twijfels versterken? Is het misschien een idee dat jij hem helpt in het meer inzicht krijgen in zichzelf? Zodat hij op zijn beurt jou inzicht kan geven. Zomaar wat gedachtenspinsels van mijn kant bij het lezen van jouw woorden. Sterkte ermee. Liefs MisTique