eden
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9 Aangemeld: 02-2004
Beoordeling: Stemmen: 2 | Gepost op maandag 23 februari 2004 - 06:18 pm: | |
Rozenmeisje De doornen trekken een spoortje, een krasje in mijn huid, langzaam trekt het krasje open, en bloeddruppeltjes lopen..... Rozen, die de liefde verklaren, ze bedekken mijn lichaam, ik heb me erop neergelegd, precies zoals U hebt gezegd.... U streelt mij met de bloedrode bloem, de geur prikkelt mijn neus, het zachte van de blaadjes strelen, het prikken door de doornenstelen.... Het is een mengeling van zacht, met die van vlijmscherp, de tegenstelling, zoals het kan, het maakt er een instrument van.... De rozenblaadjes strelen mijn flamoes, ze mogen er mijn lipjes voelen, mijn klitje laten trillen, mijn extase stillen..... Een doorn blijft achter, in mijn borst en prikkelt, U plukt hem eruit en biedt het mij aan, ik pak hem en vraag U verder te gaan.... Mijn lichaam bedekt met rozen, gevuld met rozenblaadjes, zacht bloedend, zonder pijn, ik wil altijd Uw rozenmeisje zijn... eden In licht en liefde.
|