sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Ghostwriter Nieuw lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 2 Gepost op donderdag 18 november 2004 - 10:52 pm:    draait een beetje door Dinsdagmorgen zeven dertig. Ik neem vandaag voor de zekerheid maar een Limponol in, een antipotentiemiddel voor sexverslaafden. Het is een betrekkelijk nieuw geneesmiddel dat me door de vertegenwoordiger van Gattit, Downe and Kipiterre farmaceutika in de maag gesplitst is. Ik hoop maar dat het niet teveel bijwerkingen heeft. Ik geef mijn wederhelft een kus en verlaat het huis. Ik loop met zacht verende tred over de ronde keitjes van ons woonerf naar de garage. Iets klopt niet helemaal. Mijn tred veert wel erg zacht. Ik kijk onder me en zie dat ik niet op keitjes loop, maar op duizenden borsten. Cupje B of zo. Ik bedenk geamuseerd dat Triumph dáár vast geen antwoord op heeft. Omdat ik ze niet wil bezeren trek ik mijn schoenen en sokken uit en loop blootsvoets verder. Ik voel de tepeltjes hard worden onder mijn voetzolen. Het kietelt en daar ben ik nogal gevoelig voor. In feite kietelen ze zo dat ik me giechelend voorover laat vallen op dit tiettoir. Maar ik draag geen jas of overhemd, en de krengetje willen maar niet stil liggen, dus nu beginnen ze ook mijn buik te kietelen. Hou op, hi hi, hou tohoch op! Hi-hi-help! "You gotta shout harder, son," zegt George Bush die net op army boots voorbijkomt en vol afkeer op deze poel des verderfs neerkijkt. Ik probeer nog eens: "Help!" Nu heeft het blijkbaar effekt, want er staat een ambulance voor me. Twee ziekenbroeders met het gezicht van mijn patiënte stappen uit en openen de twee achterdeurtjes. Daarna hurken ze neer en zonder nog op me te letten begint de ene tepels om te draaien terwijl de andere met een minizweepje links en rechts tikken uitdeelt. De deurtjes van de ambulance zijn twee lange damesbenen die zich wijd, wijder, wijder openen en in hun midden een reusachtige, sappige, roze vagina onthullen. De borsten beginnen nu eendrachtig in dezelfde richting te rollen en dragen me, op mijn buik, richting ambulance. Ik heb nu ook geen broek meer en de peristaltiek doet mijn middelste lidmaat groeien en groeien. Ik bereik de ambulance als mijn meest ontrouwe onderdaan tot ergens op borsthoogte komt. Dan neemt de vagina het over, pakt mijn weerloze lijf op en voert het naar binnen. Mijn hoofd schuift onder een boven mij bungelende kittelaar door, steeds verder die roze droomwereld in. Als alleen mijn voeten nog buiten steken sluiten de spieren zich ineens om mij heen. De binnenste labia klemmen me vast en schuiven me in mijn geheel van voor naar achter, van voor naar achter. De wereld pulseert en stampt en schuimt om me heen terwijl de reuzenschede zichzelf neukt. Dan overspoelt een golf van haar vocht mijn hoofd en ik moet happen naar adem. Tegelijk gaat er een golf door mijn ruggegraat van mijn bovenste nekwervel tot mijn staartbeentje. Ik krijg een orgasme zo krachtig en verwonderlijk als het eerste wat ik me kan herinneren. Badend in het zweet word ik wakker. Zweet? Ik voel even onder de dekens. Oh nee. Ik sta op terwijl mijn vrouw het lampje op het nachtkastje aanknipt. Dat had nou eigenlijk niet gehoeven. "Nachtmerrie schat? Wat is... oh, mijn jongen heeft een natte droom gehad!" "Not funny," mompel ik een tikkie sjaggerijnig en slof naar de badkamer. Ik kruip terug bij haar in bed en ze neemt me in haar armen om het goed te maken. "Herinner je je nog die keer?" Nou en of. Toen we net getrouwd waren heeft ze een keer, terwijl ik diep in slaap was, héél zachtjes haar hand op mijn pik onder de lakens gelegd. Daar heeft ze hem uiterst subtiel gestimuleerd, eerst met voorzichtige vingerbewegingen en later met de hele handpalm. Mijn ongestoorde droomloze wereld werd plotseling geïllumineerd door een strandscene met een een verwarrende hoeveelheid bovenaards niet-aangeklede vrouwen. Toen ik net een beetje meer wakker werd dook ze ineens onder het laken en zoog zo hard mogelijk aan mijn pik. Ik ging werkelijk door het dak, duwde haar bijna van het bed toen ik klaarkwam. Maar nu kan ik uiteraard even niet meer, dus moet ze er genoegen mee nemen dat ik in haar armen in slaap val. De volgende morgen, zeven dertig. Ik neem vandaag voor de zekerheid maar een Limponol in, een betrekkelijk nieuw antipotentiemiddel waarvan ik maar hoop dat het niet teveel bijwerkingen heeft. Ik geef mijn wederhelft een kus en verlaat het huis. Ik loop met zacht verende tred over de ronde keitjes van ons woonerf... (C) Ghostwriter, november 2004 Uitgegeven onder de Creative Commons Licence, https://creativecommons.org/licenses/by-nd/2.0/