Heelmeester
Productief lid
Bericht Nummer: 37 Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op woensdag 28 januari 2009 - 06:15 pm: | |
Vrijwilligheid in een fantasieverhaal |
Hoewel ik, na veel leeswerk, inmiddels een redelijk sterke maag heb gekregen voor de grote diversiteit aan verlangens, ervaringen en fantasieën op BDSM-gebied, vind ik dit ook een naar verhaal. Bijzonder naar vind ik vooral het daadwerkelijke gebruik van het mes. Confronterend is het verhaal voor mij niet echt, maar ik ben dan ook geen vrouw. En dus zeker geen vrouw met een verkrachtingservaring of trauma. En ik stel ook vast dat dit verhaal een sfeer uitademt die we op deze site niet gewend zijn. Dat Reintoch schrijft: “Dit verhaal is dus gewoon een verhaal over een geniale manier om je verkrachtingsfantasie om te zetten in maatschappelijk acceptabele vrijwillige seks” vind ik echt onbegrijpelijk. Vrijwillig is het dan wel, maar maatschappelijk acceptabel? Kom nou toch! “Maatschappelijk acceptabel” vind ik trouwens ook niet bepaald een aanbeveling! Bovendien lijk je hiermee te zeggen: je kunt het gerust zo in de praktijk brengen. Dat was toch hopelijk niet je bedoeling? Bovenop de uitleg van Reintoch - die na verwoede pogingen van mij in een discussie elders op deze site, opnieuw het verschil tussen een echte verkrachting en rapeplay uit de doeken doet - wil ik verder ingaan op wat Ashrey schrijft: "Is het wel BDSM? Dat was toch vrijwillig?" Nu is de “verkrachting” (die dus strikt genomen geen verkrachting is) in dit verhaal ook vrijwillig, zie de uitleg van Reintoch. Wat dit betreft voldoet deze fantasie dus ook aan één van de voorwaarden die we in de BDSM-praktijk stellen. Maar moet die eis van vrijwilligheid uit de praktijk, ook gelden voor ieder BDSM-fantasieverhaal? “Nee” is dan mijn antwoord. Dan zouden fantasieverhalen in de sfeer van moeilijk opvoedbare meisjes die geïnterneerd worden in een tuchthuis ook niet meer kunnen, en daar zijn er legio van. Bekijk ook maar eens de plaatjesgalerij op deze site: de meeste plaatjes ademen een sfeer uit van onvrijwilligheid, maar daaraan ontlenen ze nu juist een groot deel van hun erotiserende werking. “Secretary” vond ik een rot film, Reintoch. Naargeestig, totaal niet erotisch. Groetjes, Heelmeester |