home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

    (Slechtste)    1    2    3    4    5     (Beste)

Begin van paginaVorig berichtVolgend berichtEind van pagina Maak een Link naar dit bericht (met rechter muisklik, kies: Snelkoppeling Kopiëren!)

reintoch
Beheerder

Bericht Nummer: 320
Aangemeld: 02-2002


Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0

Gepost op woensdag 28 januari 2009 - 02:09 pm:   


geen verkrachting ... eigenlijk


Voor ik aan mijn 'echte' betoog ga beginnen:
het is altijd bijzonder spijtig als een lezer ongewild naar of verdrietig wordt van een verhaal.
Ik zet dat "ongewild" er nog maar eens ten overvloede bij, want er zijn natuurlijk verhalen genoeg die dat effect opzettelijk nastreven en waar de lezer dat ook als gegeven accepteert. Neem als voorbeeld maar de babymoord in Dendermonde. Dat is walgelijk om te lezen, maar toch lees je het. Als er een boek over geschreven wordt later, is dat hetzelfde geval. Evenzeer als wanneer het een roman is (thriller) met hetzelfde gegeven.
Verschil is natuurlijk dat de schrijver niet die intentie had en de lezer niet die verwachting.
Maar: een schrijver is ook niet verantwoordelijk voor de reactie van de lezer
Vervelend dat je ongewild naar of verdrietig wordt van een verhaal. Echt vervelend.
Maar het is het leven zelf, denk ik dan. Soms lees je een boek wat je na een een paar hoofdstukken vol afschuw weglegt. Dàt had je als lezer niet verwacht. Na het lezen van de achterflap. Of zelfs na het lezen van een recentie. Hetzelfde geldt voor een film.
Zo kon ik de geweldige film van Roman Polanski (een regisseur die ik zeer hoog heb) "The Pianist" niet langer verdragen. Of zelfs stukken uit de sm-film "The Secretary".
Klote voor mij....
Maar niet meer dan dat.

trauma
Ook niet als dat me aan een traumatische gebeurtenis doet herinneren. Mijn trauma is mijn trauma: daar is niemand anders voor verantwoordelijk. Zolang het maar niet op mij persoonlijk gericht is. En zelfs dan...
Ik zat eens in de auto met iemand van wie ik wist dat ze haar man door verhanging verloren had. Er werden grappen over zo'n soort zelfmoord gemaakt. Natuurlijk was ik me op het moment van de grap niet bewust van dat zij zoiets meegemaakt had. Natuurlijk was het heel erg pijnlijk. En natuurlijk betuig je meteen je spijt. Maar zelfs in die situatie was ik niet verantwoordelijk voor het leed dat ik haar onbewust aandeed.
En een verhaal op deze site is per definitie niet op iemand in het bijzonder gericht. Dus ben je nooit verantwoordelijk voor de individuele lezer.

Nooit kan dit dus een reden voor censuur zijn. Zelfs een waarschuwing is niet noodzakelijk.
Dat wordt het pas als er heel andere aspecten een rol spelen. Grofheid. Het verheerlijken van iets zeer verwerpelijks. Het aanzetten tot haat. Dat soort dingen.

Zo, als Beheerder moest dat maar weer eens gezegd worden.

verkrachting? hoe zo!
En nu dan eindelijk dit verhaal.
Het gaat over een verkrachtingsfantasie. Correct. Iedereen is het er over eens dat je die mag hebben, ervaren mag praten en schrijven. Dat het zelfs één van de meest voorkomende fantasieën is van vrouwen. Lijkt me duidelijk.

Maar is dit ook een verhaal over een verkrachting?
Nee dus!
De hoofdpersoon heeft een verkrachtingsfantasie die ze graag wil verwezenlijken. Maar in plaats van dat ze er voor zorgt dat ze echt verkracht wordt, bijvoorbeeld door uitdagend op bezoek te gaan bij een veroordeelde verkrachter, of in een buurt te gaan rondlopen die er om bekend staat (ik geef toe zelfs dàn kun je je afvragen of het wel een verkrachting is: maar ja de intentie van de verkrachter is wel degelijk haar te verkrachten - die weet niet dat ze het uitlokt), in plaats van dit alles vraagt ze iemand dat te doen.
Da's dus feitelijk vragen om seks zonder dat je iemand face to face kent, zonder dat je weet wanneer, en zonder enige erotische inleiding, 'afgedwongen' door een mes. Ik geef toe: het is nogal bijzondere seks. Maar het blijft vrijwillige seks. Het heeft dus niets uit te staan met een verkrachting.
Dit verhaal is dus gewoon een verhaal over een geniale manier om je verkrachtingsfantasie om te zetten in maatschappelijk acceptabele vrijwillige seks.

Daarbij is het ook nog prachtig geschreven, spannend zonder ook maar ergens grof te worden.
Echt bijzonder!
Ik zou willen dat er nog heel veel meer van dit soort verhalen op deze site geplaatst worden.
Als Beheerder, maar ook in naam van al die vrouwen die een verkrachtingsfantasie hebben.
En daar hopelijk zelf geen moeite mee hebben dàt ze ze hebben.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...