sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

anima Bevlogen lid Bericht Nummer: 68 Aangemeld: 08-2004 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op donderdag 13 januari 2005 - 05:37 pm:    Wie geeft een verhaal betekenis? “Man can believe the impossible, but can never believe the improbable. O.Wilde Of we iets al dan niet geloven, heeft uiteraard met geloofwaardigheid te maken, maar evenzeer met je eigen ingesteldheid, ervaringen, verwachtingen en de fase van je leven waarin je bent aanbeland. Alles is, maar alles wórdt ook opnieuw, telkens wij aanschouwen en interpreteren, want alles wat wij zien, zijn individuele percepties, geïnterpreteerd volgens ons eigen referentiekader. Iemand die de ‘switch’ van D naar s en vice versa al eens heeft meegemaakt/gezien, zal het uiteraard makkelijker geloven (zie Marny) dan iemand voor wie je ofwel Dom ofwel sub bént. Want dat word je immers niet, dat bén je. (Ik probeer me in Reintoch te verplaatsen.) Dit betekent dat Reintoch waarschijnlijk min of meer vastliggende ideeën heeft over het wat en hoe van dominantie en submissie. Op zich begrijpelijk, maar dat zorgt op voorhand voor de-in zijn ogen-onwaarschijnlijkheid van het gegeven. Los van de discussie óf het al dan niet plausibel is, wil ik erop wijzen dat dit me niet de essentie lijkt te zijn. Janneman schrijft verhàlen, geen verslagen. Zoals Ghostwriter al aanstipte: je gaat mee in een verhaal, of niet. Open en onbevangen kunnen lezen/luisteren/ondergaan (als dat al mogelijk is), lijkt me net zo’n kunst als ‘geloofwaardig schrijven’, en misschien nog wel een grotere, omdat het De Kunst Des Levens is. Omdat dat de mate van verwondering bepaalt waarmee je je leven doorbrengt. En zonder verwondering, hoef ik het niet. There are two ways to live your life. One is as though nothing in life is a miracle. The other is as though everything in life is a miracle. Einstein. Bespiegelingen achteraf zijn interessant, maar iedere lezer schept tijdens het lézen opnieuw het verhaal van Marijke. Mijn ogen glijden over de woorden, ik laat me meevoeren en ik voél hoe Marijke na zoveel tijd krijgt wat ze verdient, en hoe ze beiden genieten. Dàt is de essentie. Ik voel het, dus het 'is'. (Vrij naar Descartes.) Liefs voor zowel de ge- als ongelovigen. Anima. "Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."