    
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 206
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 | | Gepost op zaterdag 19 november 2011 - 01:53 pm: | |
jammer en fijn |
Lieve Mona,
Ik ben een beetje verbaasd dat je er een verkrachtingsfantasie in ervaart.
Zo is het niet geschreven.
Het is het laatste stukje overgave dat hij van haar verlangt. Niet om haar te breken. Maar om haar te laten zijn wie ze werkelijk is.
Misschien dat het dat laatste stukje is dat je te veel werd?
"ik schreef::Ook nu had ze geen besef van wat er met haar gebeurde. Terwijl ze huilde werd ze door Peter geneukt.
maar met dit als resultaat:
"citaat:Genot mengde zich met pijn, dat was het enige wat ze ervoer.
Inderdaad: genot zonder lust.
Maar niet: genot met/onder afschuw.
Dan zou het wel verkrachting zijn.
In de eerste hoofdstukken vertel ik hoeveel de hoofdpersoon van Miriam houdt. Hoezeer hij haar bewondert en wil dat ze ook zo over zichzelf denkt en voelt.
Dat is de kern. Je moet hem -denk ik- maar vertrouwen dat hij daarin niet te ver gaat.
En zover ik weet worden haar gevoelens nooit zo beschreven dat je daar aan hoeft te twijfelen.
Maar je weet als lezer hoe ze langzaam maar zeker in haar eigen valkuil gelokt wordt.
Want dit was haar opdracht:
"citaat::Eén streling, hoe terloops en oppervlakkig ook, kon al voldoende zijn. Ze wist dat ook zelf maar al te goed. Ook zonder zijn gebod mocht ze onder geen beding haar tepels aanraken, nee, zelfs de gedachte benauwde haar al.
Ze moest zichzelf in bedwang houden. En ook al had ze dat in gezelschap reeds geleerd, en wist ze dat ze dat kon: door deze jurk werd die geruststellende gedachte teniet gedaan. Het was nog het enige waar ze aan kon deken. Had ze vooraf zo tegen deze ontmoeting op gezien, nu bleef er alleen nog het simpele feit over dat ze haar handen in bedwang moest houden.
Daarom vind ik het weliswaar mooi dat je schrijft: "ik leefde zo mee in het verhaal dat ik ervan begon te huilen" maar "en dat ik er niet meer van kon genieten" is dan heel jammer. Ik zou heel graag willen dat je vertelde wanneer het één omsloeg in het andere....
En Lot en Madelène:
Ik ben heel blij met jullie reacties. Jullie geven heel mooi weer waar het mij om te doen is.
Ik merk hoezeer ik reacties als die van jullie (ook die van jou, Mona!) gemist heb de afgelopen jaren.
Ik hoop dat, nu mijn verhalen allemaal zelf op het Forum staan, dat er meer van zulke mooie reacties zullen volgen.
Een schrijver als ik heeft die echt nodig, merk ik .... 
 verhalen maken dromen waar 
|
Verhalen 
Verhalen
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen