sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Hij Van Wie Zij Is Bevlogen lid Bericht Nummer: 43 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op donderdag 02 december 2021 - 10:42 pm:    Mooi verhaal, mooie reactie. Je laatste opmerkingen intrigeren me, Lees en Beleef. Je vraagt je af of het kan, dat wat je ‘de bizarre maatregel van Jacob’ noemt. En of er iemand ervaring mee heeft. Voor ik verder ga, toch even kort uitleggen wat Jacob in feite opdracht toe geeft: De spanker (Manon) was daarvoor de spankee (de caning van Jacob), en heeft dus bepaald zere billen omdat ze een harde caning van hem kort daarvoor ontving. Omdat ze bij het straffen van haar grote zus Wendy steeds met blote billen heen en weer moet schuiven op een harde stoel is dat dus zeker weer pijnlijk. Het grappige is echter dat de pijn op zichzelf wel meevalt. Het geven van een handspanking doet zelf echt veel meer pijn dan bij het ‘schuiven’ op een stoel. Maar dat doet er helemaal niet toe. Als je iemand een handspanking geeft hoort de pijn die het doet op je eigen handen erbij. Maar bij elke klap die je geeft, krijg je ook heel veel bevrediging. Het slaan zelf, de reactie van je sub: schreeuwen, huilen, verzetten en bewegen (een van deze of allemaal tegelijk - leuk om dat zo op een rijtje te zetten en op te schrijven), de verkleuring van de billen. Dan is zelfs de pijn van je hand aangenaam. Maar dat geschuif op je eigen billen? Dat herinnert je er alleen maar aan dat jezelf zojuist gestraft bent. En dat is dus niet een fijne herinnering. Tenzij je een echte switch bent, en je elkaar afwisselt, natuurlijk. Maar zelfs bij de meeste switchen ga je van de rol van ‘dom’ naar de rol van ‘sub’. En dat je pijn je juist herinnert aan je vorige rol, dat leidt je dus af. En dat is het laatste wat je wilt. En hier komt er nog overheen dat je daartoe gedwongen wordt... En dat geeft ook het dominante een ‘tik’. Ja, dan is het andere koek. In dit verhaal is het natuurlijk een persoonlijke oorlog tussen Jacob en Manon. Hij wordt gedwongen om de rolverdeling tussen hen duidelijk te maken. Manon mag een switch zijn, maar hij is de Dominant. En Wendy de Sub. En zij, Manon, moet het doen met een beetje van beiden. Kortom, de heftigheid van de pijn die Manon ervaart door het heen en weer bewegen is niet relevant, wel het psychische effect. En dat laatste is niet zozeer van belang omdat Manon een switch is, maar een relsubje. Oftwel: rebels. In Manons woorden: een Kreng. Dus of het zo werkt als beschreven? Jazeker. Daarvan ben ik overtuigd. Of je het zo moeten doen? En of het ooit eerder gedaan is? Ik betwijfel het. Het is en blijft tenslotte een mooi verhaal.   voor Mijn Meisje