sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 388 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op zondag 02 januari 2022 - 12:40 pm:    “de noodzaak van straf voor een sm relatie” Dankjewel Luxuria, dat je weer aandacht schenkt aan jouw prachtige verhaal. Nou ja, feitelijk aan reacties op je verhaal. Maar eerst even het verhaal zelf. Wat ik zo bijzonder knap čn mooi vind aan dit verhaal is dat ik het zó zie gebeuren. Misschien niet de gehele opzet die haar Meester bedenkt, maar wel al het ‘huiselijke’ dat beschreven wordt. Zo kan het leven zijn in Corona-tijd. Zo zal het wellicht ook geweest zijn, of, nu we al weer in een nieuwe lockdown zitten, het opnieuw zo is. Hoe jij het ‘huiselijke’ spannend kunt maken: heerlijk. onderstaande reactie is ook geplaatst in: Straf binnen een sm/spanking relatie: noodzaak of ritueel Dan het motto dat Lees en Beleef formuleert: “de noodzakelijkheid van straf om je sm relatie in stand te houden”, waarbij straf gekoppeld is aan een overtreding (en daarvoor een pak slaag krijgen). - waarbij ik het motto van deze reactie dus ingekort heb (die daarmee dus onvolledig is) omdat die daarvoor te lang is - Daar waar sm vooral opwindend wil zijn (en dat is vaak hier, op dit forum) is die noodzaak er niet. En daar waar het om pure spanking als opvoeding gaat (denk aan de verhalen van Artie) ook niet, want de overtreding is echt laakbaar. En het voorkomen van nieuwe overtredingen is de intentie. Maar bij de combinatie van straffen en overgave wordt die 'noodzaak' van straf wel gevoeld. En in tegenstelling tot het 'opvoeden' door middel van spanking, is de acceptatie niet vanzelfsprekend. Net zo goed als het ingrijpen door de dominant bij een 'overtreding'. Luxuria verwoordt dat al prachtig in haar reactie voor de sub. Ik wil dat hier even voor de dominant doen. Die heeft vaak het gevoel bij een overtreding: okay, ik kan hier mee leven, maar jij gaat hiervoor wčl gestraft worden. Dame, denk ik er dan zelf vaak bij. Maar als die 'dame' dat niet ook zo voelt... zit je dus fout. Als dominant. In mijn eigen verhalen omzeil ik dat dilemma. In de Kostschool is het straffen de norm. Alle misdragingen worden bestraft, zelfs als het eigenlijk geen misdragingen zijn. Het hele idee van de Kostschool voor Moeilijk Opvoedbare Meisjes is er op gebaseerd. Ze zijn niet voor niets ‘moeilijk opvoedbaar’: oftewel zich misdragen is hun lust en leven. Hier dus geen schuldgevoel, integendeel: ze zijn er trots op. Misschien kan dat ook een les zijn voor die subs die worstelen met dat schuldgevoel, of ontkenning: creëer een situatie waar je wel overtredingen maakt of laakbaar gedrag vertoond, maar die niet emotioneel beladen zijn. verhalen maken dromen waar