Lees en Beleef
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 67 Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op zaterdag 13 juni 2020 - 02:34 pm: | |
de kwetsbaarheid van dom en sub |
Bijzonder aan dit verhaal van Lief & Streng is dat ze het niet alleen schrijft in de ‘ik-vorm’, maar ook alsof of je bij haar schrijven als het ware meeleest. Dat deed ze ook eerder wel, maar nog nooit zo uitgebreid als nu. Dat levert een heerlijk inkijkje in de persoonlijkheid van Manon. Maar brengt ook een gevaar met zich mee: verwarring. Natuurlijk is het grappig als ze zichzelf tot de orde roept, zichzelf uitstel beschuldigt, maar het kan voor een lezer ook verwarrend werken. Ikzelf vond het op het randje. Net wanneer ik dacht, kom op Manon, waar blijft je verhaal over die ‘derde keer’ en zelfs: kom dan nou maar op met wat er die ‘tweede’ keer echt gebeurde, doorbreekt ze zelf het uitstel. En het blijft natuurlijk altijd grappig dat een schrijfster zichzelf verontschuldigd dat ze een oen is... Het maakt haar kwetsbaar, en dat is wat we van een subje willen ervaren. Wat dit verhaal echter echt bijzonder maakt is dat, hoewel het is geschreven vanuit de sub: Manon, de dominant: de vader zo duidelijk naar voren komt. Ergens vormt de vader hier een soort ideaalbeeld voor veel subs. De alwetende rechtvaardige dominant, die, hoe dom zijn sub ook is, haar altijd leidt naar de rechtvaardigheid waarmee haar straf gepaard zal gaan. Dat ze krijgt wat ze verdient. Nog mooier: wat ze nodig heeft. Die boos wordt op juist dat moment dat nodig is. Zodat de sub kan toegeven hoe dom ze is, en hoe nodig ze gestraft moeite worden voor de juiste reden. Om daarmee ook zijn eigen kwetsbaarheid te tonen: het moment waarop een sub het zichzelf kwalijk neemt sub te zijn, onwaardig zelfs. Ja dames subs (en heren?): als sub ben je het nooit onwaardig om sub te zijn. Dat is hoogstens je Meester, maar jij nooit! En dan die kleine haast zijdelingse toevoeging: de zin van protesteren. Kijk, zo willen we graag horen: protesteren mag. Maar meestal betekent dat: meer straf. Hebben we toch nog wat in eigen hand... het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
|