Lees en Beleef
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 66 Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op zaterdag 13 juni 2020 - 01:45 pm: | |
de rol van een preek |
Voor elk verhaal vind ik ‘de preek’ een prachtig stijlmiddel. Het waarom van een straf bouw je op, het straffen zelf kun je natuurlijk op vele manieren beschrijven. Maar de preek vormt een prachtige verbinding tussen beide. Als je dan ook nog de gevoelens beschrijft die dat met zich meebrengt voor het slachtoffer, of zelfs van de preker zelf, zou ik er haast voor willen pleiten dat ‘verplicht’ in alle verhalen over straf, en zeker rond billekoek op te nemen. Dat is natuurlijk onzin. Maar het is niet verkeerd als schrijver om even stil te staan bij de wenselijkheid van een preek. De preek verwoordt niet alleen waarom een sub gestraft moet worden, het laat zien wie de dominant als persoon is, zijn gevoelens, zijn ‘stijl’, zijn visie, en zijn/haar relatie tot de sub. En biedt daarmee tot slot ook de gelegenheid om de sub dáár dan weer op te laten reageren. Waar niet reageren ook een reactie is natuurlijk. En LeerMeester voegt daar tenslotte zelfs aan toe dat alleen de preek (in zijn geval) volstaat. Dat de straf zelf achterwege kan blijven. Lang leve de preek, zou je haast denken. Terwijl het begrip zelf: ‘preken’, naast een godsdienstige betekenis, vooral een heel negatieve klank heeft... Maar hier, in het verhaal van Luxuria vind ik het meesterlijk gebruikt. Maar een paar woorden zijn het. En dat is genoeg. Dat laat haar reactie zien. Ook al zo mooi. Ik kan niet laten omdat kleine stukje hier helemaal te citeren: "Luxuria schreef: Dan klinkt zijn stem. Rustig, maar beslist: “Je was boos. Nee woedend. En woede wordt bestraft, dat weet je.” Ja, ik weet het weer. Ik weet wie ik ben. Van hem. Zijn bezit. Zijn slavin. “Ja meester. Alstublieft,” hoor ik mezelf zeggen. Zonder dat ik na hoef te denken. Ik leg braaf mijn handen op mijn rug. Dit is wat ik wilde, maar toch niet zo? Jawel! Zo. Zo moet het zijn!
Zo is het maar net. het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
|