sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 347 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op donderdag 14 mei 2020 - 09:18 pm:    die Nina toch... of toch maar een inleiding Eerst even een groot bedankje: inderdaad, Lees en Beleef, ik had toch wat meer moeten vertellen over 'wat vooraf ging'. een voorafje, inleiding of 'handig om te weten' Normaliter in een verhaal introduceer je iedere hoofdpersoon. Vooraf weet je niets als lezer. Als er dingen gebeuren die je niet had zien aankomen, moet je dat als schrijver in principe bewust doen. Als je dat doet, bewust doet dus, moet het een reden hebben. Natuurlijk, soms heb je het ook niet als schrijver in de gaten wat een lezer verrast, maar je doet je best dat niet te doen tenzij... noem het maar effectbejag. En daar is hier geen sprake van. Maar het is voor mij wel een groot dilemma. Ik wil graag gelezen worden. En als ik bij elk verhaal een inleiding moet schrijven, ben ik bang dat dat lezers afschrikt. Dat is voor mij een heel dilemma. Dus: op deze plaats- een oproep aan lezers om aan te geven of een 'wat vooraf ging' jullie afschrikt. Of een 'handig om te weten' zoals ik dat eerder deed. Of dat ik, in plaats daarvan een korte inleiding schrijf, die je snel doorleest als je het vorige verhaal/verhalen al kent, maar geen drempel opwerpt als je dat wel nodig hebt. Of.... en de vraag hoe zo'n inleiding er dan zou moeten uitzien.... die Nina toch Terug naar jouw reactie, Lees en Beleef. Ik vind het geweldig dat je de spanking als spannend beleefde, en dan toch nog heel verrast werd door de reactie van Nina. Vanwege je spoileralert kan ik er niet inhoudelijk op ingaan natuurlijk, maar ik wil er wel iets over kwijt: voor mij was dat tijdens het schrijven óók een verrassing. Ik was gewoon van plan een lekker wraak verhaal te schrijven. Ik had de situatie daarvoor net 'rijp' gemaakt in het vorige hoofdstuk. En al schrijvend beleefde ik de reactie van Nina. Ik weet het, dat klinkt absurd. Naarmate het verhaal zich verder schreef begon ik ook van Nina te houden. Terwijl dat noooit mijn bedoeling was. Je hebt soms gewoon een slechterik nodig. Dat gebeurd me wel vaker, dat een slechterik toch niet zo slecht is (of wel...), lees maar mijn "Haremslavin". Maar dat zo al schrijvend gebeurde? Dat niet. Het is inmiddels bijna een jaar geleden (even gecontroleerd: vorig jaar 14 mei!), en ik weet het nog! verhalen maken dromen waar