sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 320 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op maandag 30 maart 2020 - 02:27 pm:    een toelichting op “Breekpunt” Dit verhaal, wat eigenlijk niet echt een verhaal is, vraagt om een toelichting. Een toelichting op twee vlakken: het waarom, en het ontstaan. Dit verhaal is ontstaan toen het oorspronkelijke breekpunt verhaal, dat van Moniek, niet meer klopte als onderdeel van het geheel: Het Instituut, en De Kostschool. Een schrijver als ik heeft altijd moeite om afstand te doen van zijn kindjes. En in dit geval terecht, want ook de oorspronkelijke versie was een mooi verhaal. Niet alleen dat, het gaf ook aan hoe verschillend dat bereiken van een breekpunt is: bij iedere slavin weer verschillend. Het betekende wel dat dit oorspronkelijke verhaal een andere hoofdpersoon moest krijgen. Een hoofdpersoon die al rondliep in De Kostschool. En daarmee ontspoorde het verhaal, want ik koos voor Marcha. Marcha is één van de kostschoolmeisjes die al opgenomen waren in het Instituut (naast Paulien, Sophie en Maartje). Ik bedacht een prachtige plot hoe Marcha op het Instituut belandde en hoe haar Breekpunt er vanuit die geschiedenis uitzag. Maar het plot was te lang, en haar breekpunt kende gebreken. Je kunt niet zomaar een verhaal van de ene hoofdpersoon op de andere overzetten. Ik raakte daarmee in een schrijversblok. Dus voorlopig niet Marcha’s Breekpunt. Maar inmiddels had ik al wel een verbindingsverhaal geschreven. Een verbinding tussen Juliette’s verhalen en dat van Marcha. En waarin ook Monieks Breekpunt aangekondigd werd. En dat verbindingsverhaal was eigenlijk te goed om niet te gebruiken. Het vormt dus ook een mooie verbinding tussen het Breekpunt van Moniek en Juliette’s verhalen, wat zelf in wezen ook een soort breekpuntverhalen zijn, ontdekte ik achteraf. Bovendien gaat dit verbindingsverhaal wat serieuzer in op wat een Breekpunt eigenlijk is: het bereiken van een staat van overgave (zo heette dit hoofdstuk dan ook eerst). En juist dat behoeft dan weer een extra toelichting. Want “Breekpunt” is nog steeds een verhaal, geen verhandeling. Alleen al het een ‘breekpunt’ noemen is vragen om problemen. Want in sm-land breek je een sub niet. Nooit. Zelfs het verleggen van haar grenzen is discutabel. Hierin is de dom nooit leidend, maar altijd de sub. Een sub bepaalt haar eigen grenzen, de dom helpt haar alleen daarbij. Een goede dom voegt zich altijd naar de verlangens van een sub. Verhalen zijn geen werkelijkheid. Maar zelfs in mijn verhalen is dat principe leidend. Alleen kent de dom zijn sub beter dan dat ze zichzelf kent. En mocht hij het fout hebben - lees het Breekpunt verhaal van Moniek “Uw wil is mijn wet”- dan is hij het die zich dat realiseert en ongemerkt voor haar zijn gedrag daarop aanpast. Een goed verhaal moet mooier en spannender zijn dan de werkelijkheid. En zo moet je dus dit verhaal “Breekpunt” ook lezen. Het lijkt een verhandeling, maar is een verhaal.... En daarmee is deze toelichting haast langer dan het verhaal zelf... (dat ik binnenkort fysiek verenig met de Instituut verhalen, samen met het Breekpunt van Moniek) verhalen maken dromen waar