    
Artie
Lid
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: 
Stemmen: 1 | | Gepost op maandag 24 februari 2020 - 10:53 pm: | |
Stopoktober (deel II) Stopt Emmy inderdaad met roken? |
“Hij prijst mij bijna iedere week dat ik het volhou en ik krijg op mijn donder als in de fout ga.”
Op je donder?” vroeg Ellen, “legt hij je over de knie of zoiets?”
“Nee”, antwoordde ik, “het is meestal verbaal, soms dreigt hij mij over de knie te leggen. Een enkele keer deed hij dat ook om zijn dreiging wat kracht bij te zetten, maar dan blijft bij een paar klappen op mijn broekje. Dat deed hij vroeger, voordat ik gestopt was met roken, ook al, als ik ondeugend was of hem uitdaagde.”
Ondertussen dacht ik, “Oh, Ellen je moest eens weten…”
“Dus,” reageerde Ellen, “als jij stiekem een sigaretje rookt, zonder dat hij het merkt, krijg je geen donderpreek.”
“Ik denk van niet,” zei Emmy, “maar ik ga ervan uit dat hij het wel merkt. Maar waarom zou ik stiekem roken? Het gaat nu goed. Het is nog steeds niet makkelijk, maar het gaat.”
“Nou, rook dan nu een sigaretje met mij mee als officiële afsluiting, en dan niets meer.”
“Ik denk hij het merkt,” zei ik zorgelijk.
“Ach meid, als hij het wel merkt krijg je een preek en een pak op je broek. Dat valt wel mee. Ik heb dat vroeger ook wel een paar keer van mijn ex gehad als hij vond dat ik te ondeugend was. Dat was zelfs wel een beetje spannend en de pijn is zo weg.”
“Nou vooruit dan maar,” zei ik om Ellen niet teleur te stellen.
Ik kreeg een sigaret van Ellen en stak die op. In het begin vond ik dat nog fijn, maar halverwege smaakte die sigaret mij niet meer. Of dat kwam doordat ik eigenlijk niet mocht roken, of dat het mij zonder meer niet smaakte was niet duidelijk.
Ik stopte, deed de sigaret in de asbak, en zei tegen de verbaasde Ellen: “Het smaakt mij niet meer.”
Ellen reageerde: “Dat is goed, dan ben al goed op weg om te stoppen. Dan is het echt je laatste sigaret geweest. Meid je gaat het redden! Toch wel een goede methode die je hebt gevolgd.”
“Dat denk ik ook, maar ik heb toch wel liever dat Hans niets merkt.”
“Dat gaat ook lukken,” zei Ellen, “we nemen wat wijn en brood met kruidenboter en dan merkt Hans niets.”
Wij dronken de wijn op en aten er brood met kruidenboter erbij.
“Dat smaakt toch prima brood en wijn, vind je ook niet,” vroeg Ellen.
“Ja wel redelijk”, zei ik zo luchtig mogelijk, maar het smaakte mij helemaal niet. Mij onrust nam toe.
Ik nam snel afscheid van Ellen, nam nog een pepermunt en ging richting huis. Ik vreesde dat ik een heel benauwd uurtje tegemoet ging.
Onderweg, naar mate ik mijn huis naderde, moest ik alle moeite doen rustig te blijven.
“Hij zal nu zo ongeveer wel thuis zijn” dacht ik. “Nog een blokje om dan maar, om moed te verzamelen en rustiger te worden.”
Na een ruim blokje om stapte ik zo opgeruimd mogelijk de deur door. Ik hoorde dat Hans aan het bellen was. Toen hij hoorde dat ik binnen kwam maakte hij een eind aan het gesprek en kwam blij op mij af.
“Fijn dat je thuis bent schat, En heb je weer de hele week niet gerookt?”
Omdat ik niet meteen antwoorde, nam hij aan dat het antwoord bevestigend was.
“Prima schat, kom hier dan krijg je een zoen.”
Hij trok mij naar zich toe en zoende mij hartstochtelijk, wat uitdraaide op tongen. Dat zoenen was heerlijk en stelde mij enigszins gerust.
Na het zoenen vroeg Hans echter: “Wat heb je gegeten of gedronken, ik proef knoflook, wijn, pepermunt en nog iets en ik ruik een rooklucht.”
De onrust kwam gelijk weer terug en ik voelde dat ik begon te blozen en besloot maar meteen toe te geven.
“Wat je proeft is dat ik heb gerookt. Ik heb mijn vriendin Ellen ontmoet en die rookt nog. En dat ruik je misschien nog.”
En ik vertelde wat er gebeurd was.
“Ik heb er heel veel spijt van schat. Die sigaret was ook niet lekker. Dus ik denk ik dat ik het gevecht tegen de sigaret nu wel heb gewonnen.”
“Dat denk ik niet, want dan had je niet gerookt” antwoordde Hans, “en waarom zei je dat niet meteen? Ik vroeg het toch.”
“Ik kreeg de kans niet” probeerde ik, “je begon gelijk te zoenen.”
“Nee Emmy. Ik vrees van niet. Wel is het erg gemeen van Ellen dat ze je verleidde om te roken. Bovendien kan het gevolg zijn dat je weer begint te roken. Maar die kans ga ik nu een stuk kleiner maken, door je gewoon het pak slaag te geven wat ik je beloofd heb, als je weer zou gaan roken. Ik wou dat Ellen hier was, dan had ik haar eerst over de knie gelegd.”
Hij liep naar zijn werkkamer en kwam terug met een vreemd stuk leer in zijn hand.
“Dat betekent dat je eerst over de knie gaat voor hetzelfde pak op je blote billen als de vorige keer en daarna mag je kennis maken met de tawse.”
Ik schrok me rot. Toch een ergere straf. Ik had een mildere straf verwacht omdat Hans het een gemene streek van Ellen vond.
“Kan het niet wat minder?” vroeg ik voorzichtig, “je houdt met de straf helemaal geen rekening met de gemene streek van Ellen.”
“Dat kan niet,” was zijn antwoord. “Eigenlijk moet je extra straf hebben om je geprobeerd hebt de zaak te verdoezelen. De actie van Ellen staat daar nauwelijks tegenover. Ga maar gauw naar boven voor ik mij bedenk! Dan krijg je nog harder! Neem de tawse mee en zorg dat hetzelfde aan hebt als de vorige keer als ik bij je kom. Ik moet nog een paar telefoontjes plegen.
Hevig geschrokken van zijn reactie, nam de tawse aan en ging snel naar boven.
Boven nam de spanning toe. Allereerst bekeek ik de tawse. Het was een soepel stuk leer van ongeveer 50 cm lang en 20cm breed wat zich halverwege in drieën splitst. Elke “tong” was circa 6 cm breed. Ik sloeg er een paar keer mee op mijn dij en huiverde bij de gedachte hoeveel pijn dat ding zou gaan doen op mijn blote billen.
Ik dacht aan Ellen, die rotmeid, die de straf die ik zou gaan krijgen, had veroorzaakt.
Eigenlijk moest zij over de knie bij Hans en daarna met de tawse. En ik lekker toekijken. Maar daarna zou ik er ook aan moeten geloven en zou zij toekijken. Hoewel andersom is eigenlijk beter. Dan zou ze nog meer spanning voelen, als ze ziet wat haar daarna te wachten staat. En als ik mij lekker aanstel als Hans mij onder handen heeft, wordt ze nog banger. En ik kan dan met nog meer leedvermaak toekijken, omdat ik mijn pak slaag al heb gehad.
Maar nu ga ik een harder pak slaag krijgen als de vorige keer. Ik rilde van angst. Echter dezelfde kleding, ik moest opschieten. Als ik niet klaar ben wordt het nog erger.
Snel kleedde ik mij uit en trok een zwart met rood setje aan, welk setje Hans mij altijd, heel mooi vindt staan. Dat stemde hem misschien gunstig en dan zou ik misschien minder klappen of minder hard krijgen.
Net op tijd, want het laatste telefoongesprek werd beëindigd. Ik hoorde hem al de trap op komen.
Weer ging de telefoon. Ik hoorde hem zeggen: “Mag ik u over een uurtje even terugbellen, ik ben met klus bezig die eigenlijk eerst wil afmaken.” Even stilte. ”Prima dan bel ik u dan wel even terug.”
‘Een uurtje, duurt de straf zo lang,’ dacht ik. En de spanning nam nog meer toe. Rillend van angst en toegenomen spanning wreef mijn hand over mijn rode broekje.
Toen Hans binnen kwam vroeg ik direct: “Mag ik eerst even naar de WC, ik moet heel nodig.”
Dat mocht. Weer even uitstel. Nog steeds gespannen liep ik naar de wc in de badkamer. Na het plassen werkte ik mijn make up en haar nog even bij en ging terug naar Hans.
Hij zat al op de stoel klaar en wenkte dat ik bij hem moest komen. De muziek had hij al aangezet om zijn harde klappen en mijn reactie te over stemmen. Dat ik zijn favoriete setje aan had en er verleidelijk uitzag maakte blijkbaar geen indruk.
“Ik durf niet,” zei ik, “het vorige pak slaag was al vreselijk en nu krijg ik nog erger. Kan het echt niet wat minder”?
“Nee, zachte heelmeesters maken stinkende wonden,” was het antwoord, “meteen hier komen of je krijgt nog harder.”
Hevig geschrokken stond ik in no time bij hem.
Hij pakte mijn hand leidde mij naar zijn linker kant, sloeg zijn linkerbeen over de rechter en legde mij direct over de knie. Daarna trok hij langzaam mijn broekje naar beneden tot het om mij knieën zat.
Hij legde zijn hand op mijn billen en begon ze te strelen, en daarna de boven kant van mijn dijen. Nog even uitstel. Afstel zou het niet worden, maar het voelde nu wel even lekker. Toen hij met zijn hand langs de binnenzijde van mijn dij langzaam omhoog ging, en mijn lipjes raakte, voelde ik mij nat worden tussen mijn benen. Ook begon ik te kronkelen.
“Oh, Hans heerlijk,” probeerde ik nog, “toe neem me, ik zal echt nooit meer roken.”
Hij hield zijn hand stil, maar zei niets. Hij dacht kennelijk na. Zou mijn verleidingsaktie dan toch nog succes hebben? Maar nee, hij haalde zijn hand weg en zei:
“Nee Emmy, goed geprobeerd, heel verleidelijk, maar ik moet streng zijn. Later zul je mij gelijk geven.”
Ik werd weer goed gelegd. Hij trok zijn linkerbeen nog iets omhoog en verstevigde zijn greep om mijn middel. Ik keek angstig achterom. Zijn rechterhand was al hoog op geheven. Ik trok als reactie mijn billen samen.
Hij zei nog: “Je mag je handen nu niet meer voor je billen houden als ik bezig ben. Als ik je hand raak, krijg je zes extra harde als straf.”
“Ook dat nog”, dacht ik. Hij wachtte nog even, mijn angst nam toe en …
KLATS!! AU!! links en KLATS!! AU!! rechts nog harder en dan nog een paar keihard. Ik schreeuwde het uit. Daarna werden de slagen minder hard en kon ik mij beheersen. Maar niet lang. Het begin leek nog erger als de eerste keer. Wel sloeg hij in hetzelfde rustige tempo. Elke klap voelde ik heel goed en als zijn hand weer omhoog ging dacht ik soms ‘Oh daar komt er weer een.’ Na enige tijd begon ik weer kreten van pijn te slaken, te kronkelen en met mijn benen te trappelen.
“Hans”! riep ik, “je slaat veel harder als de vorige keer. Het doet veel meer pijn. En mijn billen gloeien vreselijk. Alsjeblieft, wat minder”, smeekte ik.
“Nee,” was het antwoord, “ik denk van niet en als het wel zo is, dan zijn je billen eerder vuurrood en is het pak slaag met de hand sneller voorbij (!). Maar voorlopig ga ik nog door. Je billen zijn nog niet rood genoeg.”
Ik begon meer te kronkelen, te trappelen en te schreeuwen. Mijn broekje had ik al uitgeschopt. Mijn linkerhand ging af en toe richting mijn billen. Hij kon mij met moeite in de goede positie houden. Ondertussen ging hij onverstoorbaar door tot ik er wanhopig van werd. Jemig wat een afstraffing en ik voelde mijn woede jegens dat serpent van een Ellen steeds meer toenemen. Mijn arme billen gloeiden hevig en de pijn werd steeds erger. Ik kon mijn linkerhand met moeite voor mijn arme billen weg houden.
“Alsjeblieft, hou op, ik hou het niet meer,” huilde ik.
En zo waar hij stopte.
“Het spijt mij voor jou maar ik moet nog even doorgaan. Nog zes harde en dan mag je opstaan en heb je even pauze.”
Hij legde mij weer recht en sloeg toen zes keer keihard op iedere bil. Ik schreeuwde het uit.
Toen stopte hij en mocht ik opstaan.
Ik begon direct over mijn gloeiende en pijnlijke billen te wrijven. Dat gaf een beetje verlichting.
“Nee, stoppen, dat mag nog niet, wrijven over je billen. In de hoek gaan staan met je handen in je nek, of je gaat gelijk weer over de knie voor twaalf extra harde,” zei hij streng.
Ik stopte direct met wrijven en liep naar de hoek die hij aanwees en stond daar in de hoek te huilen met mijn handen in mijn nek. Mijn arme pijnlijke billen gloeiden hevig. Met de grootste moeite kon ik mijn handen in mijn nek houden.
Ondertussen hoorde ik dat hij dat hij de kast opendeed, wat pakte en dat op bed legde.
“Wat is dat nu weer, dacht ik, een ander slaginstrument?” Ik rilde van angst.
Maar het viel mee, het bleek later een dik kussen te zijn.
Na enige tijd zei hij zacht “Kom maar Emmy” en ga op je buik op bed liggen met dat kussen onder je, maar doe eerst je beha uit.”
Zonder na te denken deed ik wat hij vroeg en liep nog nasnikkend naar het bed en ging op mijn buik op bed liggen met het kussen onder mij. Mijn blote billen staken omhoog. Hij had de tawse in zijn hand genomen en sloeg er vrij hard mee op het bed zonder mij te raken. De spanning bij mij nam verder toe. Daarna een paar lichte klappen met dat ding op mijn billen. ‘Om te oefenen’, dacht ik.
“Je krijgt nu zes slagen met de tawse,” zei hij, “dan is je straf voorbij. Niet je handen voor je billen houden, want dan krijg je er twee extra.”
Daarna zag ik hem de tawse hoog opheffen. Ik trok angstig mijn billen samen. Hij wachtte nog even en dan… Er klonk een knal en ik kreeg een hevig brandend gevoel en een scheut pijn, toen de tawse hard op mijn billen sloeg. En meteen daar achter aan kwam de tweede. De pijn verhevigde. Ik gilde het uit, sloeg als reactie met mijn vuisten op het bed en trappelde wild met mijn benen. Ik rolde van het kussen af.
“Stop!” riep ik, “dit is veel erger dan ik dacht.”
“Nog maar vier slagen te gaan schat,” kreeg ik als antwoord, “en ga weer recht gaan liggen op je kussen.”
Ik deed wat hij zei, maar langzaam om nog even respijt te hebben.
Meteen na dat ik weer goed lag kwam de derde. Oh, even hard en de vierde er direct achteraan. Ik sloeg weer met mijn handen op bed, rolde van het kussen af op mijn rug en keek hem met smekende ogen aan:
“Alsjeblieft niet meer schat of minder hard, smeekte ik, dit is al veel erger als het vorige pak slaag. Ik heb nu wel genoeg gehad om niet meer te roken.”
“Nee,” zei Hans, “nog twee dan is het voorbij, dat zal wel voldoende zijn. Weer terug op je kussen, schat.”
Ik deed het nog langzamer. Hij wacht rustig af tot ik weer goed lag en weer dezelfde harde slag. Ik gilde het uit, hij wachtte even en toen kwam de laatste, nog harder, tot slot. Ik schreeuwde het uit van de pijn, sloeg met mijn handen, trappelde met mijn benen en rolde van het kussen af.
Daarna sprong ik van het bed af. Ik danste naakt, nog steeds blèrend door de kamer. Ik wreef over mijn gloeiende, pijnlijke bips en bewoog mijn billen op en neer. Het gaf enige verlichting. Daarna liet ik mij huilend op bed vallen. Hans liet mij even met rust en ging de slaapkamer uit.
Nog steeds hard huilend en over mijn gloeiende billen wrijvend, dacht ik, dat hij er wel van genoten zal hebben, mij helemaal naakt door de kamer te zien dansen. Daarom moest zeker mijn beha uit... Hij heeft mij al ontelbare malen naakt gezien, maar dit was anders.
Ik begon mij af te vragen of hij ervan genoot mijn over de knie te leggen en zo’n hard pak slaag te geven. Het was wel duidelijk dat hij ervan genoot mij, over de knie liggend, over mijn blote billen te strelen. Zoveel vrouwelijk schoon vlak onder zijn neus, op een presenteerblaadje en er tot op zekere hoogte mee mogen doen wat hij maar wil. Daar zullen veel mannen, die van vrouwen houden, wel van genieten.
Of hij er echt van genoot mij zo hard te slaan geloof ik niet. Ik had tijdens het pak slaag zelf de indruk dat hij er moeite mee had mij zo hard te slaan. Het huilen werd langzaam minder.
Mijn gedachten werden onderbroken doordat Hans weer terugkwam.
Hij had zalf gehaald en begon heel zachtjes en liefdevol mijn vuurrode billen te verzorgen. Het bood verlichting, maar de pijn verminderde maar weinig.
“Wat heb je mij hard geslagen!” jammerde ik. “Ik kan vast de hele week niet zitten zonder pijn.”
“Je zal langer niet kunnen zitten zonder pijn als de vorige keer, gaf hij toe, maar binnen een week is de pijn wel weg. Bedenk dat als je weer gaat roken en kanker krijgt, je ook zoveel pijn of nog erger, kan hebben en dat is niet binnen een week over…”
“Maar als je weer rookt, door wat voor oorzaak dan ook, krijg je 18 slagen met de tawse en daarna leg ik je over mijn knie voor circa 40 klappen om je billen nog wat te laten ‘nagloeien’. Denk daar maar aan, als je weer op de een of andere manier in de verleiding komt om een sigaret op te steken. Ik hoop vurig dat ik dat niet hoef te doen. Maar als het nodig is doe ik het wel.”
“Maar als op 1 oktober a.s. blijkt dat je van nu niet meer hebt gerookt, gaan we samen een set bovenkleding voor je uitzoeken, met mooie lingerie erbij. En als je zelf vindt, dat je dat nodig hebt, een jas en bijpassende schoenen.
Dat zal wel een ruime middag in beslag nemen, dus gaan we daarna uit eten.
Dan zal ik vreselijk trots op je zijn, nog meer van je houden en alles betalen. Na het zuur krijg je dan het zoet.”
Ik wist niet wat ik hoorde. Mijn ogen begonnen te schitteren. De pijn was even weg.
“Doe je dat echt?” vroeg ik.
“Vast en zeker”, zei hij, “denk er om, zowel het een als het ander geldt.
Een worst voor mijn neus en de tawse voor mijn achterste.
Dat zal mij zeker nog verder sterken in de strijd tegen het roken.
Inmiddels is het half oktober geworden. Ik heb niet meer gerookt, en als ik in de verleiding kwam was de dreiging van een nog harder pak slaag voldoende om de verleiding te weerstaan. De dreiging is vaak sterker dan de uitvoering. Of misschien het vooruitzicht van nieuwe, mooie kleding?
Hans heeft zonder meer woord gehouden. We namen een dag vrij en gingen samen shoppen.
Het was echt mooie kleding en een setje mooie, sexy lingerie. Het koste een paar grijpstuivers, maar dan had je ook wat. Hans gaf geen krimp. Ik mocht, zonder met geld rekening te houden, kiezen wat ik wilde. Hij moest het uiteraard ook mooi vinden en dat was ook zo. Een jas en schoenen kreeg ik er bij.
Daarna hebben we lekker gegeten. Het eten smaakte me ook beter als voorheen.
’s Avonds voor wij naar bed gingen heb ik het setje voor hem geshowd. Hij had het setje al wel in de winkel gezien, maar nog niet aan mijn lijf, want hij mocht daar niet mee in de paskamer. Toen hij uit de badkamer kwam had ik het setje aan.
Ik begon als een stripper, voor hem te dansen en met mijn kont te draaien en mij langzaam uit te kleden. Hij genoot! Maar toen ik, na mijn hesje, heel langzaam mijn beha had uitgedaan, mij een nog paar keer had rondgedraaid en daarna de beha naar hem toe gooide, hield hij het niet meer. Hij kwam op mij af, plagend wilde ik nog wegvluchten, maar dat kon al niet meer.
Hij sloeg zijn armen om mijn heen en zoende mij hartstochtelijk. Hij trok, toch nog langzaam mijn rode kanten broekje naar beneden. Ik stapte eruit. Hij boog mij voorover en gaf me met zijn volle hand zes behoorlijk stevige klappen op mijn inmiddels blote billen. Het veroorzaakte bij mij een paar warme, tintelende billen en een opgewonden gevoel in mijn onderbuik. Ook voelde ik mij, mede door de striptease, nat worden.
Hij tilde zijn opgewonden, kirrende, nat wordende schat op en legde mij ondanks zijn opgewonden staat, heel zachtjes in bed. Door de opwinding kon ik niet stil blijven liggen. Talmend genietend van het moois, dat heel verleidelijk voor hem lag, kleedde hij zich uit. Nog redelijk beheerst kroop hij bij mij in bed.
Ondanks onze opgewonden staat besteden wij tijd aan het voorspel. We streelden en zoenden elkaar en hij begon eerst met mijn borsten, en later met mijn lipjes en mijn klit te spelen. Daarna begon hij mij heel lekker te vingeren. Hij draaide mij ondertussen een paar keer op mijn buik en kon niet nalaten, mij daarbij een paar heel stevige klappen op mijn kont te geven. Ik raakte steeds meer opgewonden en er bouwde zich een orgasme in mij op.
Het tintelen van mijn billen en het kietelen aan de voorkant, brachten mij in extase en richting een hoogte punt.
“Oh, neuk mij, ik sta in brand!”, riep ik.
Zulke taal had ik nog nooit gebruikt. Zelf was hij ook opgewonden en ik werd op een stevige, maar heerlijke manier genaaid. Ik kwam meerdere keren klaar, met een heel, hevige laatste keer. Zo totaal had ik het lang niet beleefd. Hij kwam vrijwel gelijk met mij klaar.
Nahijgend en bijkomend van het genieten, lagen wij zoenend en strelend in elkaars armen.
Enige tijd later vielen wij moe en voldaan in slaap.
De volgende morgen, bijna ’s middags, deden wij het nog eens dunnetjes over.
Ik genoot nu meer van de seks, vrijwel zeker omdat ik al bijna een jaar niet meer gerookt had.
Toch heel goed dat Hans een harde ‘heelmeester’ is geweest. In feite was ik het achteraf eens met zijn keuze door te zetten, toen ik over de knie lag, ondanks mijn verleidelijke smeken.
Het zoet na het zuur was wel heel lekker geworden.
Mijn vriendin, Ellen heb ik in die tussentijd nog gesproken, maar dat is een ander verhaal…
|
Verhalen 
Verhalen
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen