sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 321 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling:  Stemmen: 1 Gepost op maandag 30 maart 2020 - 06:52 pm:    de ontstaansgeschiedenis van dit verhaal... ...maar eerst even wat veranderd is: om dit verhaal goed te laten aansluiten met de verhalen van Moniek heb ik een inleiding toegevoegd. Daarin blikt de directeur samen met de man van Moniek terug op zijn ontmoeting met Marjan en haar ouders, 2 jaar eerder. Belangrijk, omdat Marjan heel belangrijk voor Moniek gaat worden... en Marjans verhalen daar vóór verteld moeten worden... Dit verhaal werd geschreven in dezelfde tijd als De Advocaat, op dezelfde plek. Ik was toen net begonnen met het schrijven aan Het Instituut. Maar dit verhaal ontstond volledig los daarvan... Het was lente en warm. Ik stond met mijn tentje en een fiets alleen op een kleine natuurcamping in Drenthe. Ik begon mijn heimelijke fantasie op te schrijven... Met alleen een laag stoeltje als comfort en voor mijn tent begon ik als een razende te schrijven, liggend in het gras. In één take werd dit verhaal met de hand geschreven. Later heb ik het thuis natuurlijk uitgetypt en ongetwijfeld gecorrigeerd, maar in mijn herinnering was dat nauwelijks nodig. Het was in één keer goed. En natuurlijk helemaal fout.... In de eerste plaats is Marjan minderjarig. De Directeur spreekt vader daarop aan, maar intussen... dat maakt het niet minder fout. Al wel helemaal omdat er bij Marjan van vrijwilligheid geen sprake is... Dat de Directeur er dan nog een extra draai aangeeft door haar moeder te laten straffen ... voor wat in wezen vaders misdrijf is... Foute boel... Maar ja, ik was later zo onverstandig niet alleen Marjan te gebruiken als maatje van Moniek op de Kostschool, maar ook nog hetgeen twee jaar eerder gebeurd was (dit verhaal dus) als reden te gebruiken voor haar bezoek aan de Directeur van het Instituut. En daarna nòg een verhaal toe te voegen, waarin ook Marjan zelf op die gebeurtenis twee jaar geleden terugblikt samen met Moniek. Dus laat ik gewoon maar mijn schrijverszonden onverbloemd toegeven... beste lezers: ik heb gezondigd, wilt u mij het vergeven maar spijt heb ik niet, want ik blijf het een mooi en spannend verhaal vinden dus: wilt u mij vergeven dat ik een zondaar ben ... als schrijver ...wat mij tenslotte brengt op een prachtig boek, net uitgegeven: “Yes Please” van Lucas de Man & Mariëlle de Goede, met als ondertitel: “een zoektocht naar erotische fantasieën in Nederland en Vlaanderen”. In feite de Nederlandse versie van Nancy Friday’s boek “Diepe Gronden” uit de jaren zeventig. Meer dan 300 mensen hebben ze daarvoor geïnterviewd. Motto: een fantasie is geen werkelijkheid, maar schamen doen veel mensen zich toch daarvoor en veel van die fantasieën zijn ‘fantastisch’ en heel divers. Hun conclusie:... voor je fantasieën hoef je je niet te schamen! Het verschil met hun fantasieën: ik schrijf ze zelf op.... verhalen maken dromen waar