sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Merel Nieuw lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 3 Gepost op maandag 18 augustus 2014 - 10:34 am:    De doos van Pandora ging eindelijk open. In de lichtheid die ontstaan was doordat ze het in haar calvinistische milieu zo bevochten monster internet tot diep in de nacht bezocht, was haar zondebesef naar grote hoogte gestegen. En terwijl ze tegelijk haar schuldbesef ermee bestreed werd ze omgeven door een ziedende zee aan opwinding, genot, en sensationele ontdekkingen. De doos van Pandora die zodra die geopend wordt het onheil brengt, of toch de bevrijding van het geestdodende imperium religie die in het genot de duivel symboliseert? Ze was zich steeds meer naar deze lichtheid gaan gedragen. Het “uniform” van de EO-jongerendagen, ski-jack in een onooglijk enge kleur en jeans van een goedkoop merk, loste op in snuffeltochten naar gewaagdere kleding en lingerie. En toen ook nog het brilletje en de puisterigheid verdwenen mocht ze opeens vinden dat ze een mooi meisje was dat, o akelig verboden woord, geil kon zijn. En geil was ze iedere avond en nacht. Duizelig van geilheid, ogen betraand van opwinding en haar handen naar de plekjes zoekend waar haar opwinding door haar zelf gereguleerd kon worden. Wat ooit vies was werd opeens aangenaam, en zelfs lekker tot en met de bitterzoete weeë geur van haar eigen intimiteit. Er drongen zich nieuwe gebiedjes aan haar op: chatrooms, het Handboek voor meisjes, Daphne Foundation, Histoire d’ O, de fotoboeken van Roy Stuart en porno, heel veel porno. Het voelde als het bezoek aan een winkel van Jamin, waar het aanbod zo groot was dat het onmogelijk leek tot een keus te komen. Haar kleerkast onderging een metamorfose, de lade met nuffig ondergoed dat tot op de millimeter door haar moeder op onzedigheid gecontroleerd was, werd smaakvol, mondain en zelfs bij vlagen ordinair. De tochtjes naar Arnhem en de studie in Nijmegen brachten ook de etalages van de door het geloof gebrandmerkte zondige verlangens, zoals die van de gewraakte billboards met Hennes & Mauritz meisjes in lingerie. De eerste stap in de bevrijding was dat ze bij haar stadse tante mocht wonen, wat een geluk bij een ongeluk was, want een studentenkamer was te duur. En al werd door haar moeder gevonden dat die tante te excentriek en te vrijgevochten was, als het geld bespaarde kon de strakheid in de leer wel even wijken. Ze kreeg haar eigen kamer waar ze in vrijheid de doos van Pandora, die haar laptop symboliseerde, kon beheren en naar hartenlust kon openen. Tante Esther begreep dat meisjes recht op hun geheimen hebben en liet haar daarin volledig vrij, want ook zij had haar eigen geheimen en had zich aan toorn Gods weten te ontworstelen. In de avond en nacht kon ze zich stilletjes overgeven aan het zalige onheil dat het openen van de doos van Pandora haar schonk. Dat er een grote boze wereld bestond, wist ze natuurlijk wel. Ze las kranten, keek naar het journaal en wist ook wel dat er mensen uitgebuit werden. Maar er waren ook haar stille verlangens en fantasieën die zich aan haar opdrongen en die ze niet langer zag als afwijking of de duivel die op haar deur klopte, maar als het hoogste genot: het recht om onvrij te zijn. Hoe onmogelijk was dit niet, had ze zichzelf net bevrijd, hunkerde ze naar de onvrijheid onder de scepter van een dominant. Was dit niet in hevige tegenspraak met elkaar? In het GroenLinksige Nijmegen van de Radboud-Universiteit waar gelijkheid net als het calvinisme ook een geloof bleek te zijn, werd de ongelijkheid waarover ze dagelijks fantaseerde ook als duivels gezien. Het “we zijn allemaal gelijk” zou ze weerstaan, ook al moest ze overdag het uniform van die andere religie dragen, weer een spijkerbroek, maar dan met een slordig en onfris ogend T-shirt, want mondain ter universiteit verschijnen was te zeer VVD’erig, en ook dat gold als een zonde. Dat ze in haar erotische ambivalentheid soms smachtte naar de dominantie van vrouwen, dan weer naar die van mannen, maakte het er voor haar niet gemakkelijker op, ook al had ze het met haar bi-gevoelens onder het calvinisme zwaarder te verduren dan in de haar steeds meer opslokkende SM-wereld, waar niet met dedain over verschillen in seksuele voorkeur gedaan werd. Het Veluwe-meisje mocht dan in opperste devotie in het koor de cantate “Siehe zu, dass deine Gottesfurcht nicht Heuchelei sei” van Johann Sebastian Bach meezingen, haar ziel had ze aan die andere Hemel verpand dan aan die van de Heer. Het werd haar aarzelende ouverture, zoals beschreven in “Het Veluwe-meisje” en de eerste stap in de duisternis die haar het fakkellicht van genot schonk en haar bevrijdde van de foltering van het schuldbesef. In haar nieuwe bijbeltje stond dan ook rotsvast gebeiteld dat ze begeerte mocht opwekken. Dat een orgasme er is om te ondergaan en niet om te vermijden. Dat als de Schepper altijd gelijk heeft, haar clitoris er niet is om verwaarloosd te worden. Dat de zenuwtjes en adertjes in haar erogene gebiedjes er zijn om haar emoties te prikkelen. Dat genot niet de vijand maar het middel is om het geluk op aarde te schenken. Dat haar zachte vingertoppen er niet alleen zijn om alledaagse dingen mee te beroeren, maar ook om zichzelf te strelen zodat ze haar fantasieën met orgasmen kan verrijken. Dat alles wat er is om mooier van te worden niet door de mens bedacht is om links te laten liggen maar er is om zich in een goddeloos hedonisme aan te wijden. En om aan alle onzekerheid een einde te maken breidde ze haar vocabulaire uit met woorden die haar tot dan als smerig aangeleerd waren, maar opeens zo opvlamden als ze die uitsprak, want waarom zou ze haar vagina geen kutje mogen noemen en opwinding niet geil. Toen ze voor het eerst aan het chatten ging, troffen die woorden precies daar doel waar ze het meest welkom waren. De eerste opdracht in een chatsessie was dan ook dat ze aan de geopende doos van Pandora gekluisterd haar kutje moest strelen en ze dan ook dolgraag aan dat bevel voldeed. De ontdekking van de andere hemel was begonnen, dus ontstond de hunkering naar de eerste voetstappen in de zalige duisternis van dat onherbergzame gebied.