sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

MisTique Bevlogen lid Bericht Nummer: 50 Aangemeld: 05-2013 Beoordeling:  Stemmen: 1 Gepost op zondag 17 augustus 2014 - 08:25 pm:    Dapper Hoi Elisa, Wat dapper van je, om zo open en eerlijk te schrijven over de realiteit van jouw verhaal. Ik weet uit eigen ervaring dat niet iedere lezer de realiteit van een verhaal herkent, en dat niet alle reacties even prettig kunnen overkomen. Ik had jouw verhaal nog niet gelezen moet ik eerlijk bekennen, dat heb ik een aantal dagen geleden gedaan. Ook al kan ik me niet in alles herkennen is er één ding waarin ik mezelf overduidelijk herken en wat me raakte, zelfs ontroerde. Het verdriet dat doorklonk uit het gemis, dat is een worsteling die mij ook wel eens onderuit kan schoppen. In een relatie waarin je levenspartner ook je bdsm partner is kan het soms zo enorm ingewikkeld worden om de wederzijdse behoeftes te horen, in te vullen, rekening houdend met de beperkingen die dagelijkse realiteit met zich meebrengt. Bewust zijnd van het respect voor al die gewone dingen die daarbij horen zoals niet lekker voelen, moe zijn, de kinderen, de honden, de buren etc Het zijn de omstandigheden die het delen bepalen, en dat maakt het niet altijd gemakkelijk. 'Van hem zijn' en daarin weten te berusten is één ding, dat wil niet zeggen dat het geen emoties in je kan losmaken. Jouw verhaal had de mijne kunnen zijn. In de zin van het dwalen dat je doet vanuit de verlangens die niet ingevuld (kunnen) worden. Dat dwalen dat je soms op paden kan brengen die je misschien beter niet in kunt slaan, maar het dwalen kan soms een eigen leven lijken te leiden. Dat dit niet voor iedereen te begrijpen of te volgen is snap ik, het is niet eens te snappen als het je zelf overkomt. Nogmaals, ik heb oprecht bewondering en respect voor jouw open en eerlijke delen. Dankjewel daarvoor! Liefs MisTique