sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

de schrijfster Bevlogen lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 2 Gepost op donderdag 14 februari 2013 - 02:16 pm:    Eindelijk jezelf zijn Carnaval was haar meest favoriete tijd van het jaar. Niet omdat ze zo gek was op hossen of bezopen mannen. Nee, met carnaval kon ze zichzelf zijn. Tussen al die verklede mensen viel ze niet op in haar strak leren pak. Zonder schaamte begaf ze zich onder de feestgangers. Ze wist dat ze op straat werd nagekeken door geile mannen en in de kroegen konden mannen hun ogen niet afhouden van haar lage decolleté. Het stoorde haar niet, ze genoot er van. In het dagelijks leven kon ze zichzelf niet laten zien. In het dagelijks leven liep ze in degelijke kleding en op gezondheidssandalen tussen de bejaarden. Als die mensen zouden weten hoe ze werkelijk was zou ze geen baan meer hebben, dan zouden ze spontaan allemaal een hartaanval krijgen. Dus paste ze zich 361 dagen van het jaar aan. 361 dagen van het jaar was ze overdags een degelijk, bescheiden, verzorgend meisje. Maar niet nu! Nu was ze een mannenverslindende sensuele vamp, en voor sommige ventjes die dat nodig hadden een hard kreng! Ze hoopte vanavond toch zeker nog een stuk of 3 ventjes tegen te komen… Opvallend was het toch hoe mak mannen werden als het carnaval was. Normaal gaven mannen maar moeilijk toe dat ze eigenlijk wel gecharmeerd waren van een vrouw die de leiding nam. Als je alleen al suggereerde dat hij misschien wel eens een klapje op zijn kont moest hebben, kwam bij menig man de macho om de hoek kijken. Met carnaval was het anders. Met carnaval hadden ze meestal zo veel gedronken dat ze vergaten wat sociaal wenselijk was. En dus stond ze nu voor het volgende café. Bij de ingang stond een groepje vrienden een jongen hartelijk uit te lachen die net over zijn nek was gegaan tussen de opgestapelde terrasstoelen. Met een opgetrokken wenkbrauw bewoog ze zich langs de jongens. Toen 1 van hen probeerde de ingang voor haar te blokkeren stak ze resoluut haar zweepje uit en tikte hem, net iets te hard, op de schouder. Het was genoeg om hem aan de kant te doen gaan. In het cafe was het druk, te druk. Eigenlijk hield ze daar niet van. Zo kon ze niet goed bestuderen wie haar volgende ventje zou worden. Gelukkig vond ze al snel een danspodiumpje aan het einde van het cafe. Doelbewust liep ze naar achteren. Midden op het podium draaide ze zich om om de zaal in de te kijken, ondertussen haar zweepje tikkend tegen haar rechterbeen. Ze negeerde de lallende mannen die schunnige opmerkingen naar haar schreeuwden. Ze trok zich niks aan van de dodelijke blikken van jaloerse sletten die met hun draaiende heupen probeerden te scoren bij de mannen. Ze observeerde. Aan de bar vond ze al snel wat ze zocht. Een groepje vrienden stond daar verkleed als piraten te zuipen en te zingen. De opperpiraat was een lange vent met brede kaak, een lekker ding eigenlijk wel. Zo te zien had hij al een dag of 2 te veel op. Hij leek het middelpunt van de groep. Daar zou ze eens verandering in brengen. Net toen ze van het podium wilde stappen kwam er een dronken man op haar af die voorstelde dat hij haar pak eens zou insmeren met bier om het soepel te houden. Ze stak haar zweepje onder zijn kin en vertelde hem met lage stem dat hij haar eerst maar eens van het podium moest helpen. Dat een hand daarbij afgleed naar haar billen en de andere hand zelfs even langs haar borst wreef, nam ze voor lief. Ze had een bestemming voor deze zatlap. Zoals verwacht volgde de man haar toen ze op de piraat af liep. Net voor ze bij de vriendengroep was pakte hij haar bij de hand en wilde haar in zijn armen trekken. Ze was hem echter voor en zette haar palmen op zijn borst en duwde hem zo hard achteruit dat de man op de grond viel. Gelijk had ze de aandacht van haar piraat. “Gaat het schatje?” vroeg hij met dubbele tong. Ze boog zich voorover om hem in het oor te kunnen fluisteren. “Hoezo? Ga jij anders mijn leven redden, stoere piraat? Wordt jij mijn privé held?” Ze vroeg het met een verleidelijk lachje rond haar lippen. Hij viel als een blok. Binnen de kortste keren stond hij met zijn arm rond haar schouder. Terwijl hij biertje na biertje naar binnen gooide probeerde hij haar allerlei persoonlijke details te ontfutselen terwijl zijn neus bijna in haar decolleté verdween. Met haar zweepje bracht ze zijn kin weer omhoog. “Zeg mannetje, volgens mij heeft er hier iemand wat te veel gedronken. Dat is niet zo netjes hè!” Met troebele ogen keek hij haar verward aan. Zijn vrienden pakten echter gelijk de bal op en begonnen te joelen en aan te moedigen. De ‘stoute jongen’s, ‘Brammetje heeft straf nodig’ en ‘spanking’s waren niet van de lucht. Meegaand in het enthousiasme van zijn vrienden keek de piraat haar ondeugend in de ogen en beantwoordde de uitdaging. “Het spijt me mevrouw, heb ik nu straf verdiend?” Ze pakte de bovenkant van zijn shirt vast en trok hem heel dicht naar zich toe. “Volg mij, neem je biertje maar mee!” Zonder nog achterom te kijken liep ze richting de zijkant van het café waar de toiletten waren. Natuurlijk was hij haar gevolgd. Ventjes waren zo voorspelbaar. Ze draaide zo om hem heen dat hij met zijn rug naar de muur stond. Vervolgens ging ze zo dicht tegen hem aanstaan dat haar borsten wat plat werden gedrukt. Met haar mond vlak bij de zijne wreef ze met haar linker hand langs zijn wang. Zijn adem stonk naar alcohol. Hij wilde haar kussen maar ze pakte zijn kin. “Nog niet, ventje. Dus jij wilt straf? Je ziet in dat je boete moet doen?” Terwijl ze dat zei wreef haar rechter hand van zijn heup steeds verder over zijn dijbeen naar zijn kruis. Aan de bobbel te voelen was hij al enorm opgewonden. Als een dwaas stond hij ja te knikken. Het was te zien dat hij al lang niet meer helder kon nadenken en alleen nog maar dacht aan 1 ding. Ze pakte zijn bierflesje van hem over. “Geef die maar aan mij voordat je hem laat vallen, geil ventje. Kom mee!” Ze trok hem aan zijn arm mee het damestoilet in. De blonde ‘kerstvrouw’ die haar daar verontwaardig aanstaarde stuurde ze weg en ze sloot de deur. Opnieuw zette ze hem tegen de muur. “Ik ga nu even plassen en jij zorgt dat er niemand meer door die deur komt. En geloof me, bij wat we daarna gaan doen wil je echt geen anderen hebben dus ik zou maar goed mijn best doen!” Terwijl ze aan het plassen was hoorde ze hem een paar keer boze mensen wegsturen. Als je ze maar een lekker bot voorhield deden ventjes alles voor je. Toen ze uit het toilet kwam zette ze het bierflesje naast hem op de wasbak. “Je bent een braaf ventje geweest hoorde ik. Help mij nog eens even herinneren waarom je ook al weer straf verdient?” Terwijl ze dit zei sloeg ze expres nog eens met haar zweepje op haar hand. “Bier” was het enige zinnige woord dat hij nog kon uitbrengen. Met haar wijsvinger trok ze nu een streep omlaag vanaf zijn keel richting zijn broekrand. “Ja, je hebt te veel gedronken. Je stinkt, je kan niet meer recht lopen en ik vraag me af of, als ik het nu hier met je zou doen, jij nog wel kan presteren voor mij… Dus gaan we het nu niet doen! Jij moet eerst maar eens laten zien dat je je kan gedragen.” Haar hand was nu over zijn kruis aan het wrijven en ze was niet eens zeker of hij haar nog wel hoorde. Voor de zekerheid kneep ze even hard. Toen hij klaar was met vloeken ging ze verder. “Je kan mij verdienen vanavond. Het is heel simpel. Je mag gewoon de hele avond geen alcohol meer drinken. Denk je dat je dat kan volhouden?” Ze wachtte het antwoord niet af maar ging verder. “Het enige dat jij vanavond nog mag drinken krijg je van mij!” Ze pakte het flesje van de wasbak en hield het voor zijn gezicht. “Ik heb het net alvast voor je gevuld…” Even liet ze een stilte vallen en keek veelbetekenend naar het toilet. Toen ze een blik van begrip en paniek in zijn ogen zag komen ging ze verder. “Ik ben de hele avond in het café. Je mag niet tegen me praten. Als je dorst hebt, kom je naar me toe, kus je mijn zweep en dan volg je me naar het toilet. Als je me zo laat zien dat je het waard bent, ga ik om 4 uur met je mee naar buiten en dan zoeken we een leuk plekje op voor je beloning. En als je wilt mag je me daarna nog bellen voor nieuwe afspraken. Begrepen?” Zijn hoofd knikte al ja maar zijn mond wilde nog iets zeggen. “Houd je mond! Zodra jij je flesje leeg drinkt gaat onze afspraak in.” Het duurde een minuut, niet meer. Ze had ook niet getwijfeld of hij het zou doen. Aarzelend en met vies gezicht zette hij het flesje aan zijn mond. Met grote slokken dronk hij het in een keer leeg. Voor zijn laatste slok op was liep ze weg, op zoek naar een volgend ventje.