sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

subjackt Bevlogen lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 6 Gepost op dinsdag 31 januari 2012 - 11:18 pm:    Een verhaal dat nergens over gaat Er hoefde niks. Volmaakt rustig lag Stef tegen de rug van zijn prille vriendinnetje, zijn stijve tegen haar bleke billen gedrukt, maar zonder zich op te dringen. Hij bekeek haar billen terwijl zijn hand al strelend vanaf haar oortje naar haar schouder bewoog, afdaalde naar de laagvlakte van haar zij en weer opklom naar de top, de ronding van haar heup. Hij bekeek haar billen en vond ze prachtig. Gek dat hij de rust die hij nu voelde, nooit gefantaseerd had. Als hij voorbij achterhoofd keek, zag hij haar polsen voor haar gezicht bijeen liggen en zag hij nog net een stukje wit van het touw waarmee hij ze vastgebonden had aan het hoofdeinde van zijn bed. Haar polsen lagen al een hele tijd stil, net als haar lijf. Zijn vingers maakten een zoveelste rondje over haar zachte huid zonder dat ze ergens weerstand of onrust of onvrede met de gang van zaken bespeurde. Marlies had het vechten eraan gegeven. Het leek alsof hij alles met haar kon doen. Maar de enige behoefte die hij voelde, was niets doen. Die touwen rondom haar polsen leken van geen betekenis. Maar Stef voelde dat ze vanwege die touwen zo rustig was en Stef besefte dat hij zonder die touwen die roze opwinding niet zou voelen, de stille betovering, het gevoel dat hij voor de rest van zijn leven volmaakt gelukkig zou kunnen zijn door hier achter haar te blijven liggen en de warmte van haar lijf te voelen terwijl ze gevangen lag te wezen. Deze rust, was dat nou bdsm? In vele verhalen had hij talloze verwikkelingen gelezen. Knallende zweepslagen. Duizelingwekkende bondages. Peilloze vernederingen en rücksichtsloze dwang. Anale penetraties, vaginale foltering. Luiers, urine, veeprikstokken, anonimiserende maskers. Ondersteboven opgehangen, onder water, onder stroom. Over al die dingen had hij gelezen. Maar nooit had hij gelezen over de rust die hij nu voelde. “In rust zit geen verhaal,” dacht hij. Stef dacht niet aan opstaan of krant lezen. Hij dacht niet aan het checken van smartphone of mail. Hij vroeg zich niet af welk weer het zou worden, hoe Feyenoord-Ajax zou aflopen, wat hij vandaag ging doen. Hij was hier in bed en wilde hier blijven. Hij wilde zich volmaakt gelukkig blijven voelen met het bekijken van het lijf van zijn prille vriendinnetje, het met zijn hand volgen van haar vormen en rondingen. Hij vond zelfs haar vannacht in de war geraakte haren bloedmooi. Op haar bil ontdekte hij een paarsige streep aan vlekjes, het gevolg van iets minder rustige bdsm van de avond ervoor. Zijn hand stopte. Eindelijk bewoog haar lijf even, maar het was niet meer dan een kleine spiercontractie, een toevallige beweging zonder doel. “Er hoeft niks,” dacht hij. Opnieuw keek hij naar dat stukje witte touw om haar pols. Heel even bewoog ze, maar het leek in niks op vechten. “Want alles klopt,” dacht hij, “Zelfs onze gezamenlijke initialen,” maar om die gedachte moest hij inwendig toch lachen. En nog maar een keer zocht zijn hand haar oortje om vanaf daar over haar lijf te dwalen.