    
e.edwardgrey
Beginnend lid
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: 
Stemmen: 7 | | Gepost op zondag 17 juni 2007 - 11:37 pm: | |
Een serveerster en haar favoriete klant |
Linda was 23 studeerde nog en verdiende bij als serveerster in een Grand Café. Ze had schouderlang donkerrood haar en een gezicht en figuur dat altijd goede fooien opleverde waaronder een royale cup C. Haar favoriete klant, waar ze telkens mee flirtte als hij langskwam was een man van tegen de veertig: knap en altijd met een donkere zonnebril op, en in zakenpak als hij aan tafel zat.
Vandaag was hij er weer en Linda zorgde er dan altijd voor dat zij degene was om hem te bedienen. Ze vond het gewoon prettig om hem te bedienen al snapte ze zelf niet echt waarom. Vandaag droeg ze een zwarte rok en witte blouse. Bij zijn tafel aangekomen leunde ze voorover om hem een goed zicht op haar borsten te bieden en glimlachte lief.
“Wilt u iets te drinken bestellen, meneer?”
“Koffie, graag,” was het antwoord zonder haar aan te kijken.
Toen ze hem zijn koffie bracht en op tafel zetten pakte hij echter even haar hand beet en streelde deze.
“Weet je dat je mijn favoriete serveerster hier bent?” vroeg hij.
Linda moest blozen van deze vraag. Ze kon geen antwoord geven.
“Daarom heb ik nu ook een goede fooi voor je, maar je moet er wel iets voor doen.”
Vragend keek ze hem aan.
“Keer je heup naar me toe en til je rok op.”
Linda was even verbijsterd. Hoe dacht hij wel niet over haar? Maar nu ze erover nadacht: niemand in het café kon hen zien, want het tafeltje waar hij aan zat was afgescheiden door een schot. Ze draaide haar lichaam en tilde de zoom van haar rok op.
“Hoger,” zei de man op een zachte toon, een toon echter die geen tegenspraak duldde.
Linda gehoorzaamde zonder aarzelen en haar slipje werd zichtbaar. De man pakte een aantal biljetten uit zijn portemonnee en stopte deze achter het elastiek van haar broekje. Linda werd vuurrood. Alsof ze een stripper was of zo'n serveerster in Amerika die voor twee dollar haar borsten liet zien. Toch liet ze hem begaan al snapte ze niet waarom.
“De komende tijd ben ik weer weg,” zei de man, nadat zij haar rok weer op zijn plaats had geschoven.
“Ik kom hier alleen maar op doorreis” vervolgde hij terwijl hij met zijn hand Linda's haren streelde.
“In november ben ik weer terug, verheug je je erop om me dan weer te zien?”
“Ja,” zei Linda en ze kon niets anders zeggen.
“Dan wil je misschien iets voor me doen. Ik heb mijn eigen farmaceutische bedrijf. Onlangs heeft het laboratorium deze speciaal voor mij ontwikkeld,” zei hij terwijl hij een strip met geelrode capsules uit zijn aktetas haalde.
“Zou jij testpersoon willen zijn? Ze zijn absoluut veilig, dat garandeer ik je. Het effect is alleen nog niet helemaal duidelijk. Je zou ze ongeveer drie weken moeten slikken. Als ik terugkom moet het effect zichtbaar zijn.”
Linda keek hem vertwijfeld aan. Ze wilde graag doen was hij zei, maar die pillen konden wel giftig zijn of drugs of illegaal.
De man zag de blik in haar in ogen en zei: “Je zult er geen spijt van krijge, absoluut niet.”
‘s Avonds las ze nog een keer de bijsluiter. Elke avond één capsule innemen met water voor het slapen gaan. Ze aarzelde even en nam de pil toen in. Hij smaakte in ieder geval niet vies. Voordat ze ging slapen dacht ze er nog even bij na dat de man helemaal niet had gezegd welk effect de pillen geacht werden te hebben.
De drie weken dat ze de pillen innam merkte ze niets. Ze maakte zich ook geen zorgen. Om de een of andere reden had ze alle vertrouwen in de man. Na drie weken de pillen ingenomen te hebben stond ze op een ochtend op om naar haar werk te gaan. Toen ze een bh omdeed en vasklipte merkte ze tot haar schrik dat deze veel te klein was geworden. Haar borsten waren van cup C naar D gegaan, op zijn minst.
Waren de pillen daarvoor? Borstvergroting? Maar haar borsten waren niet alleen vergroot, ze deden ook pijn. Ze had echter geen tijd meer om erover na te denken. Ze was al te laat voor haar werk. Ze moest zonder bh op de bus met haar enorme tieten die vrij heen en weer wiebelden. Ze schaamde zich dood. Ze voelde zich een soort bimbo. En ze moest op haar tanden bijten om de pijn te kunnen weerstaan.
Op haar werk aangekomen kreeg ze een uitbrander van haar baas.
“Schiet op, er is een klant die speciaal naar je gevraagd heeft.”
Ze hoefde niet te raden wie. In dezelfde discrete hoek waar ze drie weken eerder de pillen had gekregen, zat de man die ze haar had gegeven.
“Wel Linda, hoe is de kuur bevallen.”
Linda leunde net zoals de vorige keer over de tafel heen. Nu was dat echter om de druk op haar borsten wat te verlichten.
“Wat mag ik u te drinken brengen,” steunde ze van de pijn.
“Dat heb je me al gebracht,” zei de man.
Linda keek hem niet-begrijpend aan. De man haalde iets uit zijn aktetas dat in papier was gewikkeld. Hij maakte het open en het bleek een soort champagneglas te zijn, van geslepen kristal. Hij zette het op de tafel. Vervolgen knoopte hij de blouse van de van verbazing aan de grond genagelde Linda open met snelle, handige bewegingen. Linda was verstomd. Opeens nam hij haar rechtertepel tussen duim en wijsvinger en begon hier met ritmische bewegingen aan te trekken. Tot Linda's grote schok kwam er een dunne straal melk uit haar tepel die de man handig in zijn glas richtte.
“Linda, mijn lief, klein dienstertje. Zal ik je even van de pijn in je borsten verlossen? Ik ben opgegroeid op een boerderij en hoewel jij natuurlijk wel anders gebouwd bent dan een koe of geit is het principe hetzelfde.”
De man ging door tot het glas met het witte vocht gevuld was.
“Er gaat niets boven een frs glaasje melk,” zei hij.
Linda keek volslagen verlamd toe terwijl de man het glas aan zijn lippen zette en de melk uit haat eigen borsten opdronk. Hij liet het in zijn mond rondgaan, als wijn.
“Vol, romig en zoet,” zo oordeelde hij.
“En bovendien zeer vers,” voegde hij er met een grijns aan toe.
Toen het glas leeg was zette hij het neer bij Linda's nog altijd ontblote linkerborst.”
Ik lust nog wel een glaasje. Eens zien of de melk uit de linkeruier net zo goed smaakt als uit de rechter.” Uiers. Noemde hij haar borsten echt uiers?
“Ja Linda,” ze hij haar gedachten radend, “je bent nu niet meer alleen mijn favoriete serveerster, maar ook mijn persoonlijke melkkoetje, mijn melkslavin.”
“De pillen die ik je heb gegeven zijn lactatiepillen. Je bent nu mijn eigen kleine melkfabriekje.”
Linda kon niets zeggen of doen.
“Toen ik je voor het eerst zag wist ik al dat je onderdanig was, dat je me graag wilde dienen.”
Ze maakte ze haar blouse weer dicht, toen de man dat gebaarde.
Opeens keek hij haar strak aan.
“Ik denk Linda, dat je me ook graag op een meer permanente basis zou willen dienen.”
Een paar weken daarna schreef Linda zich uit bij haar studie, die haar toch al nooit echt geïnteresseerd had en zegde haar baan op. Vervolgens belde ze haar ouders op om te zeggen dat de komende maanden niet bereikbaar zou zijn, maar dat ze het goed zou maken.
EPILOOG
Een slavin in het uniform van een dienstmeisje liep om het landhuis heen. Ze liep over een met schelpengruis bedekt pad, langs een fontein van een naakte man die urineerde over een knielende naakte vrouw. Het pad kwam uit op een houten gebouw. De slavin liep naar binnen en de geur van hooi kwam haar tegemoet.
Linda lag daar geknield op handen en voeten op een verhoogd platform. Ze was volslagen naakt. Ook al het lichaamshaar beneden haar schouders was verwijderd. Om haar nek hing een halsband zoals bij alle slavinnen in het landhuis, maar zij had nog een extra accessoire. Een kleine, delicate koeienbel. Door haar houding kwamen haar inmiddels enorme borsten goed tot hun recht. Al noemde zij ze in gedachten alleen nog uiers.
Om haar in haar rol als dier te laten wennen deed ze haar behoeften niet meer op menselijke wijze. Haar urine werd opgevangen door een slangetje dat uitkwam in haar vagina. In haar anus stak het uiteinde van een ingenieus apparaat dat haar periodiek een klysma gaf en alles vervolgens wegzoog.
Melken werd echter op de ambachtelijke wijze gedaan. De slavin kleedde zich om tot melkmeisje en zette een emmer op het platform. Linda keek haar aan maar zei niets. Als melkkoe mocht ze uitsluitend spreken met toestemming van de meester en die had ze al in maanden niet gekregen maar dat vond ze niet erg.
De slavin begon haar te melken.
“Je moet vandaag een flinke emmer produceren, Linda,” zei ze, “De kok is van plan handgemaakt ijs van je melk te maken voor de meester.”
Linda was gelukkig. Ze was blij dat meester nog elke dag genoot van haar romige melk. Ze bestond nog slechts om haar meester te dienen. En daar had ze niet gelukkiger mee kunnen zijn.
|
Verhalen 
Verhalen
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen