Beginnende Dom
Nieuw lid
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op woensdag 07 december 2011 - 12:31 am: | |
De gedachten van een beginnende Dom voor het eerste spel. |
Hierbij mijn eerste verhaal ooit. Is de eerste keer dat ik zoiets post en vond het interessant om ook de onzekere kant van een beginnende DOM te laten zien. Alle feedback is welkom! Dit is gelijk ook bedoelt om mijn Nederlands te verbeteren dus mocht je spelfouten vinden dan hoor ik dat ook graag (door de beheerder verbeterd en aangepast). Ze heeft nog 4 minuten, schiet het door me heen op het moment dat ik op de klok kijk. Nogmaals sta ik op en controleer ik de uitgestalde spullen. Wat klosjes touw netjes samengebonden om te worden gebruikt, het korte rijzweepje, een paar wasknijpers en een sjaal om te kunnen blinderen. Mijn gedachten gaan naar de diepvries waar al een paar ijsblokjes klaar liggen voor gebruik. Nog 3 minuten. Het is nu twee weken dat ik haar ken. Een kleine onopvallende advertentie dat eigenlijk niks meer zei dan: “Onervaren subje zoekt dom om op ontdekkingsreis te gaan.” Vond het passend en bescheiden, en reageerde op de advertentie dat ik een beginnende dom was en haar graag wilde leren kennen om te zien of we samen op reis konden gaan. Nog 2 minuten! De daarop volgende dagen volgde een e-mail uitwisseling met al snel een afspraak waar we elkaar beter leerde kennen. De tweede afspraak was snel daarna en ging vooral over wat we zochten, waar we opgewonden van werden en ook wat we niet wilden. Nu is het eindelijk zover: vanavond zou deze ontdekkingsreis beginnen. Weer kijk op de klok en zie de laatste seconden verdwijnen…. er gebeurt niks. Langzaam zie ik het later worden. De klok schiet op 1 over. Ze is te laat! Gedachten racen door me hoofd. Hoe zal ik dit aanpakken? Een fikse harde afstraffing met de zweep? Maar ze is zelf ook beginnend subje en te ver doorslaan zou haar wel is kunnen afschrikken. Dan gewoon een paar ferme tikken met de hand? Gedachten en ideeën blijven afwisselen die ruw worden verstoord door de deurbel. Mijn ogen gaan weer naar de klok en zie dat het 4 over is. Een beetje gehaast loop ik naar de deur en doe open. Keurig in de voorgeschreven kleding staat mijn subje met een lach op haar gezicht voor me. Het is een moment stil en opeens is alles voor mij duidelijk. Ik weet wat me te doen staat. “Je bent te laat!” zeg ik tegen haar, terwijl ik haar doordringend aankijk. Haar glimlach zakt iets weg en ze kijkt me vragend aan. “Nou..? Zeg eens, wat is je excuus?” Langzaam verdwijnt de glimlach en antwoordt ze stamelend. “Weet ik niet.” “Weet je niet? Wat is dat voor een antwoord je weet toch wel waarom je mij hebt laten wachten? En je antwoordt met ‘Meneer’.” Stamelend antwoord ze: “J..jaa.. Meneer. So..sorry Meneer.” Even laat ik de stilte hangen en bestudeer mijn subje. Stilletjes staat ze daar met de ogen op haar voeten gericht. Langzaam doe ik een stap naar achter. “Vooruit, kom maar binnen en loop naar de woonkamer. We zullen eens kijken of we jou wat discipline kunnen bijbrengen.” Terwijl ze naar de huiskamer loopt besef ik: vanavond gaan we op reis! |