sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 95 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 03:30 pm:    de lezer is de baas Hmmm, ik dacht niet dat mijn verhaal belerend was (noch dat ik iemand waar dan ook toe verplicht), niet naar Groentje toe (hoe zou het kunnen na alle lof), niet naar de andere schrijvers. Ik gaf dacht ik toch duidelijk aan dat ik begrijp waarom het gebruik voor Hij, Hem en Zijn, Zij en Haar ontstaan is. Wellicht is dat inderdaad een soort religie. Prima! (zelf hou ik overigens van geen enkele religie, of het zou de religie van het goed geschreven verhaal moeten zijn). Maar een verhaal plaats je om gelezen te worden. En wat ik dus aangeef is dat de meeste lezers -dyslectici ongetwijfeld uitgezonderd- een accent in een verhaal gaan lezen dáár waar de schrijver dat niet bedoeld heeft (en Kloos bedoelde dat dus duidelijk wèl). Eigenlijk ondersteunt Verteller mijn betoog met al zijn argumenten! Om Marny (helemaal mee eens, weg met al die onleesbare ongein, wat zeg je overigens van die turbotaal als ff?) te parafraseren: Respect tonen voor een meester of voor een slavin doe je door een verhaal te schrijven. Overigens mag van Willem Alexander toch verwacht worden dat hij zijn majesteitelijke Wij zal laten vallen (geldt dat ook al niet voor de koningin?) en ik kan me niet voorstellen dat er als Hij over hem geschreven zal worden. Maar ook is dat wel het geval: je zult je spreekwoordelijke tong gaan breken als hij dat wel zou gaan doen. Stel je voor: de kindertjes gaven Zijne Majesteit een aubade en Hij bedankte hen met Zijn woorden: "Wij zijn diep geroerd." de lezer is de baas Nog een terzijde: Vaak heb ik een paragraaf geschreven waar ik erg tevreden over ben (ha! dat klink nogal pedant achteraf lezend; maar vooruit, moet kunnen, want dat ben ik natuurlijk ook, nietwaar Denise?). Ook stilistisch klopt het allemaal. Maar als je dan merkt dat een lezer niet één keer het fout leest, maar met herhaling? Wat doe je dan? Weg er mee! Of liever: aanpassen, want weggooien.... Door het toepassen van allerlei trucs probeer ik mijn schrijfsel dan in het gareel te dwingen. Een betere interpunctie helpt vaak al (: bijvoorbeeld!). Anders het veranderen van de volgorde, het in stukken hakken van een zin, het herhalen van een benaming. En soms: en gebruik van puntjes .... en cursief. Maar teveel is .... teveel! verhalen maken dromen waar