sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Lief & Streng Actief lid Bericht Nummer: 22 Aangemeld: 05-2003 Beoordeling:  Stemmen: 1 Gepost op vrijdag 12 maart 2010 - 06:49 pm:    zes jaar: juist daarom! Lieve Sheila, Heel erg bedankt voor je mooie brief en dat je hem na mijn verzoek op de site hebt willen zetten. Je ziet al aan de reactie van MisTique hoezeer dat wordt gewaardeerd. Het heeft me zelfs aan het denken gezet: zoals jij het op het laatst beschrijft is precies de reden waarom ik het, besef ik nu, zó geschreven heb. Juist omdat Madelief nog maar zes is, heb ik het zo onschuldig, zo 'kinderlijk' kunnen schrijven. Want natuurlijk ben ik ook Madelief. Maar niet de Madelief van zes, maar de volwassen Madelief die er naar verlangt weer zes te mogen zijn. Zo onschuldig en onbevangen ondeugend mogen zijn, zo echt kinderlijk, zo'n heerlijk klein meisje. Om dan vervolgens door die schat van een moeder gestraft te worden (of vader, dat kan ook heel goed). Dat kan zelfs niet in een rollenspel. Ik kan heel goed spelen dat ik een puber ben, maar een klein meisje kan ik nooit echt overtuigend (meer) zijn. Dat geldt net zo goed als ik me in de rol van moeder (of vader) verplaatst. Zo onbevangen kan ik niet met een sub omgaan. Mijn kind, van wie ik hou, moet ik immers wel grenzen stellen, bewaken dat ze die grenzen niet overschrijdt en beslissen of en hoe ik haar moet straffen als ze dat wel doet. Met een subje, hoe bereidwillig en onderdanig (brutaal) dan ook, kan en zal die vanzelfsprekendheid er nooit zijn. Daarom heb ik het verhaal geschreven. Om te mogen fantaseren wat niet kan zijn en ook nooit bestaan heeft. Wat niet wil zeggen dat je het als sub en dom niet kan benaderen - integendeel dat kan heel goed weet ik uit ervaring. Maar Madelief mag een fantasie, een droom blijven. Lief & Streng   als je geeft čn neemt heb je dubbel plezier