Jip
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 45 Aangemeld: 06-2014
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op zondag 26 januari 2020 - 04:05 pm: | |
Veel |
Hé Paul, Sorry, ik loop een paar hoofdstukken achter met lezen, daardoor nu pas een reactie op dit hoofdstuk. Het is zonder meer veel wat Moniek in korte tijd allemaal moet ondergaan, zo ervaar ik dat als lezer wel tenminste. Ik denk dat je daarmee als lezer ook een beetje een idee krijgt hoe overweldigend dit allemaal moet zijn voor Moniek. En dat is knap gedaan, vind ik. Hoe Moniek het allemaal ervaart, doordat ze helemaal geen tijd krijgt om daarbij stil te staan. Toch laat je zo af en toe subtiel wel wat merken en de rustdag waarop ze kan reflecteren geeft de lezer ook veel inzicht. Mooi opgelost. Het onderdeel van het verhaal waarin alle denkbare en ondenkbare slagmiddelen worden uitgeprobeerd spreekt voor mij natuurlijk enorm tot de verbeelding. Vooral het zinnetje: “een mannehand, vrouwenhand, meisjeshand of zelfs de eeltige hand van een bouwvakker.” triggert mij enorm. Hoe gaat dat dan, waar komen al die handen vandaan, hoe voelt zoiets dan? Het zet me allemaal wel aan het denken. Persoonlijk zou ik dat stukje veel meer uitgewerkt willen zien, maar ik snap heel goed dat het in dit verhaal niet past. Groetjes, Jip. |