sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Lief & Streng Beginnend lid Bericht Nummer: 8 Aangemeld: 05-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op maandag 05 juni 2006 - 04:48 pm:    fansaseren staat vrij Lieve Kitty en anderen, Ik heb al lang geleden geaccepteerd dat ik fantasieën in mijn hoofd heb die veel mensen niet zullen begrijpen, ja, zelfs zullen afkeuren. Maar ik weet van mezelf dat ik in het ‘echte leven’ heel principieel ben. Ik zal nooit andere mensen kwetsen bijvoorbeeld. Niet dat ik een heilig boontje ben of zo, of dat ik nooit vreselijk stomme dingen doe. Maar ik weet van mezelf dat echt naar mijn geweten probeer te leven. Dat fantasieën echt fantasieën zijn! Dus wat andere mensen van mijn fantasieën vinden, raakt me niet meer echt. Hoogstens ben ik erg voorzichtig om er open over te zijn. En ik weet dat ik niet alleen sta met m’n rare fantasieën. Ik heb zo vaak gehoord en zo vaak gelezen over mensen, vrouwen vooral, die ze ook hebben. Vaak nog ‘erger’ dan de mijne. Iemand die opgewonden wordt van Amnesty verhalen, martelingen die werkelijk gebeurd zijn en zo. Of een ander die het niet kan helpen opgewonden te worden van een verkrachtingsverslag. Dan kun je beter een verhaal er over lezen, hoef je je niet schuldig te voelen. Want dat is dan het lullige: je wilt je niet schuldig voelen, maar als je even op een onbedacht moment er toch bij stil staat hoe het werkelijk was voor degene die het slachtoffer was, dan dringt dat schuldgevoel onherroepelijk weer bij je naar binnen. Dus daarom zit ik heerlijk in de brieven rubrieken te lezen van die oude spankingmagazins over kinderen die gestraft worden door hun ouders. Dat het fake is: so what. Of als het dat niet is.... niet aan denken. Daarom is het ook zo heerlijk dat op deze site dat allemaal wel mag -ja toch reintoch? Fantaseren staat vrij. En voor verhalen geldt hetzelfde. Tsja, en dan dat anderen daar moeite mee hebben, zich er aan storen. Ik lees nu ook wel verhalen die ik helemaal niet leuk vind. En dan bedoel ik dat ik er gewoon een beetje akelig van wordt. Dat ik heb van: moet dat nou! Dan stop ik gewoon met lezen. Dat heb ik ook wel vaker als ik van die verontwaardigde reacties lees, dat ik denk, dan lees je ze toch niet? En dan bedoel ik jou niet, hoor Kitty, want dat van die Maas-Pieter, dat was echt eng. En, oh ja, moen. Voor een verhaal doet de vrijwilligheid helemaal er niet toe. Dat geldt alleen voor sm ‘in het echt’. In verhalen mag je ontvoerd, geslagen en aangerand worden, zonder dat je er maar iets over te vertellen hebt. Heerlijk, zucht. Nietwaar, Denise?   als je geeft èn neemt heb je dubbel plezier