sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 141 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling:  Stemmen: 1 Gepost op donderdag 27 oktober 2011 - 12:15 pm:    meesterlijk Ik reageer niet graag op verhalen. Ik hou niet zo van alleen de loftrompet te steken. En opbouwende kritiek geven ligt me ook al niet zo. En daar dat op deze site een voorwaarde is, dat je opbouwend bent dus, betekent dat ik maar liever zwijg. “Zijn ultieme straf” is echter een verhaal waar ik het moeilijk mee heb om niet op te reageren. Alleen die titel al: “zijn ultieme straf”. Dat is nogal pretentieus en daarmee buitengewoon intrigerend. Het idee alleen al dat zo'n straf bestaat. Nu staat er natuurlijk duidelijk “zijn”. Niet “de”. Goed, maar wie is de “hij” waar het “zijn” op slaat? Dat blijkt in het verhaal een schrijver te zijn. Zoals ik. Dat wordt nog benadrukt door de ondertitel: “een waarschuwing voor de betere schrijver”. Duidelijk .... maar het maakt het voor mij natuurlijk onmogelijk om nog te kunnen reageren. Ik zou door een reactie te plaatsen suggereren dat ik 'de betere schrijver' zou zijn. Dat is vanwege twee redenen voor mij onbestaanbaar. Ten eerste strookt het niet met het door mij gekoesterde beeld van bescheidenheid (zo fraai verwoord door de hoofdpersoon van mijn verhaal “Afzonderlijke Golven”). En in de tweede plaats is er slechts één schrijver die kan tippen aan de kwaliteit van de schrijfster van dit verhaal “de schrijfster”. En dat is natuurlijk Groentje, die ik in een ver verleden al heb bestempeld tot de meester van het korte verhaal (zie: meester van het korte verhaal). Maar Groentje is al sinds 2 februari 2007 niet meer actief (ik heb het even nagekeken) en telt daarom niet mee. Kortom: er bestaat geen “betere schrijver” op deze site, althans niet op dit moment. Jammer dus. Maar toen las ik het nog een tweede en derde keer. Net zoals het feit dat je dat met het schrijven moet doen (maar dan eindeloos veel vaker) wil het een beetje een aardig verhaal worden, is dat ook voor het lezen van andermans verhalen aan te bevelen. Hoe vaak lees je niet wat je graag (of juist niet) wilt lezen... Hier staat toch duidelijk “waarschuwing ... voor de schrijver”. Terwijl dit verhaal dus helemaal geen waarschuwing voor de schrijver vormt, maar voor de sub, in het bijzonder: een waarschuwing voor de stalkende sub (maar zijn niet alle subs in wezen stalkers - maar daarover straks). Immers: de “schrijver” uit dit verhaal maakt duidelijk dat stalkende subs slechts vliegen zijn op zijn schrijvende pad: je jaagt ze weg. Beter, je laat dat aan anderen over, in zijn geval: de politie. Daar het ondenkbaar is dat “de schrijfster” een fout maakt, betekent bovenstaande dat de ondertitel dus niet letterlijk genomen moet worden, maar ironisch, of waarschijnlijk zelfs sarcastisch. Dat kan twee dingen betekenen: ňf het vormt een onderonsje tussen ‘ons’ schrijvers: ha, ha, die domme subs denken dat wij, schrijvers, gewaarschuwd moeten worden ňf het vormt een waarschuwing voor schrijvers die denken dat ze ‘de betere schrijver’ zijn: als je zó dom bent om dat te denken - hoed je dan voor stalkende subs. Wat hen natuurlijk zal ontgaan, omdat ze voor zoveel spitsvondigheid te dom zijn. Wat dan weer niet geeft, want dan vatten ze alleen de letterlijke betekenis, wat op hetzelfde neer komt. Meesterlijk! Goed, dan het verhaal zelf. Mmmm, maar ik zit nu al op 1 A4-tje, en voor een korte reactie op een verhaal is dat eigenlijk al te veel, heb ik vernomen. Ik heb genoeg gezegd.   verhalen maken dromen waar