home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

    (Slechtste)    1    2    3    4    5     (Beste)

Begin van paginaVorig berichtVolgend berichtEind van pagina Maak een Link naar dit bericht (met rechter muisklik, kies: Snelkoppeling Kopiëren!)

de schrijfster
Productief lid

Bericht Nummer: 39
Aangemeld: 05-2011

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0

Gepost op dinsdag 18 oktober 2011 - 03:29 pm:   


verwarrend


Hallo Janneman,

zoals gewoonlijk heb je me weer meegenomen naar een andere wereld.
En ik ben er helemaal van in de war.
Ik voel een opluchting dat dat huis niet stond in de stad waar ik heb gestudeerd. Wie weet wat er zou zijn gebeurd als ze lucht hadden gekregen van mijn pogingen niet te studeren en van mijn onkunde voor mezelf te zorgen.
Ik voel ook heimwee omdat het herinneringen oproept van mijn studietijd waarin ik regelmatig 's ochtends vroeg vol wroeging zat te studeren wetend dat ik dat eerder had moeten doen. En dan het gevoel van zorgeloosheid als ik toch weer een voldoendetje er uit had weten te slepen...
Ik voel verontwaardiging voor die man die denkt zich met alles te mogen bemoeien en die niet in wil zien dat studeren ook losgaan is.
Ik voel bewondering voor die man omdat hij het beste voor zijn meisjes wil. Omdat hij zich wegcijfert omdat dat beter is voor de toekomst van de meisjes. Om zijn liefde voor hen.
Ik voel mee met Karin. Wat een pijn, en dan te bedenken dat er nog meerdere avonden komen...

Ik voel natuurlijk geen opwinding bij dit verhaal. Stel je voor, dat zou toch te gek voor woorden zijn!