de schrijfster
Productief lid
Bericht Nummer: 39 Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op dinsdag 18 oktober 2011 - 03:29 pm: | |
verwarrend |
Hallo Janneman, zoals gewoonlijk heb je me weer meegenomen naar een andere wereld. En ik ben er helemaal van in de war. Ik voel een opluchting dat dat huis niet stond in de stad waar ik heb gestudeerd. Wie weet wat er zou zijn gebeurd als ze lucht hadden gekregen van mijn pogingen niet te studeren en van mijn onkunde voor mezelf te zorgen. Ik voel ook heimwee omdat het herinneringen oproept van mijn studietijd waarin ik regelmatig 's ochtends vroeg vol wroeging zat te studeren wetend dat ik dat eerder had moeten doen. En dan het gevoel van zorgeloosheid als ik toch weer een voldoendetje er uit had weten te slepen... Ik voel verontwaardiging voor die man die denkt zich met alles te mogen bemoeien en die niet in wil zien dat studeren ook losgaan is. Ik voel bewondering voor die man omdat hij het beste voor zijn meisjes wil. Omdat hij zich wegcijfert omdat dat beter is voor de toekomst van de meisjes. Om zijn liefde voor hen. Ik voel mee met Karin. Wat een pijn, en dan te bedenken dat er nog meerdere avonden komen... Ik voel natuurlijk geen opwinding bij dit verhaal. Stel je voor, dat zou toch te gek voor woorden zijn! |