Lot
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: Stemmen: 3 | Gepost op vrijdag 23 september 2011 - 04:20 pm: | |
Mannen zijn Beesten! |
Ineengedoken zat ze op haar bank. Ze rilde en staarde verbijsterd voor zich uit. Vol ongeloof was ze niet in staat te denken. Haar billen waren gestriemd, haar handen tintelden nog steeds van het terugkerende bloed door haar aderen, haar wang was rood en gezwollen. Door de babyfoon hoorde ze haar kindje kuchen. Het was bijna tijd voor een voeding, maar gelukkig sliep hij nog even door. Ze was verkracht. Verkracht door de Dominant met wie ze een dikke maand had gemaild en met wie ze vanavond voor het eerst had afgesproken. Bij haar thuis. Omdat ze geen oppas kon krijgen. Gaf niet, had hij gezegd. Het ging om een kennismaking en misschien een kusje. Geen probleem als de kleine boven lag te slapen. Eén enkele traan liep over haar wang. Wat was ze stom geweest. Zo stom! Zó onverantwoordelijk! Nee! Nee! Dit was typisch slachtoffer-gedrag! Het was niet haar schuld! Het was zíjn schuld! En ze moest aangifte doen! De klootzak! Maar ze schaamde zich. Omdat ze zo naïef was geweest... Naïef? Of gewoon bloedgeil? Nee! Naïef! Vertrouwend op het goede in de mensch. Toch? Ja! Maar ze wist zijn echte naam eigenlijk niet. En ook niet waar hij precies woonde. Dat maakte wel een rare indruk als ze naar de politie zou gaan. Misschien neigde het naar bloedgeil in plaats van naar naïef. En hoe zouden ze hem dan kunnen pakken, zonder die persoonsgegevens? De politie zou daar wel methodes voor hebben. Via mailadressen, ofzo. Maar dan zouden ze ook háár geile teksten lezen. Ja. Shit. Die waren wel geil. Op geen enkele manier naïef te noemen, zeg maar. Ze zou alleen zíjn mailadres geven dan. En zeggen dat zij alle correspondentie had gedelete in de vlaag van verstandsverbijstering en wanhoop na haar traumatische ervaring. Dat moest ze dan wel even doen, voordat die agenten het gingen checken: deleten. Want het wás tenslotte ongelofelijk wat hij haar had aangedaan! Buiten alles lag de voornaamste, grootste en eigenlijk énige fout bij hém! Hij had haar verkracht! Hij had haar aan haar polsen vastgebonden, op haar kont geslagen en haar een klap in haar gezicht gegeven! Bij zijn vertrek had hij haar een kusje durven geven en gezegd dat hij het heerlijk vond! De lul! Hij zei zelfs dat hij haar zou mailen! Ze trok haar badjas dichter om zich heen. Wat een trauma. Wéér een trauma... Waarom gebeurde háár dat toch altijd? Eigenlijk wilde ze het delen. Dit vreselijks. Ze zou zo even inloggen en erover schrijven. Wat haar nu weer overkomen was... De meiden van de site zouden vast erg meeleven en het met haar eens zijn: Wat zijn mannen beesten! ----------------- “Verdomme!” sprak hij hardop en grijnzend, terwijl hij in zijn auto stapte. Dát was toch even een uitzonderlijk lekker samenzijn geweest. Wat hadden ze een klik gehad! Exact zoals in hun mailwisseling. Ze had tegengestribbeld. Gehuild zelfs. Maar hij wist uit haar verhalen dat ze dat puur geil vond, dús was hij doorgegaan. Hij had haar handen vastgebonden en haar één flinke mep op haar wang gegeven. Dat 'in-het-gezicht-slaan' was niet helemaal zijn ding, maar ze had zó vaak aangegeven hoe opwindend haar dat leek, dús had hij het gedaan. En het had hem achteraf zelf ook buitengewoon geil gemaakt. Hij had haar kont flink geslagen. Iets waar hij zélf dan weer heerlijke voldoening uithaalde. En dat wist ze. Voor wat, hoort wat.., vond hij. Haar baby was gelukkig niet wakker geworden. Als dat was gebeurd, hadden ze wel kunnen stoppen. Alles was perfect gegaan! Het liefst was hij nog even gebleven. Had hij haar vastgehouden en gekoesterd. Misschien hadden ze zelfs samen kunnen slapen. Maar het was bijna tijd geweest voor de voeding van haar zoon, dus ze wilde dat hij ging. En natuurlijk gaat hij dan. Hij had haar gekust en verteld dat hij haar gauw zou mailen. Ben ik verliefd? Vroeg hij zich af. Ik ben de baas over mijn fantasie... En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.
|