sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Lot Bevlogen lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 6 Gepost op dinsdag 21 juni 2011 - 07:30 pm:    Pijnlijk raak... “Kom eens hier zitten...” zei hij en klopte op de bank naast hem. “Hoe voel je je?” Het was warm in huis en de kaarsen brandden. “Eh, goed?” antwoordde ze, en herkende de blik in zijn ogen, waarop ze onbewust altijd direct reageerde. “Vertrouw je me?” vroeg hij met kalme stem. “Ja, dat weet je toch?” fluisterde ze ongemakkelijk en met een kriebel in haar buik. “Ik vertrouw jou meer dan ik mezelf vertrouw.” “Ik wil dan dat je dat vanavond héél goed blijft onthouden bij alles wat ik ga doen. Kun je dat?” Een waas vloog door haar hoofd en ze moest al wat moeite doen haar ogen scherp te stellen. Wat wilde hij gaan doen? Wat was hij van plan? “Ik vroeg of je dat kan?” herhaalde hij rustig. “Ja, dat kan ik. Dat kan ik toch altijd?” zei ze, zijn intentie peilend. “Kleed je uit,” zei hij, en liep naar de kast waar hij een grote, donkerrode deken uithaalde. Ze stond op van de bank en deed haar hemdje uit. Toen ze uit haar spijkerbroek stapte, zag ze dat hij naar haar keek. Zijn blik was anders. Het maakte haar onrustig en ze hield rekening met de mogelijkheid dat hij haar flink zou laten lijden. “Ga door,” knikte hij haar zacht toe. Ze deed haar bh uit. Haar voorkant naar hem gericht, zoals hij dat graag wilde. Tenslotte legde ze haar slipje bovenop het stapeltje kleren op de bank. Hij had het kleed uitgelegd over hun hoogpolige tapijt en vroeg haar te gaan liggen. “Hoe? Op mijn rug of op mijn buik?” vroeg ze klein. “Op je buik,” zei hij langzaam. Vlug en soepel ging ze liggen zoals hij had gevraagd. Haar armen en benen gespreid. Ze voelde dat hij naast haar kwam zitten op de grond. "Ontspan en ga liggen zoals je lekker vindt,” fluisterde hij in haar oor. Ze was even verbaasd en zocht zijn blik. Hij knikte haar toe dat het goed was en dus ontspande ze. Langzaam aaide hij met zijn warme hand over haar rug. Van boven naar beneden en weer terug. Liefdevol schoof hij haar haren opzij en gaf haar een kusje in haar nek. Ze glimlachte naar hem, wachtend op de ommekeer. Hij verschoof iets en begon haar benen te strelen. Van haar hiel tot vlak onder haar bil. Een ongemakkelijk gevoel maakte zich van haar meester en ze trok haar been weg. “Ik vroeg je me te vertrouwen,” sprak hij met licht strenge stem. “Ja,” sprak ze iel en ging weer liggen, “okay.” “Draai je eens om,” zei hij. Hij aaide haar bovenbenen en haar buik. “Ik wil dit niet,” mompelde ze. “Wil je alsjeblieft stoppen? Of maak me dan tenminste vast.” Hij aaide door en liefkoosde haar borsten en schouders. “Je bent mooi en lief, en ik hou van je. Ik wil dat je ook van jezelf houdt en van je lijf.” “Ja, dat doe ik ook heus wel, maar wil je hier in godsnaam mee stoppen?” “Je zou me vertrouwen. En ik wil ook dat je dat doet.” Zijn hand streelde tussen haar benen. Zacht. Lief. “Godverdomme,” siste ze, en de tranen verschenen in haar ogen. “Hou nou op...” Toen hij gelijktijdig haar buik begon te kussen, duwde ze zijn hand en hoofd weg en wilde opstaan. Zijn hand omklemde haar bovenarm en hij trok haar terug op haar rug. “Nee meis, het is tijd,” sprak hij duidelijk, maar kalm, “het is tijd om van jezelf te gaan houden. Het is tijd om écht te gaan voelen. Te durven voelen.” “Als je me vastbindt, doe ik het,” zei ze smekend. “Ik bind je niet vast en ik laat je zelfs nu los. Ik hoop dat je me genoeg vertrouwt om te blijven liggen en te accepteren dat ik van je hou en je mooi vind.” Hij stond op, deed zijn kleren uit en ging naakt naast haar liggen. Hij streelde haar borsten opnieuw. Haar buik. Tussen haar benen. Haar gezicht. Met haar ogen stijf dichtgeknepen lag ze zich te verbijten. Toen hij afdaalde om haar venusheuvel te kussen, begon ze huilend te schreeuwen: “Ik wil dit verdomme niet! Stop! Blijf van me af!” Hij kwam omhoog en keek haar doordringend en zacht aan: “Ik weet dat dit voor jou het moeilijkste is wat ik ooit van je gevraagd heb.” Ze knikte snikkend. “Toch gaan we door,” ging hij verder. “Ik wil dat je voelt dat ik van je hou. Dat je dat durft te voelen. En dat je voelt dat je mooi bent, en lief, en goed.” Ze ademde snel en voelde paniek. “Pijn is voor sommigen makkelijk te dragen. Het komt zo hard binnen, dat je niet hoéft te voelen, want het valt niet te ontkennen...” fluisterde hij. “Nú wil ik dat je voélt. Mijn liefde. Je eigen lijf. Zachtheid. Dat je er mag zijn.” Ze snikte luid. “Voél.” Hij kroop op haar. Kuste haar hals. Streelde haar gezicht en haren. Langzaam en zachtjes drong hij bij haar binnen. Teder. Een oerschreeuw van verdriet kwam uit haar keel toen ze haar armen om hem heensloeg en haar gezicht in zijn nek verborg. Ze was kwetsbaarder dan ooit... maar zonder angst. Ik ben de baas over mijn fantasie... En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.