sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

RaadsHeer Lid Bericht Nummer: 18 Aangemeld: 10-2009 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op woensdag 18 mei 2011 - 11:12 pm:    Tempelier en Cornelia Beste Janneman, Of het Domus Cornelia in Pompeii ooit een huis van verhandelbare liefde was, is mij niet bekend, maar ware het zo dan zou jouw Cornelia er bij haar eerste binnentreden al een legende hebben gevestigd. Een liederlijk loeder van een meisje zedig verpakt in een keurslijf van adellijk formaat. En toch; Men moet medelijden hebben met het arme kind, dat om wat voor reden dan ook, niet de stimulans heeft meegekregen om haar beste talenten te ontplooien op een wijze die haar deugd, roem en eer brengen, zoals ooit de Cornelia die een Domus naar haar vernoemd zag, of zoals Godefroi de Tempelier. Cornelia had kunnen weten dat Tempeliers niet alleen zopen maar ook te boek stonden als 'Kruisridders', die hun vrouwen tijdens hun jarenlange tochten met ijzeren kluisters in hun broek alle genot wensten te ontnemen. Cornelia had kunnen leren dat de reden waarom die kruisridders zonodig op oorlogspad moesten was om het heilige land te ontzetten van 'de Moor'. Oftewel de muzelmannen die het gemunt hadden op het centrum van het ware geloof en die werden vereenzelvigd met de duivel. De moor, zwart als Zwarte Piet voor wie ze model hebben gestaan. Cornelia had wat oplettender moeten zijn tijdens geschiedenis, zodat zij gewaarschuwd zou zijn voor lui als Godefroi, een gelauwerde kasteelheer die zijn horde Tempeliers aanvoerde en met roem overladen terugkeerde om later vereenzelvigd te worden met kruidenblokjes voor in de soep. Maar geen enkel geschrift vertelt over het gezuip en het gelurk aan waterpijpen en wat niet meer. Godefroi - wij kennen hem als Godfried; of was het Geert? - die was zoals alle kruisriddels dol op kuisheidgordels en had een diepgewortelde haat tegen muzelmannen. In plaats van een betrokken en standvastig voorbeeld te zijn heeft haar papa Cornelia in een kuisheidsgordel willen hijsen en zich vervolgens bezig gehouden met zaken die vermoedelijk zoutelozer waren dan bouillonblokjes en de ware opvoeding van zijn dochter overgelaten aan de butler. Dagelijks zich oppoetsend met het Noblesse Oblige maar geen aandacht hebben voor de ware noden van zijn nazaten. Arme Cornelia. 't is een ondeugd, een lellebel, maar ik betwijfel of het uit vrije verkiezingen is. Cornelia, ze is zeker niet het enige meisje van goede afkomst dat een duiveltje op haar schouder heeft zitten. De kastijding door het instituut heeft ze verdiend. Laten we haar toewensen dat ze ervan leert. Dankjewel voor je schitterende verhaal. Het is een waarlijke inspiratie. Je toegenegen, R