sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

juliëtte Beginnend lid Bericht Nummer: 7 Aangemeld: 03-2007 Beoordeling:  Stemmen: 2 Gepost op zondag 01 april 2007 - 01:38 pm:    Buitenwereld of belevingswereld? Het duurde even voordat ik woorden had om te kunnen reageren. En nu nog heb ik eigenlijk mijn gevoelens met betrekking tot het verhaal nog niet zo helder dat ik daar uit ben. Echter, ik vind de discussie zo mooi dat ik daar graag aan mee wil doen, en dat gaf de doorslag om toch te proberen te reageren. Allereerst het verhaal van Lot, het is afschuwelijk intens beschreven. En of ik nou wil of niet, het maakt gevoelens in me los. Deze variëren van afschuw tot opwinding, van snel alles diep weg stoppen tot het toelaten en er naar kijken. Ditzelfde lees ik terug in de verschillende reacties, op welke manier dan ook, het raakt een ieder. In die zin Reintoch mag je wel heel erg trots zijn. Je hebt een site gemaakt, een unieke plek in de samenleving gecreëerd, waarin mensen zich voldoende veilig voelen om hun diepste en meest kwetsbare gevoelens te uiten. Wat voor mij onderscheidend is in de reacties, is het al dan niet toepassen van de 'buitenwereld' op de 'belevingswereld'. Met buitenwereld bedoel ik de omgeving maar ook eigen (aangeleerde) waarden en normen. Als je díe buitenwereld eraf haalt, blijft er een belevingswereld over. Dat is de eigen innerlijke wereld waarin allerlei gevoelens rondtollen. Hier zitten mooie maar ook minder mooie, zelfs verschrikkelijke kanten aan. Zolang al die kanten er mogen zijn, mag ik er als mens zijn. Pas als ik mijn verschrikkelijke kanten diep weg moet duwen, zet ik er druk op, zoveel druk dat dit een keer kan exploderen. Voor de duidelijkheid, ik bedoel dus niet dat ik mijn verschrikkelijke kanten moet uitleven. Ik bedoel wel dat ik mezelf mag toestaan dat dat in me zit. Daarmee ben ik me bewust, en kan ik dus kiezen om iets met mijn gevoelens te doen of niet. En kiezen is vaak het moeilijkste wat er is. Dat brengt me bij de discussie tussen Janneman en Kitty. In wat Janneman aanhaalde "wanneer ben je vrijer dan je gedwongen wordt?" zit geen keuze meer. Je kan het voor jezelf rechtvaardigen en dat maakt het eigenlijk makkelijk om het te ondergaan. Kitty brengt die keuze erin terug. Daarmee moet je jezelf laten zien, er iets van jezelf inleggen. En dat is voor mij het mooiste, moeilijkste en ook meest kwetsbare in bdsm. juliëtte