sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Hadriman Nieuw lid Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 01-2007 Beoordeling:  Stemmen: 2 Gepost op zondag 01 april 2007 - 01:57 am:    EIGENDOM, OF HET AANSCHERPEN DER MESSEN Hoe scherper de messen, hoe finniger de pennen, hoe zwarter de inkt, juist een discussie waarbinnen minstens deze ingrediënten aanwezig zijn zijn discussies om van te smullen. Dat maakt het volgen van de verhalen boeiend; dat maakt de recentie ervan goudkleurig. Op deze website kom ik mensen tegen die elkaar zeker al heel goed kennen. Al dan niet heel lang. Mensen die, onderscheidelijk van elkaar, het BDSM-metier van haver tot gort kennen. De klappen van de zweep tweezijdig kennen, voelen of laten voelen. Schrijvend over de wereld van realiteit en fantasie, waarbij BDSM de rode draad is die alles aan elkaar bindt leert ons en doet ons leren aan anderen grensen te verkennen, zo moelijk te verleggen. Daar hoort zeker ook bij het leren van een irriterende toon te ondergaan, te verdragen. Komt daar nog bij dat vrienden gerust mogen en moeten met elkaar in debat gaan, inderdaad, op het scherpst van de schede. EIGENDOM Daar ging het toch om? In vrijheid gebonden is een kostbaar goed. Wanneer twee mensen met elkaar in volslagen vrijheid en vrijwilligheid spelregels met elkaar afspreken kunnen en mogen wij genieten van de verhalen die daaruit voortvloeien. De rode draad tussen realiteit en fantasie is de fragiele waarschijnlijkheid. Trecht wordt de wetenschap aangehaald dat er meer vrouwen dan mannen zijn die rijkelijk fantaseren over diverse vormen van SM, waaronder verkrachtingen opvallend veel voorkomt. Het verhaal waar deze discussie over gaat kan ik heel goed lezen, omdat ik weet dat het geheel, hoe goed dan ook beschreven, vanuit een fantasiewereldje is voort gekomen. Ik wil daarbij zelfs niet eens gaan denken dat een fantasie vaak een verborgen wens als oosprong heeft. Misschien kan een schrijver of schrijfster ook bij de aanvang of in een epiloog uit eigen beweegredenen zelf zeggen/schrijven dat alles ontsproten is uit een rijkelijk fantaserende geest zonder ook maar een moment de.....zoals hier.....verkrachtingsdaden in de realiteit goed te keuren, ja zelfs te verafschuwen. Ik heb het vehaal én met bewondereing én met plezier gelezen. Ik heb geen moment aan een negatief bedoelde lading gedacht. Dat heeft mijnsinziens het verhaal en haar schrijfster niet verdiend. Hadriman}