sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Janneman Oppasser Bericht Nummer: 449 Aangemeld: 03-2004 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op zaterdag 25 december 2010 - 12:25 pm:    Fraai Fraai verhaal hoor. Mooi ingetogen verteld met een toch nog onverwachte twist. Alhoewel..... Zulke tot watertanden leidende dingen gebeuren alleen in dromen en verhalen, dus moest het haast wel bij elkaar verzonnen zijn. Mooi vond ik ook de combinatie van duidelijke ervaring en dan toch nog zo af en toe iets van twijfeling of aarzeling of geef het maar een naam. "Ik speel ook maar een rol en hoop dat ik het goed doe en dat het overkomt." Prachtig. Alwetende, rotsvaste Meesters bestaan niet.Ze doen maar alsof of ze denken niet na. Nee, een Meester die zich van alles blijft afvragen, daaraan zou ik mij toevertrouwen. Waar ik alleen maar niet over uitgedacht raak is het vertrouwen. Hij verlangt van haar dat ze komt, dat ze mee gaat, dat ze zwijgt en strikt gehoorzaamt, dat ze zich geblinddoekt laat meevoeren en zich tenslotte ook nog laat vastbinden. Ze staat zelfs haar telefoon af. Als je ergens in kunt vinden wie iemand is is dat het wel.... En als beloning vertelt hij haar dan dat dat niet zo slim is. Nee, bepaald niet. Moedig misschien maar zeker niet slim. Maar wat doet hij? Hij doet al het mogelijke om maar te voorkomen dat ze iets kan waarnemen over zijn identiteit. Ze mag zelfs niet uit het raam kijken. Hoe zou het kind ooit dat uitzicht terug moeten vinden? Maar het toppunt is nog wel dat hij haar zelfs niet vertrouwt met een scheermes bij zijn lid. Begrijp me goed, ik snap alles van voorzichtig zijn met laten weten wie je bent. Natuurlijk doe je dat. Dat deed zij ook. Maar de verhouding ligt hier wel heel erg scheef. Zou er geen plaats zijn geweest voor een beetje vertrouwen tegenover elk beetje vertrouwen dat zij geeft? Steeds een beetje naar elkaar opschuiven....? Begrijp me goed, ik zeg dit niet uit kritiek. Jij schreef het zo om redenen die jij kent. Maar ik was wel benieuwd eigenlijk of anderen bij het lezen van dit verhaal ook iets bekroop over vertrouwen. En als dat zo is moeten we misschien eens gaan nadenken over hoe we dat eigenlijk doen. Voorzichtig is goed, te voorzichtig zijn niet. Een uitgestoken hand, die zij in dit verhaal vele malen geeft kun je toch niet steeds maar negeren? Waar eindigt voorzichtigheid? Waar mag vertrouwen beginnen? Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein